Γρηγόριος Μαρασλής
Ο Γρηγόριος Γ. Μαρασλής, εθνικός ευεργέτης και μαικήνας γεννήθηκε στην
Οδησσό το 1831 και πέθανε την 1η Μαΐου 1907. Μετά την αποφοίτησή του
από το Λύκειο Ρισελιέ έκανε καριέρα στη δημόσια διοίκηση με επιστέγασμα την
εκλογή του ως δημάρχου της Οδησσού το 1878. Παρέμεινε σ΄ αυτό το αξίωμα έως το 1895.
Δεκαεπτά χρόνια της ζωής του, από αυτό το υψηλό αξίωμα, τα αφιέρωσε στην
υπηρεσία της πόλης αναμορφώνοντας και στολίζοντάς της με την κατασκευή σημαντικών
δημόσιων κτιρίων. Το δημοτικό μικροβιολογικό εργαστήριο, το μουσείο καλών τεχνών,
ο βοτανικός κήπος, τα δημοτικά εκπαιδευτήρια, το πτωχοκομείο, το γηροκομείο, το
εστιατόριο των ορφανών παιδιών, το δημοτικό «άσυλο ύπνου» και πολλά άλλα είναι
μερικά που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του με δικά του έξοδα.
Στην Οδησσό ακόμα έφτιαξε τη βιβλιοθήκη Μαρασλή, από την οποία εκδίδονταν έργα
επιστημονικά και λαογραφικά ξένων και Ελλήνων συγγραφέων.
Με την επιμέλεια του Χατζηκώστα και του καθηγητή Αναστ. Μάλτου εκδόθησαν 118
συγγράμματα. Με βάση αυτά γράφτηκαν «Αι Παροιμίαι» και «Παραδόσεις» από το Ν. Γ.
Πολίτη, τα «Νομίσματα του κράτους των Πτολεμαίων» του Ι. Σβορώνου, τα «Άπαντα»
του Βαλαωρίτη, τα «Ανάλεκτα» του Άγγελου Βλάχου κ.ά. Στα έργα που εξελληνίστηκαν
ανήκουν: «Η Ιστορία της Ελλάδας» των Κούρτιου – Λάμπρου, «Γενική Παθολογία» του
Ποδβισότσκι, «Ιστορία της Ελληνικής Λογοτεχνίας» και πολλά άλλα.
Λάτρης της επιστήμης και των τεχνών, βιβλιόφιλος, ξεχώρισε για τις αγαθοεργίες
του, τη φιλανθρωπία του και τις δωρεές του. Η ευεργετική και κοινωνική διάσταση
του έργου του μέχρι σήμερα παραμένει ανεκτίμητη.
Ισόβιος πρόεδρος της Ελληνικής Αγαθοεργού Κοινότητος Οδησσού, συνετέλεσε ώστε
η ελληνική παροικία να μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα για την εξυπηρέτηση των
αναγκών των Ελλήνων πάροικων. Πρόσφερε στην κοινότητα το σπίτι του πατέρα του
«το σπίτι της Φιλικής Εταιρείας», το γηροκομείο της Κοινότητας, ένα ακίνητο
στην οδό Πούσκιν και πολλές χορηγίες στην ελληνική εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Με
χρήματα του Μαρασλή και εκτός συνόρων Ρωσίας χτίστηκαν πέντε εκπαιδευτικά ιδρύματα
στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία και Κωνσταντινούπολη: το Μαράσλειο διδασκαλείο Αθηνών,
το Ορφανοτροφείο Κέρκυρας, τη Μαράσλειο Σχολή της Φιλιππούπολης, το Μαράσλειο
Ελληνικό και Πρακτικό Εμπορικό Λύκειο της Θεσσαλονίκης και άλλες πολλές δωρεές με
επιστέγασμα την ίδρυση της «Βιβλιοθήκης Μαρασλή».
Για την πολυσχιδή δημόσια και κοινωνική του δραστηριότητα, τόσο κατά τη διάρκεια
της θητείας του ως Δημάρχου όσο και μεταγενέστερα, τιμήθηκε με τις ανώτερες διακρίσεις
της Ρωσίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου,
της Τουρκίας, του Βασιλείου του Σιάμ κ.ά.
Πέθανε την 1η Μαΐου του 1907 και ετάφη στην αυλή της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας
στην Οδησσό.
De Siris