Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Νεομάρτυρας Δημήτριος


Νεομάρτυρας Δημήτριος

Ὁ Άγιος Νεομάρτυρας Δημήτριος γεννήθηκε το έτος 1780 στο Παλαιόκαστρο της Χίου από γονείς ευσεβείς στον Απόστολο και την Μαρουλού. Σε νεαρή ηλικία ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και εργαζόταν πλησίον του αδελφού του Ζαννή, που ήταν έμπορος. Μνηστευθεὶς όμως με μια νέα, χωρίς να το γνωρίζει ο αδελφός του, αποπέμφθηκε από την εργασία του.

Η φτώχια τον έκανε να θυμηθεί ότι ο Τούρκος Σεΐχ – ουλ – ἰσλάμης όφειλε στον αδελφό του δυο δηνάρια, από κάποια αγορά υφασμάτων με πίστωση, πήγε στην οικία του για να εισπράξει το οφειλόμενο χρέος και να το χρησιμοπιήσει για τον εαυτό του. Εκεί βρήκε μια Μωαμεθανή που του εκδήλωσε την αγάπη της λέγοντας του ότι ή πρέπει να γίνει Μωαμεθανός για να τη νυμφεφθεί ή πρέπει να πεθάνει. Ὁ Δημήτριος αιφνιδιάστηκε. Δέχθηκε τις προτάσεις της γυναίκας και παρέμεινε στην οικία της ως εξωμότης. Ήλθε όμως στον εαυτό του και κατά την διάρκεια του ραμαζανίου δραπέτευσε και κρύφθηκε απὸ Χριστιανική οικογένεια στη συνοικία του Σταυροδρομίου. Ο αδελφός του Ζαννής έτρεξε να τον συναντήσει. Ὁ Δημήτριος έγραψε επιστολή στον πατέρα του με τα συμβάντα και εξομολογήθηκε στον Πνευματικό τι είχε πράξει. Μέσα στην καρδιά του φούντωσε ο πόθος του μαρτυρίου. Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και παρουσιάσθηκε στον Τούρκο διοικητή, προς τον οποίο ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό.

Οι Χιώτες που διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη μάζεψαν χρήματα, με σκοπό να προσφέρουν αυτά στους Τούρκους για να τον ελευθερώσουν, φοβούμενοι μήπως ὁ Δημήτριος λυγίσει μπροστά στα βασανιστήρια. Όταν ὁ Δημήτριος πληροφορήθηκε την ενέργεια αυτή τους επετίμησε και τους παρακάλεσε να προσεύχονται, για να τελειώσει μαρτυρικά τη ζωή του. Έτσι κι έγινε. Μετά τα φρικτά βασανιστήρια ὁ Δημήτριος παρέμεινε ακλόνητος για την αγάπη του Χριστού και αποκεφαλίσθηκε το έτος 1802.

Το τίμιο λείψανό του το παρέλαβαν οι Χριστιανοί και ενταφίασαν αυτό σε κάποιο μοναστήρι στο νησί Πρώτη. Η μνήμη του τιμάται στις 29 Ιανουαρίου.

De Siris

Αθηνά Ρουσσέλ Ωνάση


Αθηνά Ρουσσέλ Ωνάση

H Αθηνά Ρουσσέλ γεννήθηκε στο Neuilly-sur-Seine της Γαλλίας στις 29 Ιανουαρίου 1985, είναι η μοναδική απόγονος του μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση, κόρη της Χριστίνας Ωνάση (1950-88) και του τέταρτου συζύγου της, Τιερί Ρουσσέλ. Γεννήθηκε στο Νεϊγύ του Σηκουάνα, στη Γαλλία. Τον Δεκέμβριο του 2005 παντρεύτηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, με τον συναθλητή της, ιππέα Αλβάρο Αλφόνσο ντε Μιράντα Νέτο.

Μετά τον θάνατο της μητέρας της μεγάλωσε με την οικογένεια του πατέρα της και της δεύτερης συζύγου του, Μαριάν "Γκάμπυ" Λαντχάγκε, μοντέλο από τη Σουηδία και μητέρα τριών ακόμα παιδιών του Ρουσσέλ. Παρακολούθησε βασική σχολική εκπαίδευση γαλλικού προτύπου στη Λοζάννη και ολοκλήρωσε το Μπακαλορεά το καλοκαίρι του 2003.

Έχει τρία ετεροθαλή αδέλφια:
τον Έρικ Κριστόφ Ρουσσέλ (γενν. Ιούλιο 1985)
τη Σαντρίν Ρουσσέλ (γενν. Μάιο 1987)
τη Γιοχάννα Ρουσσέλ (γενν. Ιούλιο 1991)

De Siris

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Αντώνης Πετρόπουλος


Αντώνης Πετρόπουλος

Ο Αντώνης Πετρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Ιανουαρίου 1986, είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, που αγωνίζεται ως επιθετικός.

Καριέρα

Αιγάλεω

Ο Πετρόπουλος ξεκίνησε την καριέρα του ως ερασιτέχνης από τις ακαδημίες της ομάδας του Αιγάλεω. Όταν προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα του συλλόγου το 2004, για να πάρει χρόνο συμμετοχής παραχωρήθηκε ως δανεικός, στο Κερατσίνι και στο Χαϊδάρι, το 2005 και το 2006 αντίστοιχα. Την σεζόν 2006-07 αγωνίστηκε βασικός για το Αιγάλεω και προσέλκυσε το ενδιαφέρον άλλων συλλόγων με τις καλές του εμφανίσεις.

Παναθηναϊκός

Οι ιθύνοντες του Παναθηναϊκού παρακολούθησαν την πορεία του και το 2007 προχώρησαν στην απόκτησή του. Ωστόσο δεν αγωνίστηκε αμέσως στους "πράσινους" καθώς φόρεσε τη φανέλα του ΟΦΗ με τη μορφή δανεισμού το δεύτερο μισό της αγωνιστικής περιόδου 2007-08. Όμως το καλοκαίρι του 2008 εντάχθηκε ξανά στο δυναμικό των "πρασίνων". Από τότε είναι η δεύτερη λύση για την επίθεση, αφού έτυχε να έχει μπροστά του τον καταξιωμένο Τζιμπρίλ Σισέ και αργότερα τον Σεμπάστιαν Λέτο, που πήρε θέση επιθετικού. Όποτε του δίνεται η ευκαιρία εντυπωσιάζει με την εκτελεστική του δεινότητα και για τον λόγο αυτό του έχει αποδοθεί από τον αθλητικό τύπο το παρατσούκλι «Πετρογκολ»

ΑΕΚ

Τον Δεκέμβρη του 2012 τελείωσε το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό και αμέσως η ΑΕΚ κατάφερε να τον αποκτήσει ως ελεύθερο.  Έκανε το ντεμπούτο του με την "Ένωση" κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, στις 5 Ιανουαρίου 2013, εκτός έδρας αγώνα στον οποίο η ομάδα του ηττήθηκε με 3-1. Το πρώτο του γκολ με την νέα του ομάδα το πέτυχε στις 12 Ιανουαρίου του ιδίου έτους, στα πλαίσια εντός έδρας αναμέτρησης της ΑΕΚ με την Σκόντα Ξάνθη για το ελληνικό πρωτάθλημα.

De Siris

Ismail Kadare


Ισμαήλ Κανταρέ 

Ο Ισμαήλ Κανταρέ είναι διάσημος σύγχρονος Aλβανός λογοτέχνης γεννημένος στο Αργυρόκαστρο, στις 28 Ιανουαρίου του 1936.

Σπουδές

Σπούδασε στην Σχολή Ιστορίας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου των Τιράνων και κατόπιν στο Ινστιτούτο Γκόρκυ της Μόσχας. Παρουσιάστηκε στα αλβανικά γράμματα αμέσως μετά την επιστροφή του από την Μόσχα, με ποιήματα και το πεζογράφημα Μια πόλη χωρίς διαφημίσεις (1959). Με την δημοσίευση του μυθιστορήματος Ο στρατηγός ενός νεκρού στρατού (1963), καθιερώθηκε ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους συγγραφείς της χώρας του.

Δράση και διώξεις

Διετέλεσε στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος και μέλος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης της Αλβανίας στα χρόνια του Ενβέρ Χότζα. Αυτή η θέση του τού επέτρεπε να ταξιδεύει στο εξωτερικό σε μία εποχή όπου ελάχιστοι Αλβανοί είχαν αυτό το προνόμιο. Το 1981 δημοσίευσε το μυθιστόρημα Το παλάτι των ονείρων, το οποίο θεωρήθηκε ως μία αλληγορία κατά του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα και απαγορεύτηκε. Από το 1987, λίγα χρόνια πριν από την πτώση του κομμουνισμού στην Αλβανία, ο Κανταρέ άρχισε να φυγαδεύει τα χειρόγραφά του στην Γαλλία, όπου και άρχισαν να δημοσιεύονται από τις Εκδόσεις Fayard.

Τον Οκτώβριο του 1990, δυο μήνες πριν από την οριστική πτώση του κομμουνισμού στην χώρα του, διέφυγε στην Γαλλία, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο, διακηρύσσοντας ότι «δικτατορία και αυθεντική λογοτεχνία είναι ασυμβίβαστες» και ότι «ο συγγραφέας είναι ο φυσικός εχθρός της δικτατορίας». Η διαφυγή του Κανταρέ στην Γαλλία θεωρήθηκε από πολλούς ως μία κίνηση εντυπωσιασμού, αλλά ο Κανταρέ, που σήμερα ζει μεταξύ Γαλλίας και Αλβανίας, σε όλες του τις δημόσιες εμφανίσεις επαναλαμβάνει ότι δεν υπήρξε οπαδός του κομμουνιστικού καθεστώτος της χώρας του.

Βραβεύσεις

Το 2005 τιμήθηκε με το πρώτο Διεθνές Βραβείο Μαν Μπούκερ, ενώ ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Στα μυθιστορήματα του Κανταρέ αναμειγνύεται το πραγματικό με το φανταστικό. Κύρια θεματογραφία του είναι η σύγχρονη αλβανική κοινωνία, το προηγούμενο κομμουνιστικό καθεστώς της χώρας του καθώς και το σκληρό αλβανικό εθιμικό δίκαιο (κανόνας της τιμής ή κανούν στα αλβανικά). Έχει γράψει επίσης και ποίηση.

Είναι ένας από τους πλέον παραγωγικούς συγγραφείς. Η εργογραφία του ξεπερνά τα 20 πεζογραφήματα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες. Στα ελληνικά, τα μυθιστορήματά του πρωτοεμφανίστηκαν την δεκαετία του 1990, αρχικά σε μετάφραση από γαλλικές εκδόσεις και αργότερα σε απευθείας μετάφραση από τα αλβανικά.

Το 2009 τιμήθηκε και με το βραβείο Πρίγκηπας των Αστούριας για τη Λογοτεχνία. Επίσης, του απονεμήθηκε το Βραβείο Balkanika για το έτος 2009, για το έργο του L’entravee.

Βιβλία του μεταφρασμένα στα ελληνικά

Gjenerali i ushtrisë së vdekur (Ο στρατηγός της στρατιάς των νεκρών, 1963) ― ελλην.μετάφρ.Μαρ.Κωνσταντέλος ("Πορεία", 1983))
Kështjella (Το κάστρο, 1970)― ελλην.μετάφρ.Τασ.Καραϊσκάκη ("Πορεία", 1979) και με το τίτλο: Τα ταμπούρλα της βροχής (Κάστρο), εκδ. Εικοστού πρώτου,1996
Το χρονικό της πέτρινης πόλης (1970)
Prilli i thyer (Ρημαγμένος Απρίλης, 1978)― ελλην.μετάφρ.Λ.Μιλιλή ("Ροές", 1988)
Η κόχη της ντροπής (1978)― ελλην.μετάφρ.Π.Ζαχοπούλου-Βλάχου ("Ροές", 1985)
Το γεφύρι με τις τρεις καμάρες (εμπνευσμένο από Το γιοφύρι της Άρτας) (1978)
Το λυκόφως των θεών της στέπας (1978)
Kush e solli Doruntinën (Ποιός έφερε τη Ντορουντίν;, 1980) ― ελλην.μετάφρ.Μάρ.Σοφιανός ("Ροές", 1987)
Το παλάτι των ονείρων (1981)
Αισχύλος ο μεγάλος αδικημένος (1985)
Φεγγαρόφωτο (1985)
Το κονσέρτο (1988)
Φάκελος H. (1989)
Το τέρας (1990)
Πρόσκληση στο εργαστήρι του συγγραφέα (1991)
Η πυραμίδα (1992)
Η σκιά (1994)
Ο αετός (1995)
Spiritus (1996)
Μια πόλη χωρίς διαφημίσεις (1998)
Τρία τραγούδια πένθιμα για το Κοσσυφοπέδιο (1998)
Το πέταγμα του αποδημητικού (1999)
Κρύα λουλούδια του Μάρτη
Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και άλλες ιστορίες
Το μοιραίο δείπνο, εκδόσεις Ματαίχμιο , 2011 ISBN 978-960-501-524-4
Τα περισσότερα βιβλία του Κανταρέ κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις «Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου».

De Siris

Μίλτος Σαπάνης


Μίλτος Σαπάνης

Ο Μίλτος Σαπάνης γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1976, είναι Έλληνας ποδοσφαιριστής. Αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή. Στο τέλος της σεζόν 2009-2010 είχε παίξει σε 247 ματς πρωταθλήματος και είχε πετύχει 37 γκολ.

Βιογραφικό

Άρχισε την καριέρα του από την "Ακαδημία Χελιδόνια". Λάτρευε το ποδόσφαιρο και οι προπονητές του εκεί δεν άργησαν να καταλάβουν το ταλέντο του, με αποτέλεσμα στα 18 του να μετακομίσει στην Φ.Α.Σ. Νάουσα. Από μικρός αρχίζει να παίζει με την τοπική ομάδα αρχίζει να διακρίνεται στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής κατηγορίας για τρία χρόνια.

Ο Πανηλειακός το καλοκαίρι του 1997 τον εντάσσει στο δυναμικό του. Με την ομάδα του Πύργου κάνει καλά παιχνίδια, αλλά η πιο άτυχη στιγμή στην καριέρα του έρχεται το 1999. Στη Ριζούπολη, κόντρα στον Απόλλωνα παθαίνει ρήξη χιαστών, υποβάλλεται στη σχετική επέμβαση και επιστρέφει την ερχόμενη περίοδο. Την περίοδο 2000-2001 η ομάδα του Πύργου υποβιβάζεται στη διαδικασία των μπαράζ στη Β΄ Εθνική κατηγορία αλλά η μεγάλη στιγμή για τον Μίλτο Σαπάνη που έχει πραγματοποιήσει πολύ καλές εμφανίσεις δεν αργεί...

Ο Παναθηναϊκός δείχνει ενδιαφέρον για την απόκτησή του, οι διοικήσεις των δύο συλλόγων συμφωνούν και παίρνει το δρόμο για την Παιανία. Με τον Παναθηναϊκό στα τέσσερα χρόνια της παρουσίας του, κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο Ελλάδος, ενώ είχε συμμετοχές στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Το καλοκαίρι του 2004 ο Μίλτος καλείται από τον Στράτο Αποστολάκη στην Ολυμπιακή Ομάδα και γνωρίζει την μεγάλη τιμή να συμμετάσχει στο κορυφαίο γεγονός του αθλητισμού.[1] Αγωνίστηκε και στους τρεις αγώνες που έδωσε η εθνική ομάδα, στο ολυμπιακό τουρνουά.[2][3] Η πορεία της ομάδας μπορεί να μην ήταν η ανάλογη, αλλά όπως και να έχει αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του.

Το συμβόλαιο του με τον Παναθηναϊκό λήγει το καλοκαίρι του 2005, μένει ελεύθερος και εντάσσεται στο δυναμικό της ΑΕΚ που προχώρησε στην απόκτησή του.

Στις 10 Ιανουαρίου του 2007 ο Μίλτος υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας τον ΑΠΟΕΛ και συνέχισε την καριέρα του στην Κύπρο. Μάλιστα, στο πρώτο του εξάμηνο στη Μεγαλόνησο, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να προσθέσει μία ακόμη επιτυχία στην καριέρα του.

Επέστρεψε στη συνέχεια στην Ελλάδα για να αγωνιστεί το 2008 στο πρωτάθλημα της Β' εθνικής με τα χρώματα του Ιωνικού, ενώ σε ομάδα της ίδιας κατηγορίας συμφώνησε να συνεχίσει το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς την καριέρα του, την Καβάλα.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε στο Θρασύβουλο Φυλής και τη σεζόν 2010-11 έπαιζε στον Αγροτικό Αστέρα ενώ την φετινή περίοδο (2011-2012) αγωνίζεται με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης στο πρωτάθλημα της Football League 2.

Καριέρα

Έφηβος: "Ακαδημία Χελιδόνια"
1994 ως 1997: Φ.Α.Σ. Νάουσα
1997 ως 2001: Πανηλειακός
2001 ως 2005: Παναθηναϊκός
2005 ως Ιαν. 2007: ΑΕΚ
Ιαν. ως Δεκ. 2007: ΑΠΟΕΛ
2007-2008 (β΄): Ιωνικός
2008-2009: Καβάλα.
2009-2010: Θρασύβουλος Φυλής
2010-2011: Αγροτικός Αστέρας.
2011-2012: ΑΕΠ Ηρακλής 1908 .
2012- Λεβαδειακος

Τίτλοι

Πρωτάθλημα Ελλάδος (1): 2004
Κύπελλο Ελλάδος (1): 2004
Πρωτάθλημα Κύπρου (1): 2007.

De Siris

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Γιώργος Κωνσταντόπουλος


Γιώργος Κωνσταντόπουλος

Ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 27 Ιανουαρίου 1964, είναι Έλληνας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, διεθνής με την Εθνική ομάδα των Ελπίδων, που αγωνιζόταν σε όλες τις θέσεις της άμυνας, αλλά και σε εκείνη του ανασταλτικού μέσου.

Ξεκίνησε από την εφηβική ομάδα του Αιγάλεω, πραγματοποιώντας την πρώτη του επίσημη εμφάνιση την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της Β' Εθνικής, περιόδου 1980-81.

Με την ομάδα του «Σίτι» έπαιξε για 6 συνεχείς χρονιές (σε Β’ και Α’ Εθνική) και το Δεκέμβριο του 1986 έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε στον Απόλλωνα της Αθήνας.

Στο σύλλογο της Ριζούπολης έκανε σπουδαία πορεία τα επόμενα τρία χρόνια, όμως ένας τραυματισμός στη μέση του τον ανάγκασε να τερματίσει πρόωρα την επαγελματική του καριέρα το 1990, με τη φανέλα του Ατρομήτου Αθ.. Σε ερασιτεχνικό επίπεδο ωστόσο, αγωνίσθηκε στη συνέχεια στον Θεμιστοκλή και στο Ζέφυρο Αιγάλεω.

Είχε το προσωνύμιο «Καλαμάτας», λόγω της καταγωγής του. Έχει δυο γιους που είναι επίσης επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Και οι δυο γιοί του (Παναγιώτης και Κώστας) αγωνίσθηκαν (κατά καιρούς) με τα χρώματα του Αιγάλεω.

Ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος τα τελευταία χρόνια είναι διευθυντής του Δημοτικού Σταδίου Αιγάλεω "Σταύρος Μαυροθαλασσίτης", ενώ έχει διατελέσει και γενικός αρχηγός του ποδοσφαιρικού τμήματος του Αιγάλεω ΑΟ.

De Siris

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Δημήτρης Χονδροκούκης


Δημήτρης Χονδροκούκης

O Δημήτρης Χονδροκούκης, γεννήθηκε στο Μαρούσι στις 26 Ιανουαρίου 1988, είναι Έλληνας αθλητής του στίβου. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής κλειστού στίβου στο άλμα εις ύψος κάνοντας ατομικό ρεκόρ (2,33μ.). Το ατομικό του ρεκόρ στον ανοικτό στίβο είναι 2,32 μ., το οποίο πέτυχε δύο φορές στη Σμύρνη τον Ιούνιο του 2011 και στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου στο Νταεγκού της Νότιας Κορέας, την 1η Σεπτεμβρίου 2011.

Εκτός από την αθλητική του δραστηριότητα, είναι φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Ανήκει στον Ολυμπιακό.

Καριέρα

Πατέρας και προπονητής του είναι ο Κυριάκος Χονδροκούκης, ο ίδιος πρωταθλητής στο ύψος, ενώ μητέρα του ήταν η Κύπρια αθλήτρια των δρόμων ημιαντοχής, Νίκη Χονδροκούκη (1958-2012). Στα γυμνασιακά χρόνια ο Δημήτρης άρχισε να ασχολείται με το ύψος.

Το Μάιο του 2011 ο αθλητής πέτυχε την 3η καλύτερη επίδοση στον κόσμο, με 2,31 μ. στο μίτινγκ της Γενεύης. Στον τελικό του Diamond League στη Ζυρίχη, το Σεπτέμβριο του 2011, ο πρωταθλητής ισοφάρισε το ατομικό του ρεκόρ καθώς υπερβαίνοντας τα 2,32μ με τη 2η και τελευταία προσπάθεια που του είχε μείνει αφού είχε μια αποτυχημένη στα 2,30μ.

Το 2012 ξεκίνησε με επιτυχίες για το Δημήτρη Χονδροκούκη. Έτσι, αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο αγώνισμά του, με 2,29μ. Τον επόμενο μήνα πέτυχε την μεγαλύτερη ως τώρα επιτυχία του, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στην Κωνσταντινούπολη, στις 11 Μαρτίου 2012.

Το καλοκαίρι του 2012 αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου καθώς σε έλεγχο ντόπινγκ που του έγινε πριν την έναρξη των αγώνων βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία στανοζολόλη.

Διακρίσεις

2011
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου  Παρίσι,   5ος - 2,29 μ. (ατομικό ρεκόρ)
Ευρωπαϊκό Ομαδικό Πρωτάθλημα, Σμύρνη, 1ος  - 2,32 μ. (ατομικό ρεκόρ)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Νταεγκού, Νότια Κορέα, 5ος  - 2,32 μ.
2012   
Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου, Κωνσταντινούπολη, 1ος - 2,33 μ. (ατομικό ρεκόρ)

De Siris

Τζώρτζης Δικαιουλάκος


Τζώρτζης Δικαιουλάκος

Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος, γεννημένος στις 26 Ιανουαρίου 1969 στην Αθήνα, είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής.

Βιογραφικά στοιχεία

Επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής

Είναι πτυχιούχος φυσικής αγωγής και προπονητικής μπάσκετ από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Ως αθλητής αγωνίστηκε στον Α.Σ. Παπάγου, ενώ 19 χρονών έγινε ο πρώτος ξένος καλαθοσφαιριστής στην ιστορία της πρώην Γιουγκοσλαβίας με την ομάδα του Kosovo Polje. Έπαιξε επίσης στην K.K.Pristina, Trepca και Famos Sarajevo. Εκεί ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα, ενώ ήταν ακόμα εν ενεργεία αθλητής, σε τμήματα υποδομών. Το 1993, με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, επέστρεψε στην Ελλάδα. Ωστόσο μετά από σειρά σοβαρών τραυματισμών και εγχειρίσεων αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αγωνιστική του καριέρα.

Προπόνηση συλλόγων

Η αποχή του από τα γήπεδα δεν ήταν οριστική καθώς αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Πρώτος του σταθμός ήταν τα παιδικοεφηβικά τμήματα της ομάδας του Παλαιού Φαλήρου. Κατόπιν ανέλαβε την καθοδήγηση της Ακαδημίας Ηλιούπολης που εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στην Γ' Εθνική Κατηγορία.

Επί δύο αγωνιστικές περιόδους εργάστηκε ως βοηθός προπονητή στο Μίλωνα, πανηγυρίζοντας το 2000 την άνοδο του συλλόγου από την Α2 στην Α1 Εθνική. Ακολούθησε η θητεία του στον Α.Ο. Δάφνης για δύο περιόδους στο πλευρό του Κώστα Μίσσα και του Ντιρκ Μπάουερμαν.

Σημαντικός σταθμός στην καριέρα του ήταν η ομάδα του Ολυμπιακού Πειραιώς όπου εργάστηκε ως βοηθός προπονητή στο πλάι του Σλόμπονταν Σούμποτιτς. Μαζί κατέκτησαν το 2002 το Κύπελλο Ελλάδος, ενώ έφτασαν στον τελικό των Play-off της Α1 Εθνικής και στους 16 της EuroLeague. Την επόμενη χρονιά συνεργάστηκε και πάλι με τον Κώστα Μίσσα, αυτή τη φορά στην ομάδα του Πανιωνίου.

Το 2004 αποτέλεσε τον πρώτο προπονητή του Α.Σ. Παπάγου, ενώ το 2006 βρέθηκε στο πλάι του Γιώργου Καλαφατάκη στον Πανελλήνιο. Την περίοδο αυτή ο σύλλογος κατέλαβε την 5η θέση του Πρωταθλήματος κερδίζοντας θέση στο ULEB Cup.

Η μεγάλη καταξίωση στην καριέρα του ήλθε τη διετία 2008 με 2010 οπότε και εργάστηκε ως πρώτος προπονητής της γυναικείας ομάδας του Αθηναϊκού. Μαζί κατέκτησαν δύο Πρωταθλήματα Ελλάδος ολοκληρώνοντας μάλιστα και τις δύο περιόδους χωρίς να γνωρίσουν καμία ήττα. Το 2010 υπήρξε δε ονειρική χρονιά, εφόσον ο σύλλογος πέτυχε το μοναδικό στα γυναικεία ελληνικά δεδομένα Triple Crown, εφόσον εκτός από το Πρωτάθλημα, ο σύλλογος κατέκτησε και το Κύπελλο Ελλάδος, αλλά και το EuroCup Γυναικών.

Τον Ιανουάριο του 2011 ανέλαβε καθήκοντα προπονητή στη Λότος Γκντίνια, ομάδα του πολωνικού πρωταθλήματος που παράλληλα αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα Γυναικών. Με την ομάδα αυτή έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πολωνίας.

Το Μάιο του 2011 ο προπονητής ήρθε σε συμφωνία με την τουρκική ομάδα γυναικών της Φενερμπαχτσέ, η οποία επίσης αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα Γυναικών. Με την ομάδα αυτή κατέκτησε το Πρωτάθλημα Τουρκίας κατά την περίοδο 2011-12, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου. Μετά το τέλος της χρονιάς έλυσε κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του με την ομάδα της Κωνσταντινούπολης.

Τον Ιούνιο του 2012 υπέγραψε συμβόλαιο με την Ταργκοβίστε (CSM Târgovişte), ομάδα που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Ρουμανίας και την Ευρωλίγκα. Τον Ιανουάριο του 2013 ανακοινώθηκε επίσημα η λήξη της συνεργασίας των δύο πλευρών.

Προπόνηση εθνικών ομάδων

Από το καλοκαίρι του 2006 ο Δικαιουλάκος εργάζεται ως βοηθός προπονητή στην Εθνική Ελλάδος Γυναικών με την οποία το 2009 κατέλαβε την 5η θέση στο Ευρωμπάσκετ γυναικών της Λετονίας. Το 2009, ως συνεργάτης του Κώστα Μίσσα στην Εθνική Νέων Ανδρών, κατέκτησε την 1η θέση και το Χρυσό Μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Ρόδο.[12] Από το Φεβρουάριο του 2010 μέχρι τον Ιούλιο του 2011 εργάστηκε ως προπονητής της Εθνικής Γυναικών της Λεττονίας, με την οποία κατέλαβε την 8η θέση στο Ευρωμπάσκετ 2011.

Προσωπικά στοιχεία

Ο Δικαιουλάκος έχει διδάξει σε πάρα πολλά σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως και στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Μιλάει σερβοκροάτικα, αγγλικά και ισπανικά. Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά.

De Siris

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Κατερίνα Παπουτσάκη


Κατερίνα Παπουτσάκη

Η Κατερίνα Παπουτσάκη γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1979, είναι Ελληνίδα ηθοποιός.

Βιογραφία - Σταδιοδρομία

Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στην δραματική σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και παρακολούθησε επίσης μαθήματα κλασικού τραγουδιού, χορού και μπαλέτου. Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες.

Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1999 με τη συμμετοχή της σε μικρούς ρόλους στις ταινίες "Μαύρο Γάλα" του Νίκου Τριανταφυλλίδη και "Προπατορικό Αμάρτημα" του Δημήτρη Μακρή. Ακολούθησε η κωμωδία "Τρία Πουλάκια Κάθονται" (2003) σε σκηνοθεσία Νικόλαου Σπανού και η τούρκικη παραγωγή "Ayın Κaranlık Υüzü" (2005). Το 2007 πρωταγωνίστησε στην κωμωδία του Νίκου Ζαπατίνα "Το Φιλί Της Ζωής" δίπλα στους Λαέρτη Μαλκότση, Ζέτα Δούκα και Θέμο Αναστασιάδη. Η ταινία έκοψε πάνω από 250.000 εισιτήρια πανελλαδικά και αποτέλεσε μια από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές παραγωγές της χρονιάς.

Το 2009 πρωταγωνίστησε στην ταινία "I Love Karditsa" του Στράτου Μαρκίδη μαζί με τον Κώστα Αποστολάκη, την Μπέσυ Μάλφα και τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση. Η ταινία έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Το 2011 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Το Έτερον Ήμισυ" μαζί με τον Κρατερό Κατσούλη, τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη και τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Για χάρη της ταινίας η Κατερίνα τραγούδησε το τραγούδι "Το άλλο μου μισό" σε συνεργασία με το ελληνικό συγκρότημα C:Real. Στις 3 Ιανουαρίου προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία "Λάρισα Εμπιστευτικό" του Στράτου Μαρκίδη.

Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκινάει από το 1999. Έχει κάνει guest εμφάνιση στις σειρές Κωνσταντίνου και Ελένης, Μίλα μου βρώμικα. Έχει πρωταγωνιστήσει σε σειρές αυτοτελών επεισοδίων, όπως σε πέντε ιστορίες της σειράς Κόκκινος κύκλος, στην Απρόβλεπτη πεθερά στις Επτά Θανάσιμες Πεθερές, σε τρεις ιστορίες στην 10η Eντολή, στους Κομπάρσους από Το κόκκινο δωμάτιο και στην ιστορία του Τοξότη με τον Υδροχόο στον "Πόλεμο των άστρων". Έχει πρωταγωνιστήσει στις σειρές "Ανίσχυρα ψεύδη", "Αέρινες σιωπές", "Πεθαίνω για σένα", "Η απλή μέθοδος των τριών", "Επαφή", "Αν μ' αγαπάς" και "Τα κορίτσια του μπαμπά". Τη σεζόν 2008 - 2009 πρωταγωνίστησε στη βιογραφική σειρά εποχής "Έχω ένα μυστικό" (σειρά για τη ζωή της Αλίκης Βουγιουκλάκη με στοιχεία μυθοπλασίας).

Έχει εμφανιστεί σε χοροθέατρο στις παραστάσεις Ο Θυμός και Ομάδα εκτός βάρους. Οι εμφανίσεις της στο θέατρο περιλαμβάνουν τις παραστάσεις "Ιστορία για Ελέφαντες", "Οι Ηλίθιοι", "Δεν είμαι εγώ", "Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή", "No Shakespeare, Please!", "Πειρατές", "Κεκλεισμένων των θυρών", "Δούλες", "Απατεώνες και Τζέντλεμαν". Επίσης, έχει εμφανιστεί στις καλοκαιρινές παραστάσεις "Λαμπηδόνια", "Ο μικρός ήρωας", "Λυσιστράτη", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής", "Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" και "Μαρινέλλα, το μιούζικαλ".

Εμφανίστηκε στο φιλανθρωπικό σόου "Just the 2 of us" για την προώθηση της ταινίας της και εκεί ερμήνευσε το τραγούδι "Summer Wine" μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Το 2011 τραγούδησε προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη μαζί με τον Παναγιώτη Πετράκη. Επιπλέον, συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Κρητικό και τον Κώστα Μάντο για το τραγούδι "Κάποιος Σε Είδε".

Θέατρο

Λαμπηδόνα (Καλοκαίρια 1999 - 2000)
Ο Μικρός Ήρωας (Καλοκαίρι 2001)
Ιστορία για Ελέφαντες (2001 - 2002)
Λυσιστράτη (Καλοκαίρι 2002)
Οι Ηλίθιοι (Χειμώνας 2003)
Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής (Καλοκαίρι 2003)
Δεν είμαι εγώ (2003 - 2005)
Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή (2005-2006)
Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (Καλοκαίρι 2007)
No Shakespeare, please! (2009 - 2010)
Πειρατές (2010 - 2011)
Κεκλεισμένων των θυρών (2010 - 2011)
Μαρινέλλα, το μιούζικαλ (Καλοκαίρι 2011)
Δούλες (2011 - 2012)
Απατεώνες και Τζέντλεμεν (Άνοιξη & Φθινόπωρο 2012)
Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (2012 - 2013)

Χοροθέατρο

Ο Θυμός
Ομάδα εκτός βάρους (Μήνες χορού 2000)

Τηλεόραση

Κωνσταντίνου και Ελένης - ΑΝΤ1 (1999)
Ανίσχυρα ψεύδη - ΕΤ1 (1999)
Και πάλι φίλοι - Mega (2000)
Κόκκινος κύκλος - Alpha (2001-2002)
20 μέτρα μακριά
Κοινό αίμα
Το θήραμα
Οι 2 φίλοι
Ο ληστής
Η κάθοδος
Αέρινες Σιωπές - Mega (2001-2003)
Πεθαίνω για Σένα - Alpha (2003-2004)
Επτά Θανάσιμες Πεθερές - Mega (2004)
Η Απρόβλεπτη Πεθερά
Απλή Μέθοδος των Τριών - Mega (2004-2005)
Επαφή - Mega (2005-2006)
10η εντολή - Alpha (2005-2006)
Ασφάλεια ζωής
Επιστροφή
Φίλοι
Το κόκκινο δωμάτιο - Mega (2006)
Οι Κομπάρσοι
Αν Μ΄ Αγαπάς - Alpha (2006-2007)
Τα Κορίτσια του Μπαμπά - ΑΝΤ1 (2007-2008)
Έχω ένα μυστικό - Alpha (2008-2009)
Μίλα μου βρώμικα - Mega (2010)
Ο πόλεμος των άστρων - ANT1 (2010)
Υδροχόος με Τοξότη

Κινηματογράφος

Μαύρο Γάλα (1999)
Προπατορικό Αμάρτημα (1999)
Τρία Πουλάκια Κάθονται (2003)
Ayin Κaranlik Υüzü (2005)
Το φιλί της ζωής (2007)
I Love Karditsa (2009)
Το Έτερον Ήμισυ (2011)
Λάρισα Εμπιστευτικό (2012)

De Siris

Αδάμ Μπουσδούκος


Αδάμ Μπουσδούκος

Ο Αδάμ Μπουσδούκος γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1974 στο Αμβούργο, είναι Έλληνας ηθοποιός που ζει και εργάζεται στη Γερμανία.

Βιογραφία

Ο γιος ελλήνων μεταναστών γεννήθηκε το 1974 στην Άλτονα, μια πολυεθνική περιοχή του Αμβούργου όπου μεγάλωσε μαζί με τον κατοπινό σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν.

Η καριέρα του ηθοποιού Μπουσδούκου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το όνομα Ακίν, ο οποίος παρέα με τον Μπουσδούκο παρουσίασε το 1993 το σενάριο της πρώτης του κινηματογραφικής επιτυχίας «Ακαριαίο Χτύπημα» στην παραγωγική εταιρεία Hamburger Wüste Film Produktion γραμμένο σε μπλοκ σερβιτόρου. Με εξαίρεση την «Getürkt» ο Μπουσδούκος έχει εμφανίσεις σε όλες τις ταινίες του Ακίν.

Η συνεργασία τους ξεκίνησε με την μικρού μήκους ταινία «Sensin - Du bist es!» και συνεχίστηκε μεταξύ άλλων με το πολυβραβευμένο κοινωνικό δράμα «Ακαριαίο Χτύπημα» και την βραβευμένη με τη Χρυσή Άρκτο ταινία «Μαζί ποτέ» στη Μπερλινάλε του 2004. Η ερμηνεία του Μπουσδούκου και των άλλων δυο πρωταγωνιστών της ταινίας «Ακαριαίο Χτύπημα» Μεχμέτ Κουρτουλούς και Αλεξάνταρ Τζοβάνοβιτς βραβεύτηκε με το Μπρούντζινο Λιοντάρι του Διεθνούς Φεστιβάλ του Λοκάρνο της Ελβετίας το 1998 και με το βραβείο Adolf-Grimme 2001.

Κατόπιν ο Μπουσδούκος είχε διάφορες μικρές εμφανίσεις σε ταινίες του Ακίν όπως π.χ. στην «Η Ιουλία τον Αύγουστο» (2000) και στο «Σολίνο» (2002) αλλά και σε διάφορες τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Το 2009 ήταν ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Κουζίνα με ψυχή», επίσης σε σκηνοθεσία Φατίχ Ακίν.

Διάφορα

Ο Μπουσδούκος ασχολείται επίσης με την μουσική. Στο soundtrack της ταινίας «Η Ιουλία τον Αύγουστο» υπάρχει κομμάτι του συγκροτήματός του «J'Let». Ο τίτλος είναι «Suicide Swing».

Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται παρέα με άλλους Έλληνες με την αγαπημένη του μουσική, τα ρεμπέτικα.

Είναι ιδιοκτήτης ελληνικής ταβέρνας στο Ότενσεν του Αμβούργου.

Φιλμογραφία

1998 - Kurz und schmerzlos (Ακαριαίο Χτύπημα)
2000 - Im Juli (Η Ιουλία τον Αύγουστο)
2004 - Gegen die Wand (Μαζί ποτέ)
2009 - Soul Kitchen (Κουζίνα με ψυχή)

De Siris

William Somerset Maugham


Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ  

O Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ, γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1874 και πέθανε στις 16Δεκεμβρίου 1965, ήταν Άγγλος συγγραφέας, διάσημος για τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά του έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Γεννήθηκε στο Παρίσι κι ήταν το τέταρτο απ' τα έξι παιδιά του νομικού συμβούλου της βρετανικής πρεσβείας. Όταν σε ηλικία δέκα χρονών έχασε τους γονείς του γύρισε στην Αγγλία. Σπούδασε ανθρωπιστικές σπουδές για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη και ύστερα ιατρική, την οποία όμως εγκατέλειψε μετά την επιτυχία των μυθιστορημάτων του. Το 1903 έγραψε το πρώτο του θεατρικό (A man of honour) κι ακολούθησαν κι άλλα. Το 1917 βρέθηκε στη Ρωσία ως βρετανός πράκτορας και κάλυψε τα γεγονότα της Οκτωβριανής επανάστασης ως ρεπόρτερ. Πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 91 χρονών.

Ο Σόμερσετ Μομ ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους (και καλύτερα αμειβόμενους) συγγραφείς της εποχής του. Παρά την τεράστια όμως επιτυχία της πρόζας του και των θεατρικών του έργων, ποτέ δεν κέρδισε την ανεπιφύλακτη αναγνώριση των κριτικών και των ομότεχνών του. Έγραψε σε ύφος παραδοσιακό και απολύτως κατανοητό σε εποχή κατά την οποία άρχισε να εμφανίζεται η μοντέρνα μορφή λογοτεχνίας των Ουίλιαμ Φόκνερ, Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ κ.λ. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του : "Είμαι στην πρώτη σειρά των δευτέρας τάξεως συγγραφέων".

Έργα

Μυθιστορήματα

Liza of Lambeth (Η Λίζα από το Λάμπεθ, 1897)
Mrs Craddock (Η κυρία Κράντοκ, 1902)
The Magician (Ο μάγος, 1908)
Of Human Bondage (Ανθρώπινη Δουλεία, 1915)
The moon and the sixpence (Το φεγγάρι και μιά πεντάρα, 1919)
The painted veil (Το βαμμένο πέπλο, 1925)
Ashenden οr Τhe British Agent (Ασέντεν ή Ο Βρετανός πράκτορας, 1928)
Cakes and ale (Κέικ και μπύρα, 1930)
The Narrow Corner (Η μικρή γωνιά, 1932)
Christmas Holiday (Χριστουγεννιάτικες διακοπές, 1939)
The razor's edge (Στην κόψη του ξυραφιού, 1944)

Θεατρικά

Lady Frederik (Λαίδη Φρέντερικ, 1907)
The explorer (Ο εξερευνήτης, 1908)
The Tenth Man (Ο δέκατος άνθρωπος, 1913)
The Land of Promise (Η Γη της Επαγγελίας, 1913)
Our betters (Οι καλύτεροί μας, 1917)
The Circle (Ο κύκλος, 1921)
East of Suez (Ανατολικά του Σουέζ, 1922)
Caesar's Wife (Η γυναίκα του Καίσαρα, 1922)
Rain (Η βροχή, 1923)
The letter (Το γράμμα, 1927)
The constant wife (Η σταθερή σύζυγος, 1927)
The sacred flame (Η ιερή φλόγα, 1928)
For Services Rendered (Διά παρασχεθείσας υπηρεσίας, 1932)
Η Θεατρίνα - Actress (Δημοσίευση στην Αθήνα 1957)

Ελληνικές μεταφράσεις

Η Λίζα από το Λάμπεθ : Σπ.Γεροδήμου ("Γαλαξίας")
Ανθρώπινη Δουλεία : Γιάννης Λάμψας ("Μπεργαδή")
Το φεγγάρι και μιά πεντάρα : Μ.Πολίτη ("Γκοβόστης")
Το βαμμένο πέπλο :
Μαν.Κορνήλιος ("Κραναός")
Γ.Ανδρικόπουλος ως Επικίνδυνο πέρασμα ("Κ.Μ.")
Ασέντεν ή Ο Βρετανός πράκτορας : Γιώργος Ασπροποταμίτης ("Αργώ")
Κέικ και μπύρα  : Δ.Κωνσταντινίδης ως Οικογενειακός φίλος ("Ορφεύς")
Η μικρή γωνιά : Κοσμάς Πολίτης ως Σε μια γωνιά της γης ("Θεωρία")
Χριστουγεννιάτικες διακοπές : Στέλλα Βουρδουμπά ως Διακοπές στο Παρίσι ("Γκοβόστης")
Στην κόψη του ξυραφιού : Ανν.Φερτάκη ("Άγκυρα")
Επιλογές διηγημάτων του Μομ μεταφράστηκαν από τον Άρη Δικταίο ("Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος"), Γιάννη Λο Σκόκο ("Άγκυρα"), Δ.Κωνσταντινίδη ("Δαμιανού"), Αλ.Παναγή ("Πατάκη")

De Siris

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Διάσκεψη Λονδίνου 1830


Πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας της Ελλάδας

Στις 22Ιανουαρίου 1830 η Διάσκεψη του Λονδίνου διακήρυξε την πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδας, πράξη η οποία συνιστούσε διεθνή αναγνώριση του ελληνικού κράτους, και κατά συνέπεια την ίδρυση και την έναρξη της ύπαρξής του από την άποψη της διεθνούς κοινότητας.

Συνθήκες

Από τη μία οι συνεχής στρατιωτικές επιτυχίες των Ελλήνων και από την άλλη οι σφαγές και οι καταστροφές των Τούρκων (Μεσολόγγι) δυνάμωσαν τη συμπάθεια για το ελληνικό έθνος (χαρακτηριστική η περίπτωση του λόρδου Βύρωνα που άφησε την τελευταία του πνοή επί ελληνικού εδάφους) αλλά και οι ενέργειες του Μαυροκορδάτου και η διπλωματική παρέμβαση του Καποδίστρια κατέδειξαν με περίτρανο τρόπο στις Μεγάλες Δυνάμεις πως αργά ή γρήγορα θα δημιουργούνταν Ελληνικό Κράτος.

Έτσι οι Μεγάλες Δυνάμεις άρχισαν να αναθεωρούν τη στάση τους απέναντι στους Έλληνες. Η Μεγάλη Βρετανία, αρχικά, και η Ρωσία στη συνέχεια άρχισαν να δείχνουν θερμότερο ενδιαφέρον για την τύχη της Ελληνικής Επανάστασης. Μάλιστα προχώρησαν στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Πετρούπολης (1826) που πρόβλεπε τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κράτους. (Πιστές στις αρχές τους προσπάθησαν αρχικά να διαφυλάξουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία).

Μετά την άρνηση της οθωμανικής πλευράς να δεχτεί αυτή τη ρύθμιση, η Βρετανία, η Ρωσία και η Γαλλία προχώρησαν στην υπογραφή της Ιουλιανής Σύμβασης του Λονδίνου (1827), η οποία έκανε λόγο για ίδρυση αυτόνομου ελληνικού κράτους. Αντιμετωπίζοντας τη νέα άρνηση του Σουλτάνου, οι Δυνάμεις προχώρησαν σε ναυτική σύγκρουση με την Οθωμανική αυτοκρατορία, τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827), προκειμένου να επιβάλλουν τους όρους τους.

Παρά την ένοπλη επέμβαση των Δυνάμεων, η οποία λειτούργησε υπέρ των Ελλήνων, πολλά προβλήματα έμεναν άλυτα: η ακριβής υπόσταση του νέου κράτους (αυτόνομο, όπως επιθυμούσαν οι Δυνάμεις ή ανεξάρτητο, όπως ήθελαν οι Έλληνες), τα εδάφη που θα περιλάμβανε, η άρνηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να δεχτεί τη δημιουργία ελληνικού κράτους, οποιασδήποτε μορφής.

«…Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου ωστόσο, που υπογράφηκε στις 10-22 Μαρτίου του 1829, περιείχε τον όρο ότι η Ελλάδα θα τελούσε υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης και καθοριζόταν ετήσιος φόρος προς τον σουλτάνο 1.500.000 γρόσια. Οριζόταν συνοριακή γραμμή στο ύψος Αμβρακικού – Παγασητικού κόλπου, ενώ προβλεπόταν επίσης κληρονομικός ηγεμόνας της Ελλάδας χριστιανός, ξένος προς τις βασιλικές οικογένειες των τριών δυνάμεων, που θα εκλεγόταν «κατά συναίνεσιν των τριών Αυλών και της Οθωμανικής Πύλης». H Υψηλή Πύλη αναγκάστηκε να αποδεχθεί τις αποφάσεις του Λονδίνου όταν καταβλήθηκε οριστικά από τη Ρωσία. Ενώ στις 27 Ιουλίου του 1829 απέρριπτε υπεροπτικά «την φιλικήν μεσιτείαν των ξένων Αυλών» και δεν δεχόταν «μηδέ και την υποτελή αυτονομίαν των εν Πελοποννήσω Ελλήνων», ύστερα από 18 ημέρες, όταν οι Ρώσοι είχαν διαβεί τον Αίμο και πλησίαζαν προς την Αδριανούπολη, η οθωμανική Πύλη έσπευσε να δηλώσει ότι «υπό αισθημάτων καλοκαγαθίας ορμωμένη, συγκατατίθεται εις την Συνθήκην του Λονδίνου και δέχεται τας προτάσεις των Πρεσβευτών αλλά υπό όρους». Λίγες ημέρες αργότερα, στο στρατηγείο του ρώσου αρχιστρατήγου στην Αδριανούπολη, οι εκπρόσωποι της οθωμανικής Πύλης υπέγραψαν το κείμενο της Συνθήκης της Αδριανούπολης της 14ης Σεπτεμβρίου του 1829 και αποδέχθηκαν με το άρθρο 10 της Συνθήκης αυτής όχι αόριστα μόνο τη Συνθήκη της 6ης Ιουλίου του 1827 αλλά και το Πρωτόκολλο της 10-22 Μαρτίου 1829, δηλαδή και τον καθορισμό της συνοριακής γραμμής Αμβρακικού – Παγασητικού κόλπου. Κατά τον μεγάλο άγγλο πολιτικό Γλάδστωνα, η Συνθήκη της Αδριανούπολης υπήρξε «το διεθνές συμβόλαιο της πολιτικής υπόστασης και αυτοτέλειας του ελληνικού κράτους…».

Παράλληλα, η όξυνση των σχέσεων των Δυνάμεων με την Οθωμανική αυτοκρατορία, εξαιτίας του αποτελέσματος της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, οδήγησε στην έκρηξη ενός νέου ρωσοτουρκικού πολέμου (1828-1829). Οι ρωσικές στρατιές όχι μόνο νίκησαν τον τουρκικό στρατό αλλά και έφτασαν λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κωνσταντινούπολη. Έτσι, η Ρωσία, πανίσχυρη τόσο απέναντι στο Σουλτάνο όσο και απέναντι στις άλλες Δυνάμεις, φαινόταν έτοιμη και ικανή να λύσει μόνο της το Ελληνικό Ζήτημα επιβάλλοντας μια λύση που θα της εξασφάλιζε τα μεγαλύτερα οφέλη.

Αντιμέτωπες με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία συμφώνησαν στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Σημαντικό ρόλο στην κατάληξη αυτή έπαιξε και ο Ιωάννης Καποδίστριας , Κυβερνήτης της Ελλάδας από το 1828, που ασκούσε διπλωματικές πιέσεις στις Δυνάμεις.

Στις 22Ιανουαρίου του 1830 η διάσκεψη του Λονδίνου, ύστερα από αγγλική πρόταση, διακήρυξε την πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδας με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου που υπογράφτηκε από τους πληρεξουσίους της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 όριζε: «H Ελλάς θέλει σχηματίσει έν Κράτος ανεξάρτητον, και θέλει χαίρει όλα τα δίκαια, πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά, τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησίαν».

H πανηγυρική αυτή διακήρυξη της πολιτικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας συνιστούσε διπλωματική πράξη ιδρυτική του ελληνικού κράτους. H διεθνής αναγνώριση του ελληνικού κράτους σήμαινε έναρξη της υπάρξεώς του από την άποψη της διεθνούς κοινωνίας. H πρόοδος σχετικά με τους αντίστοιχους ορισμούς του Πρωτοκόλλου της 10-22 Μαρτίου 1829 ήταν μεγάλη και είχε σπουδαιότητα κρίσιμη. Αντίθετα οι ορισμοί του Πρωτοκόλλου εκείνου για τα σύνορα του ελληνικού κράτους αθετούνταν μερικώς με ό,τι όριζε πολύ δυσμενέστερα για την Ελλάδα το άρθρο 2 του νέου Πρωτοκόλλου.

Έτσι η ελληνική επικράτεια θα περιλάμβανε τα εδάφη που βρίσκονταν νότια της γραμμής που ενώνει τους ποταμούς Αχελώο και Σπερχειό (συνοριακή γραμμή Αχελώου-Σπερχειού).

Η ρύθμιση αυτή άφηνε έξω από την ελληνική επικράτεια σημαντικό τμήμα της δυτικής Στερεάς Ελλάδας το οποίο βρισκόταν υπό ελληνικό έλεγχο και κατοικούνταν από ελληνικούς πληθυσμούς. Αυτό έγινε για δύο, κυρίως, λόγους: αφενός για να πειστεί η Οθωμανική αυτοκρατορία να αποδεχτεί την ελληνική ανεξαρτησία και αφετέρου γιατί η Μεγάλη Βρετανία δεν επιθυμούσε το νέο ελληνικό κράτος να έχει άμεση γεωγραφική επαφή με τα αγγλοκρατούμενα, τότε, Επτάνησα.

Tέλος, στο Πρωτόκολλο της Aνεξαρτησίας η Aγγλία, η Γαλλία και η Pωσία συμφωνούσαν στην αναγόρευση του Λεοπόλδου του Σαξ Kόμπουργκ ως ηγεμόνα του ελληνικού κράτους. Ωστόσο, οι αποφάσεις αυτές έμελλε να μην είναι οριστικές τόσο όσον αφορά τα σύνορα όσο και ως προς το πρόσωπο και τον τίτλο του ηγεμόνα. H τελική ρύθμιση του ελληνικού ζητήματος θα επέλθει αργότερα, στα τέλη Αυγούστου του 1832.

Τελικά, η δημιουργία της Ελλάδας, του ανεξάρτητου νεοελληνικού κράτους, ήταν αποτέλεσμα δύο, κυρίως, παραγόντων: από τη μια πλευρά του πολύχρονου και πολυαίμακτου αγώνα των Ελλήνων για Ανεξαρτησία, που ξεκίνησε με την Επανάσταση του 1821 και από την άλλη πλευρά των διαβουλεύσεων και της παρέμβασης των ισχυρών Δυνάμεων της εποχής.

De Siris