Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

31 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα


31 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα

31 Ιανουαρίου 1996 - Κρίση των Ιμίων: Στις 05:30, ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη Φρεγάτα Ναβαρίνον για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε και τα τρία μέλη του πληρώματος, υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.

Γεγονότα

1504 - H Γαλλία παραχωρεί το βασίλειο της Νάπολης στην Αραγονία.

1606 - Ο Γκάι Φωκς εκτελείται δια απαγχονισμού, κατηγορούμενος για συμμετοχή σε απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά της Αγγλίας Ιάκωβου Α' αλλά και μεγάλου αριθμού αριστοκρατών από ομάδα καθολικών. Η Συνωμοσία της Πυρίτιδας σκόπευε να ανατινάξει το Κοινοβούλιο.

1747 - Ανοίγει η πρώτη κλινική για αφροδίσια νοσήματα σε νοσοκομείο του Λονδίνου.

1865 - Καταργείται η δουλεία στις ΗΠΑ, με την 13η τροπολογία του Συντάγματος από το Κογκρέσο.

1901 - Οι «Τρεις Αδελφές» του Άντον Τσέχοφ κάνουν πρεμιέρα στη Ρωσία.

1906 - Σημειώνεται ο ισχυρότερος σεισμός, που έχει καταγραφεί με τεχνικά μέσα. Έχει μέγεθος 8,6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και επίκεντρο στην Κολομβία.

1914 - Επιστρέφει στην Αθήνα ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, έπειτα από πολυήμερο ταξίδι, που πραγματοποίησε στην Ευρώπη για τα ελληνικά δίκαια. Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροoυγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, μόνον εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα

1939 - Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών αποκτά τον πρώτο της ειδικό κανονισμό.

1949 - Συνέρχεται στα βουνά η 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, με κυρίαρχο πρόσωπο τον Νίκο Ζαχαριάδη.

1960 - Το θέμα της σύνταξης των αγροτών συζητά η ελληνική Βουλή.

1964 - Αμερικανική κυβερνητική έκθεση με τίτλο «Καπνός και Υγεία» συνδέει για πρώτη φορά το κάπνισμα με τον καρκίνο των πνευμόνων.

1969 - Καθαιρούνται από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ οι Δρακόπουλος και Μπριλλάκης.

1974 - Πεθαίνει ο Σάμιουελ Γκόλντγουϊν, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και διευθυντής των ομώνυμων στούντιο κινηματογραφικών ταινιών του Χόλιγουντ.

1978 - Ένας τερματοφύλακας αποβάλλεται κατά τη διάρκεια αγώνα του πρωταθλήματος της Τανζανίας στο Νταρ Ες Σαλαάμ. Ο διαιτητής, αφού παρατηρεί την παράξενη συμπεριφορά του, διαπιστώνει ότι είναι μεθυσμένος και κρύβει ένα μπουκάλι με αλκοόλ πίσω από το δοκάρι του.

1981 - Δυσκολίες παρουσιάζονται στο διάλογο για τις αμερικανικές βάσεις, καθώς οι ΗΠΑ αρνούνται να δεχθούν όλες τις ελληνικές απόψεις.

1985 - Ολοκληρώνονται στο Ζάππειο οι εργασίες της Διάσκεψης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό, στην οποία συμμετείχαν οι πρόεδροι της Αργεντινής και της Τανζανίας, οι πρωθυπουργοί της Σουηδίας, της Ινδίας και της Ελλάδας, καθώς και άλλες προσωπικότητες.

1992 - Ιατρική έρευνα δείχνει πως, τα μωρά, που τρέφονται με μητρικό γάλα γίνονται εξυπνότερα.

1993 - Οι Αβορίγινες, οι ιθαγενείς στην Αυστραλία, αμφισβητούν την κυριαρχία της λευκής πλειοψηφίας και απειλούν ότι, θα καταφύγουν στο δικαστήριο της Χάγης, για την ισότιμη μεταχείρισή τους και την επιστροφή των εκτάσεών τους, που καταπατήθηκαν από τους αποικιοκράτες.

1993 - Τα πρώτα Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου απονέμονται στις ταινίες «Μπάιρον, η μπαλάντα ενός δαιμονισμένου» του Νίκου Κούνδουρου, «Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε» των Σταύρου Τσιώλη - Χρήστου Βακαλόπουλου και «Βερύκοκα στο καλάθι» του Τάκη Τουλιάτου.

1996 - Κρίση των Ιμίων: Στις 05:30, ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη Φρεγάτα Ναβαρίνον για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε και τα τρία μέλη του πληρώματος, υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.

1997 - Στην Τουρκία, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων τάσσεται κατά της καθιέρωσης του παραδοσιακού καλύμματος της κεφαλής των γυναικών, στα πανεπιστήμια και τις δημόσιες υπηρεσίες.

Γεννήσεις

1797 - Φραντς Σούμπερτ, Αυστριακός συνθέτης

1881 - Ίρβιν Λανγκμούιρ, Αμερικανός χημικός, Βραβείο Νόμπελ 1932

1923 - Νόρμαν Μέιλερ, Αμερικανός συγγραφέας (Το Χρονικό της εποχής μας, Αρχαία δειλινά, Οι γυμνοί και οι νεκροί)

1929 - Τζιν Σίμονς, Βρετανίδα ηθοποιός

1932 - Γιώργος Μούτσιος, Έλληνας ηθοποιός και τραγουδιστής.

1976 - Τραϊανός Δέλλας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1981 - Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Αμερικανός τραγουδιστής, μουσικός, παραγωγός, στιχουργός, χορευτής και ηθοποιός

1982 - Έλενα Παπαρίζου, Ελληνίδα τραγουδίστρια

1984 - Σουζάνα Βουγιουκλή, Ελληνίδα τραγουδίστρια

1985 - Καλομοίρα, Ελληνίδα τραγουδίστρια

Θάνατοι

1606 - Γκάι Φωκς, πρωτεργάτης της Συνωμοσίας της Πυρίτιδας

1828 - Αλέξανδρος Υψηλάντης, πρωτεργάτης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821

1933 - Τζον Γκαλσγουόρθι, Άγγλος νομπελίστας μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας

1944 - Ζαν Ζιροντού, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας

1954 - Έντγουιν Χάουαρντ Άρμστρονγκ, Αμερικανός ηλεκτρολόγος μηχανικός, επινοητής του ραδιοφώνου FM

1991 - Κώστας Μουντάκης, διακεκριμένος λυράρης

1996 - Ανθυποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Ανθυποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, Σημαιοφόρος Έκτωρ Γιαλοψός,αξιωματικοί του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, χάνουν τη ζωή τους στην κρίση των Ιμίων

2004 - Κωστούλα Μητροπούλου, Ελληνίδα συγγραφέας

Συναξαριστής

Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων. Έζησαν στα χρόνια του μέγα διώκτη των χριστιανών, Διοκλητιανού. Ο Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και σε νεαρή ηλικία πήγε σε κάποιο μοναστήρι στον αραβικό κόλπο και έγινε μοναχός. Όταν ο Ιωάννης έμαθε για την αγία και ενάρετη ζωή του, τους πνευματικούς και ασκητικούς αγώνες του και το θαυματουργικό του χάρισμα, έφθασε στο μοναστήρι για να τον συναντήσει και αποφάσισε να τον συντροφεύσει στον μοναχικό βίο. Με τη δύναμη της πίστης τους οι άγιοι θεράπευαν οποιονδήποτε πάσχοντα έφθανε στο ασκητήριό τους. Όταν κάποτε οι άγιοι πληροφορήθηκαν ότι σε κάποια πόλη οι ειδωλολάτρες συνέλαβαν μία χήρα γυναίκα, την Αθανασία, και τις τρεις θυγατέρες της, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία με σκοπό να τις βασανίσουν, έφθασαν άφοβα στον τόπο του μαρτυρίου για να τις εμψυχώσουν στην άμυνά τους. Τότε οι ειδωλολάτρες συνέλαβαν και τους δύο αγίους και τους αποκεφάλισαν μαζί με τις τέσσερις γυναίκες.

Μαρτύρων, Αθανασίας και των τριών αυτής θυγατέρων και παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης και Ευδοξίας (†311).

Βικτωρίνου, Βίκτωρος, Διόδωρου, Κλαυδίου, Νικηφόρου, Παππία και Σαραπίνου, των εν Κορίνθω (†251).

Μάρτυρος Τρυφαίνης.

Οσιομάρτυρος Ηλία (Αρδούνη), του εν Καλαμάτα (†1685).

Εορτολόγιο

Ευδοξία, Ευδοξούλα, Δόξα, Δοξούλα, Κύρος, Κύρης

De Siris

Κωστούλα Μητροπούλου


Κωστούλα Μητροπούλου

Η Κωστούλα Μητροπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά στις 6 Μαΐου 1933 και πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 2004, συγγραφέας και μεταφράστρια.

Ήταν κόρη του δικηγόρου, πολιτικού και ιστορικού συγγραφέα Γιάννη Μητρόπουλου και της Σοφίας Λούμου, η οποία κληροδότησε την αγάπη της για τη μουσική (είχε σπουδάσει πιάνο) στην κόρη της. Παράλληλα μέσω του πατέρα της η Κωστούλα αγάπησε από νεαρή ηλικία τη λογοτεχνία και το θέατρο.

Μετά το Γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, διέκοψε όμως τις σπουδές της στο τρίτο έτος. Την πρώτη εμφάνισή της στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1955 με δημοσιεύσεις πεζογραφημάτων της στην εφημερίδα Η Βραδυνή.

Τρία χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην πειραϊκή έκδοση Το περιοδικό μας και εξέδωσε το μυθιστόρημα Η χώρα με τους ήλιους. Το 1963 έγραψε τους στίχους των τραγουδιών του δίσκου Ο Δρόμος του Μάνου Λοΐζου. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Παπαδόπουλου αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, προσωπικοί λόγοι ωστόσο την ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου και συνελήφθη λόγω της πολιτικής της ένταξης στην Αριστερά. Το 1969 συνυπέγραψε τη δήλωση διαμαρτυρίας “των 18” για τη χουντική λογοκρισία με άλλους δεκαεφτά λογοτέχνες. Ένα χρόνο αργότερα, μετά την άρση της προληπτικής λογοκρισίας έλυσε τη συγγραφική σιωπή της (που τήρησε από το 1967) και δημοσίευσε το μυθιστόρημα Αντίστροφη Μέτρηση.

Το συγγραφικό έργο της Κωστούλας Μητροπούλου, αρκετά μεγάλο σε έκταση, περιλαμβάνει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, χρονικά και πολλά έργα για το θέατρο. Μέρος του πεζογραφικού της έργου μεταφράστηκε στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, ιταλικά, ρωσικά και νορβηγικά, ενώ θεατρικά της παραστάθηκαν από το Εθνικό Θέατρο, το Κ.Θ.Β.Ε. και πολλούς ιδιωτικούς θιάσους.

Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εφημερίδες, στη χώρα μας και το εξωτερικό. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12 (1963 για τη συλλογή διηγημάτων της Πρόσωπα και φιγούρες), το Βραβείο καλύτερου άπαιχτου θεατρικού έργου στο Φεστιβάλ Ιθάκης (1977 για τις Τέσσερις ερημιές) και το Α΄ Κρατικό βραβείο Διηγήματος (1985 για τη συλλογή διηγημάτων Μεγέθυνση) και είναι μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Συγγραφέων. Στο έργο της Κωστούλας Μητροπούλου, πεζογραφικό και θεατρικό, κυρίαρχη θέση κατέχει η κατάργηση της νόρμας σε πολλά επίπεδα (απουσία συγκεκριμένης πλοκής και ολοκληρωμένων χαρακτήρων, έλλειψη συνοχής και τυπικής εξέλιξης του μύθου κ.α.).

Έντονη είναι η παρουσία του υπαρξιακού προβληματισμού και του δίπτυχου έρωτας-θάνατος ως αντικειμένου φιλοσοφικής και ψυχολογικής αναζήτησης και ως κινητήρια δύναμη των ηρώων της. Το βιωματικό στοιχείο είναι επίσης κυρίαρχο, αν και όχι εξαρχής ευδιάκριτο, στη γραφή της (κυρίαρχη η γυναικεία παρουσία στη διαχρονική αρχετυπική της διάσταση), το ίδιο και η παρουσία του πολιτικού προβληματισμού ως μέσου για την προσέγγιση της βαθύτερης ουσίας της ζωής.

Εργογραφία

Διηγήματα

Δύο εποχές. Αθήνα, Δίφρος, 1960.
Πρόσωπα και φιγούρες. Αθήνα, Φέξης, 1962.
Πολιτεία χωρίς ήρωες. Αθήνα, Φέξης, 1964.
Άρθρο νο 22. Αθήνα, Μίνωας, 1975 (το ίδιο με τίτλο Ο πάγκος. Αθήνα, Γνώση, 1984).
Περιθωριακή ζωή· Διηγήματα. Αθήνα, Δωρικός, 1980.
Όσκαρ ή το χαμόγελο της τοιχογραφίας (Μικρό δοκίμιο για τον έρωτα και τη βλέννα). Αθήνα, Δωρικός, 1982.
Πολιτείες και άνθρωποι. Αθήνα, Γαλαξίας, 1972 (το ίδιο με τίτλο Πρόσωπα και Φιγούρες στον τόμο Πρόσωπα και Φιγούρες και Πολιτεία χωρίς ήρωες. Αθήνα, Δωρικός, 1980).
Η μεγέθυνση. Αθήνα, Κέδρος, 1983.
Κι όλα αυτά για ένα πήδημα. Αθήνα, Κέδρος, 1997.
Η Μπέμπα, οι άλλες και το πήδημα. Αθήνα, Κέδρος, 1998.

Νουβέλες

Η χώρα με τους ήλιους. Αθήνα, τυπ. Νικολόπουλος-Παπακυριακόπουλος, 1958.
Η Προδοσία και ο Μύθος. Αθήνα, Μίνωας, 1975 (το ίδιο στον τόμο Ο βυθός - Η δολοφονία. Αθήνα, Φιλιππότης, 1983).

Μυθιστορήματα

Λεωφόρος χωρίς ορίζοντα. Αθήνα, Φέξης, 1961.
Ο ένοχος. Αθήνα, Εστία, 1966.
Αντίστροφη μέτρηση. Αθήνα, Ίκαρος, 1970.
Αλφαβητάριο. Αθήνα, Δωρικός, 1971.
Το έγκλημα ή 450 ημέρες. Αθήνα, Κέδρος, 1972.
Η εκτέλεση. Αθήνα, Ίκαρος, 1973.
Ηλιοφάνεια 288 ώρες. Αθήνα, Μπουκουμάνης, 1974.
Ζαάρ 19. Αθήνα, Κέδρος, 1978.
Η ζωή με τους άλλους (το album με τις φωτογραφίες). Αθήνα, Κέδρος, 1981.
Αυτό το θέατρο ήταν εκείνος. Αθήνα, Κέδρος, 1982.
Παράσταση για έναν. Αθήνα, Κέδρος, 1985.
Διαδρομή 35 και κάτι. Αθήνα, Κέδρος, 1986.
Το xpalaioπωλείο στην Τσιμισκή. Αθήνα, Κέδρος, 1988.
Έγραφε παντού τ’ όνομά του. Αθήνα, Άγκυρα,
Το μυθιστόρημα της νύχτας. Αθήνα, Κέδρος, 1995.
Χίλια πενήντα μιλιμπάρς. Αθήνα, Πατάκης, 1995 (έκδοση γ’).

Χρονικό

Το χρονικό των τριών ημερών. Αθήνα, Μπουκουμάνης, 1974.

Χρονογράφημα

Τα Σάββατα στο «Έθνος». Αθήνα, Γκοβόστης, 1987.

Θέατρο

Ασκληπιός· Τραγωδία σε πράξεις τρεις. Αθήνα, 1977.
Μουσική για μια αναχώρηση. Αθήνα, Κέδρος, 1980.
Τέσσερις ερημιές. Αθήνα, Κέδρος, 1981.
Περιθωριακοί. Αθήνα, Θεωρία, 1984.
Η τελευταία παράσταση· Ένα έργο σε τέσσερα μέρη. Αθήνα, Γκοβόστης, 1984.
Η νταλίκα. Αθήνα, Γκοβόστης, 1985.
Ρόλοι για σολίστες. Αθήνα, Γκοβόστης, 1986.
Στην ίδια πόλη. Αθήνα, Γκοβόστης, 1987.
Θέατρο ο κόσμος. Αθήνα, Γκοβόστης, 1991.

Μεταφράσεις

Βιρτζίνια Γουλφ, Η κυρία Νταλλογουέη.
Αλμπέρτο Μοράβια, Η πλήξη. Αθήνα, Ζαχαρόπουλος, 1978.
Ουέσκερ Άρνολντ, Οι τέσσερις εποχές.Αθήνα, Δωδώνη, 1980.
Ντυράς Μαργκερίτ, Οι οδογέφυρες. Αθήνα, Γκοβόστης, 1984.

De Siris

Κώστας Μουντάκης


Κώστας Μουντάκης

Ο Κώστας Μουντάκης γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1926 και πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1991,ήταν κρητικός λυράρης. Θεωρείται μαζί με το Νίκο Ξυλούρη και το Θανάση Σκορδαλό, ως ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς λυράρηδες της Κρήτης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1926 στο χωριό Αλφά της επαρχίας Μυλοποτάμου που υπάγεται σήμερα στο δήμο Γεροποτάμου. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τον Καλλικράτη Σφακίων. Έμεινε ορφανός από πατέρα μόλις τρεις μήνες μετά τη γέννησή του. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο το 1938, συνέχισε στο ημιγυμνάσιο του Πανόρμου, αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών της πολύτεκνης οικογένειας του αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του.

Η αγάπη του για τη λύρα φάνηκε από πολύ νωρίς. Την πρώτη του λύρα την απέκτησε το 1943, αφού έδωσε ένα αρνί και πέντε οκάδες τυρί. Για να βγάλει τα προς το ζην δούλεψε μαζί με έναν πλανόδιο μικροπωλητή, από αυτή την εμπειρία του ο Μουντάκης αργότερα έγραψε ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του τον Πραματευτή. Εκείνη την εποχή το Ρέθυμνο ήταν το επίκεντρο της κρητικής μουσικής, όπου μεσουρανούσαν ο Ανδρέας Ροδινός, ο Μπαξεβάνης, ο Στέλιος Φουσταλιέρης, ο Αντώνης Καρεκλάς, ο Βασίλης Καλαϊτζάκης και πολλοί άλλοι λυράρηδες εκείνης της εποχής.

Ο Κώστας Μουντάκης κατετάγη στη χωροφυλακή το 1948. Υπηρέτησε στα Χανιά, στα Σφακιά και στην Αθήνα. Την περίοδο από το 1950 μέχρι το 1952, είχε αποσπαστεί στο ιδιαίτερο γραφείο του Σοφοκλή Βενιζέλου. Αργότερα παραιτείται και αναγκάζεται να εργαστεί στο Εργοστάσιο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα για 16 ολόκληρα χρόνια.

Παράλληλα προσπαθεί να προωθήσει την κρητική μουσική μέσω της ραδιοφωνίας που είχε τη μεγάλη δύναμη στην προβολή της παραδοσιακής μουσικής κάτω από την άγρυπνη επίβλεψη του Σίμωνα Καρά. Περνάει από την <<αυστηρή>> κριτική επιτροπή του Ε.Ι.Ρ. (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) και μαζί με τον Βυζιργιάννη στο λαούτο αρχίζουν εκπομπές στο πρόγραμμα του Σίμωνα Καρά, προβάλλοντάς την κρητική μουσική στο πανελλήνιο.

Σε συνεργασία με τον Στέλιο Κουτσουρέλη, πραγματοποιούν το 1955 την πρώτη ηχογράφηση δίσκου 78 στροφών με τα τραγούδια «Ο Ζητιάνος» και η «Ρεθυμνιωτοπούλα». Μέσα στα επόμενα χρόνια ακολουθεί μια τεράστια πορεία δισκογραφικών εκδόσεων, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί ως ο περισσότερο ηχογραφημένος λυράρης Κρητικής μουσικής. Δίσκοι και τραγούδια όπως: «Ένα ματσάκι γιασεμιά», «Αργαλειός», «Μυλωνάδες και μαζώχτρες», «Κρητικός γάμος», «Η Μάχη της Κρήτης- Κρητικά νακλιά», «Αναφορά στον Καζαντζάκη», είναι μόνο μερικά δείγματα της δουλειάς του. Η καταξίωση και η φήμη του Μουντάκη εξαπλώθηκε σε όλη την Κρήτη και στους ξενιτεμένους Κρητικούς και Έλληνες της διασποράς τους οποίους είχε επισκεφτεί πολλές φορές. Για πρώτη φορά πήγε στην Αμερική το 1960 και το 1971 στον Καναδά, την Αυστραλία την Νότιο Αφρική και άλλες χώρες με ελληνική ομογένεια.

Από το 1975 τη χρονιά που η υγεία του περνάει μια κρίση, αναγκάζεται να διακόψει την επαγγελματική του δραστηριότητα και παίζει μόνο σε επιλεγμένα γλέντια και εκδηλώσεις. Μέσα σε αυτό το διάστημα θεωρεί ως επιτακτική ανάγκη την παιδεία, δηλαδή τη μάθηση και τη διδασκαλία της κρητικής λύρας στα κρητικόπουλα με την ίδρυση σχολών στις μεγαλύτερες πόλεις της Κρήτης.
Επίσης συμπαραστέκεται στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών και γίνεται πολύτιμος συνεργάτης στα ερευνητικά προγράμματα εθνομουσικολογίας του Ινστιτούτου.

Η πρώτη σχολή λύρας ιδρύεται στο Ηράκλειο στο «Ωδείο Απόλλων», το 1979, μετά στο Ρέθυμνο (1980), τα Χανιά (1981), στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου (1983) και τέλος ιδρύει το «Ελληνικό Ωδείο» στην Αθήνα το 1985. Ο Κώστας Μουντάκης παλιότερα είχε αρχίσει μαθήματα και στην «Παγκρήτιο Ένωση».

Ο Κώστας Μουντάκης ήταν ένας αληθινός βάρδος, ένας γνήσιος εκφραστής της λεβεντιάς, της ομορφιάς, της λευτεριάς, και της δημοκρατικότητας του Κρητικού και της κρητικής ψυχής.

Ο Κώστας Μουντάκης πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1991 βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρη την Κρήτη.

Η δισκογραφία του

1966: Η Κρήτη τραγουδάει
1966: Κρήτη μου Λεβεντομάνα
1967: Κρητικός γάμος
1970: Η μάχη της Κρήτης - Κρητικά νακλιά
1971: Οι μεγάλες επιτυχίες του Κώστα Μουντάκη
1972: Ο Κώστας Μουντάκης στα καινούργια του τραγούδια
1973: Ελληνικά δημοτικά τραγούδια
1974: Ξεφάντωμα
1976: Αναφορά στον Καζαντζάκη
1976: Original cretan mysic (Instrumental)
1977: Ο μεγάλος Κρητικός
1978: Οι μερακλήδες
1981: Ο Πρωτομάστορας
1982: Πρωτομάστορες
1983: Η Κρητική αναγέννηση
1984: Έτσι τραγουδάει η Κρήτη 1
1985: Έτσι τραγουδάει η Κρήτη 2
1988: Στον Ψηλορείτη θ΄ανέβω
1991: Αφιέρωμα στον μεγάλο Κρητικό
1992: Αφιέρωμα στον μεγάλο δάσκαλο'
1994: Για πάντα
1995: Αφιέρωμα
1996: Τα ραδιοφωνικά
1999: Cretan folk song and dances
2002: Σπάνιες ζωντανές ηχογραφίσεις
2006: Ριζίτικα

De Siris

Γιώργος Μούτσιος


Γιώργος Μούτσιος

Ο Γιώργος Μούτσιος γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1932 στην Καλαμάτα και πέθανε στις 17 Ιουλίου 2012, ήταν Έλληνας ηθοποιός και ερμηνευτής κλασικού τραγουδιού.

Βιογραφία

Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.

Μόλις αποστρατεύτηκε έφυγε για τη Βιέννη, όπου έκανε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία και θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar. Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι.

Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στις "Όρνιθες", όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.

Στο θέατρο συνεργάστηκε ως ηθοποιός αλλά και ως θιασάρχης. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1951, στην ταινία "Ριρίκα". Χαρακτηριστικός "κακός" του ελληνικού κινηματογράφου, με εμφανίσεις και στην τηλεόραση.

Το Φεβρουάριο του 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου τιμήθηκε για την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι.

Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα.


Πέθανε στις 17 Ιουλίου του 2012 και κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Πολιτισμού Κ. Τζαβάρας, στο συλλυπητήριο μήνυμά του εξήρε την προσφορά του στη τέχνη γενικά, την πολυπραγμοσύνη του αλλά και τη σεμνότητα και το ήθος του.

Επιλογές από τη δισκογραφία του: "Το καταραμένο φίδι" (1964), "Ελένη" (1965), "Όρνιθες" (1966), "Τραγούδια αγάπης" (1969), "Τρωικός πόλεμος" (1975), "Βίκτωρ, Βικτώρια" (1984), "Συναυλίες στον κεντρικό Ορφέα" (1985).

Φιλμογραφία

Ριρίκα (1951)
Η αγνή του λιμανιού (1952)
Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954)
Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)
Κραυγή (1964)
Ο κράχτης (1964)
Αδίστακτοι (1965)
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές.. (1966)
Αχ!.. και νάμουν άντρας (1966)
Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης / Η Κλεοπάτρα εν δράσει (1966)
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967)
Ο γεροντοκόρος (1967)
Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967)
Τρούμπα 67 (1967)
Αθήνα: η κλοπή της οδού Σταδίου (1968)
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968)
Αδυναμίες (1969)
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Εσένα μόνο αγαπώ (1970)
Ο αετός των σκλαβωμένων (1970)
Εσχάτη προδοσία (1971)
Μάρα η τσιγγάνα (1971)
Αντάρτες των πόλεων (1972)
Με φόβον και πάθος (1972)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη (1972)
Η μάνα της φόνισσας (1989)
Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα (1993)

De Siris

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

30 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα


30 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα

30 Ιανουαρίου 1969 - Οι Beatles δίνουν την τελευταία δωρεάν συναυλία τους, πριν από τη διάλυσή τους. Διήρκεσε 42 λεπτά κι έγινε στην ταράτσα της δισκογραφικής εταιρίας τους Apple.

Γεγονότα

1648 - Η Ισπανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Ολλανδίας.

1790 – Δημιουργείται η πρώτη εξειδικευμένη σωσίβια λέμβος και δοκιμάζεται στον ποταμό Τάιν .

1827 - Ο Κιουταχής αποκρούεται από την Καστέλλα του Πειραιά με επιτυχία.

1876 - Ο Βίκτωρ Ουγκώ ονομάζεται ισόβιος Γερουσιαστής από τη Γαλλική Δημοκρατία.

1880 - Ο Ιωακείμ Γ΄ Μεγαλοπρεπής θέτει τα θεμέλια του νέου οικοδομήματος της Μεγάλης του Γένους Σχολής στο λόφο του Φαναρίου.

1923 - Μετά τη γενοκτονία των Ποντίων και τη μικρασιατική καταστροφή το αποκορύφωμα του απάνθρωπου αυτού μέτρου της «ανταλλαγής πληθυσμών» αποτέλεσε το Σύμφωνο για την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας που υπογράφθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1923, το οποίο στη συνέχεια κατέστη μέρος της Συνθήκης της Λωζάνης της 24ης Ιουλίου του ίδιου έτους δυνάμει του άρθρου 142 της τελευταίας.

1925 - Oι Τούρκοι εκδιώκουν από την Κωνσταντινούπολη τον Πατριάρχη Κωνσταντίνο τον VI.

1933 - Ο Λόουν Ρέιντζερ αρχίζει την 20χρονη περιπέτειά του στα ραδιοκύματα.

1933 - Ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζεται καγκελάριος της Γερμανίας.

1938 - Στην Ισπανία η προεδρία της Junta Técnica περνά στα χέρια του Φρανθίσκο Φράνκο, που γίνεται πια Αρχηγός του Κράτους και της Κυβέρνησης.

1943 - Οι Σοβιετικοί συντρίβουν το γερμανικό στρατό στα νοτιοδυτικά του Στάλινγκραντ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. (Η Μάχη του Στάλινγκραντ)

1945 - Ανασυγκροτείται το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, που είχε διαλυθεί κατά τη δικτατορία Μεταξά.

1945 - Ώρα 21.10 το γερμανικό κρουαζιερόπλοιο Βίλχελμ Γκούστλοφ που επιχειρούσε μεταφορές αμάχων στη Βαλτική Θάλασσα δέχτηκε τρεις τορπίλες παρασύροντας στο βυθό χιλιάδες επιβατών. Σώθηκαν 1239 άνθρωποι από τους 5 - 8.000 που μετέφερε. Θεωρείται από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στο κόσμο.

1948 - Δολοφονείται στο Νέο Δελχί ο Μαχάτμα Γκάντι

1957 - Θεμελιώνεται η νέα λαχαναγορά στου Ρέντη.

1965 - Με νόμο καθιερώνεται στην Ελλάδα η 35ετία των δημοσίων υπαλλήλων.

1969 - Οι Beatles δίνουν την τελευταία δωρεάν συναυλία τους, πριν από τη διάλυσή τους. Διήρκεσε 42 λεπτά κι έγινε στην ταράτσα της δισκογραφικής εταιρίας τους Apple.

1972 - Bloody Sunday, στο Λοντοντέρρυ (Derry) της Βόρειας Ιρλανδίας.

Γεννήσεις

1615 - Τόμας Ρολφ, το μοναδικό παιδί της Ποκαχόντας και του Τζον Ρολφ

1882 - Φραγκλίνος Ρούζβελτ, Αμερικανός πολιτικός, 32ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής

1894 - Μπόρις Γ', τσάρος της Βουλγαρίας (1918-1943), που έκλεισε τον κύκλο των εστεμμένων στη γειτονική χώρα

1899 - Μαξ Τάιλερ, Νοτιοαφρικανός βακτηριολόγος

1920 - Μάικλ Άντερσον, Βρετανός σκηνοθέτης

1921 - Τέλμο Θάρα, Ισπανός ποδοσφαιριστής

1927 - Ούλωφ Πάλμε, Σουηδός Πρωθυπουργός

1937 - Βανέσα Ρεντγκρέιβ, αγγλίδα ηθοποιός.

1951 – Φιλ Κόλινς, Άγγλος μουσικός μέλος των Genesis

1962 - Αμπντάλα Β΄, Βασιλιάς της Ιορδανίας

Θάνατοι

1629 - Κάρλο Μαντέρνο, Ιταλοελβετός αρχιτέκτων.

1928 – Γιοχάνες Αντρέας Γκριμπ Φίμπιγκερ , Δανός επιστήμονας, βραβευμένος με Νόμπελ

1948 - Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός στοχαστής και επαναστάτης

1951 - Φέρντιναντ Πόρσε, αυστριακός κατασκευαστής αυτοκινήτων, ιδρυτής της φερώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας και σχεδιαστής του θρυλικού «σκαραβαίου»

1958 - Ερνστ Χένκελ , Γερμανός μηχανικός της αεροπορίας

1969 - Ζορζ Πιρέ , Βέλγος μοναχός, βραβευμένος με Νόμπελ

1991 - Τζον Μπαρντίν , Αμερικανός φυσικός, βραβευμένος με Νόμπελ

2006 - Κορέτα Σκοτ Κινγκ , Αμερικανίδα ακτιβίστρια, χήρα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ

2007 - Νίκος Κούρκουλος, Έλληνας ηθοποιός

2007 - Σίντνεϋ Σέλντον, Αμερικανός συγγραφέας

Συναξαριστής

Των Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Στα χρόνια της βασιλείας του Αλέξιου Κομνηνού ξέσπασε μία έριδα, η οποία προς στιγμήν απείλησε την ενότητα της Χριστιανοσύνης. Η άρτια θεολογική κατάρτιση, οι αρετές, το ήθος, η μεγαλοφυΐα, τα ποιμαντικά και διοικητικά χαρίσματα, η βαθιά και ζέουσα πίστη καθώς και το πολύπλευρο και τεράστιο συγγραφικό έργο των Τριών Ιεραρχών, Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου Θεολόγου και Ιωάννου Χρυσοστόμου, έγιναν η αιτία φιλονικίας των χριστιανών για το ποιος εκ των τριών αγίων είναι σημαντικότερος. Η διαμάχη έλαβε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις, ώστε τα πλήθη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, τους Βασιλείτες, Γρηγορίτες και Ιωαννίτες. Οι ίδιοι οι άγιοι έδωσαν τέλος στη διαμάχη εμφανιζόμενοι στο θεοσεβή, ενάρετο και προικισμένο με πλούσια χαρίσματα ιεράρχη Ιωάννη Μαυρόποδα, επίσκοπο Ευχαϊτών, λέγοντάς του ότι μεταξύ τους δεν υπήρχε αντιδικία και να ενεργήσει τα δέοντα για να σταματήσει η επικίνδυνη για την ενότητα της Εκκλησίας διαμάχη. Ο Ιωάννης συνένωσε την μνήμη και των τριών Ιεραρχών σε μία κοινή εορτή στις 30 Ιανουαρίου και έγραψε γι αυτήν ειδική ακολουθία, η οποία ψάλλεται ως τις ημέρες μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο έληξε η φιλονικία

Ιππολύτου αντίπαπα Ρώμης και των συν αυτώ Κυριακού επισκόπου, Μαξίμου και Μαξίμου πρεσβυτέρων, Αρχελάου διακόνου, Αμανδίνου, Χρυσής (Αΰρας), Βενερίου, Ερκουλίου, Ερμού, Ευσεβίου, Θεοδώρου του «τριβουνίου», Κενσουρίνου, Κομόδου, Κύπρου, Μαύρου, Μήνα, Μοναγρίου, Ολυμπίνου, Ρουστικίου, Σαβαΐνου, Στυρακίου και Φήλικος.

Θεοφίλου του Νέου.

Νεομάρτυρος Θεοδώρου Χατζή, του Μυτιληναίου (†1784).

Ανάμνησις ευρέσεως εν Τήνω της ιεράς εικόνος της Ευαγγελιστρίας (1823).

Εορτολόγιο

Αύρα, Μαύρος, Μαυρουδής, Μαυροειδής, Μαυρέτα, Χρυσή

De Siris

Mάχη του Στάλινγκραντ


Mάχη του Στάλινγκραντ

Η μάχη του Στάλινγκραντ είναι ο όρος που έχει επικρατήσει για τις μάχες που έλαβαν χώρα από 21 Αυγούστου 1942 ως 2 Φεβρουαρίου 1943 στην ευρύτερη περιοχή της πόλης του Στάλινγκραντ (σημερινό Βόλγκογκραντ) ανάμεσα στη Ναζιστική Γερμανία (και τους συμμάχους της) και την Σοβιετική Ένωση και θεωρείται από τις πιο κρίσιμες αλλά και από τις πιο αιματηρές μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με εκτιμώμενες απώλειες περί τα 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η μάχη περιλαμβάνει την πολιορκία του Στάλινγκραντ από τις δυνάμεις του Άξονα, τη μάχη μέσα στην πόλη και την Σοβιετική αντεπίθεση.

Οι Γερμανοί προσπάθησαν να καταλάβουν το Στάλινγκραντ (από στρατηγική πλευρά) για να υποστηρίξουν τη προέλαση τους προς τον Καύκασο και για να διακόψουν το σημαντικότερο επικοινωνιακό δίκτυο της Σοβιετικής Ένωσης, τον ποταμό Βόλγα. Οι ναζί, επίσης, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη νίκη για προπαγάνδα, δηλαδή την κατάληψη της πόλης που είχε το όνομα του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης (Ιωσήφ Στάλιν), ιδιαίτερα μετά την αποτυχία τους να καταλάβουν τη Μόσχα.

Οι προβλέψεις του στρατηγού Πάουλους, του διοικητή της 6ης στρατιάς, που είχε επιφορτιστεί με την κατάληψη της πόλης, έλεγαν με μεγάλη βεβαιότητα πως θα χρειαστούν για να καταλάβουν την πόλη 7-10 μέρες. Αρχικά η Λουφτβάφε και το πυροβολικό βομβάρδισαν σφοδρότατα την πόλη και μετέτρεψαν το 80 τις εκατό της κτιριακής δομής του Στάλινγκραντ σε ερείπια. Η αντίσταση ήταν πολύ δύσκολη για τους Σοβιετικούς αφού ο ανεφοδιασμός τους από την άλλη πλευρά του ποταμού παρεμποδίζονταν συνεχώς από τη Λουφτβάφε. Οι δυνάμεις του Άξονα κατέλαβαν τα περίχωρα και τα 9/10 της πόλης αλλά η σθεναρή αντίσταση του Κόκκινου Στρατού δεν τους επέτρεψε να φτάσουν στο Βόλγα. Μετά ξεκίνησε η αντεπίθεση τους. Πρώτα διέλυσαν τους Ρουμάνους και τους Ιταλούς που κάλυπταν τα πλευρά των Γερμανών και κατόπιν 6 Σοβιετικές στρατιές περικύκλωσαν την 6η στρατιά του στρατάρχη Φρίντριχ Πάουλους. Ο ανεφοδιασμός τους συνεχίστηκε από τον αέρα αλλά ήταν ελλιπέστατος. Η αντίσταση των παγιδευμένων στο θύλακα ήταν σθεναρή αλλά το ψύχος και η έλλειψη πολεμοφοδίων, τροφίμων και καυσίμων έκαναν πολύ χειρότερη την κατάσταση τους. Ο στρατάρχης Έριχ φον Μάνσταϊν επιχείρησε να διασπάσει το θύλακα του Στάλινγκραντ, το λεγόμενο καζάνι, αλλά απέτυχε. Μόλις κατελήφθησαν οι περιοχές προσγείωσης από τις οποίες λειτουργούσαν οι δύο αερογέφυρες, από τις οποίες ανεφοδιάζονταν οι πολιορκημένοι, χάθηκε κάθε ελπίδα (μια απεγνωσμένη διαταγή έλεγε να σταματήσει η σίτιση των αιχμαλώτων και των τραυματιών). Ελάχιστοι Γερμανοί ξαναείδαν την πατρίδα τους, αφού από τους λίγους που προτίμησαν να παραδοθούν, οι περισσότεροι εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα αιχμαλώτων.

Πιθανά αίτια για την έκβαση της μάχης ήταν η εμπλοκή του Αδόλφου Χίτλερ, σε στρατηγικό επίπεδο, όπου διέταξε να μην εγκαταλείψουν το Στάλινγκραντ, ακόμα και όταν ήταν έτοιμοι να περικυκλωθούν, και όταν τοποθέτησε τους λιγότερο αξιόμαχους συμμάχους των Γερμανών στα άκρα της προέλασης (γι΄ αυτά τα δύο είχε έρθει σε έντονη αντιπαράθεση με τον Μάνσταϊν). Επίσης τα πολύ επιτυχημένα Σοβιετικά κατασκοπευτικά δίκτυα της Κόκκινης Ορχήστρας υποστηρίζεται πως είχαν διεισδύσει ακόμα και στο αρχηγείο του Αδόλφου Χίτλερ και έτσι ο Στάλιν είχε ήδη προειδοποιηθεί και παρέταξε 6 ολόκληρες στρατιές στη περιοχή του Στάλινγκραντ.

Η καταστροφή της 6ης Στρατιάς του Γερμανικού Ράιχ, που ήταν μια από τις σημαντικότερες ήττες της Γερμανίας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η πρώτη σοβαρή ήττα του Άξονα στο Ανατολικό μέτωπο. Εκτός από τις τρομερές απώλειες που προκάλεσε στον Άξονα, τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν τις πετρελαιοπηγές του Καυκάσου, που ήταν ζωτικής σημασίας για το Ράιχ. Από τότε η πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος των συμμάχων και οι Σοβιετικοί ανέλαβαν τη πρωτοβουλία των κινήσεων στο Ανατολικό Μέτωπο.

De Siris

Bloody Sunday


Ματωμένη Κυριακή

Η Ματωμένη Κυριακή, είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα γεγονός που έλαβε χώρα στο Ντέρρυ της Βόρειας Ιρλανδίας, στις 30 Ιανουαρίου 1972.

Σε μια πορεία διαμαρτυρίας που οργανώθηκε από την Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Βόρειας Ιρλανδίας, για την κατάσταση που επικρατούσε στη Βόρεια Ιρλανδία σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, στην περιοχή Μπόγκσαϊντ, 26 ατομα πυροβολήθηκαν από τα μέλη του 1ου Τάγματος του Βρετανικού Συντάγματος Αλεξίπτωτων, του οποίου ηγούνταν ο Συνταγματάρχης Ντέρεκ Ουίλφορντ και ο υποδιοικητής (αργότερα Στρατηγός) Μάικ Τζάκσον. 13 άνθρωποι, 6 εκ των οποίων ήταν ανήλικοι, πέθαναν αμέσως, ενώ άλλος ένας πέθανε ύστερα από 4½ μήνες υποκύπτοντας στα τραύματά του. Δύο άτομα τραυματίστηκαν από οχήματα του στρατού.

Πολλοί μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένων και δημοσιογράφων, πιστοποιούν ότι όλοι όσοι πυροβολήθηκαν ήταν άοπλοι. Πέντε από εκείνους πυροβολήθηκαν στην πλάτη.

38 χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουνίου 2010 , δημοσιοποιήθηκε το επίσημο πόρισμα για τα γεγονότα της Ματωμένης Κυριακής, μετά από μακρόχρονη και ενδελεχής έρευνα υπό την εποπτεία του πρώην δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου, Λόρδου Σεβίλ του Νιούντιγκεϊτ (Έκθεση Σεβίλ,). Σύμφωνα με την Έκθεση, κανένα από τα θύματα δεν έφερε την παραμικρή ευθύνη, ενώ τα γεγονότα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν δικαιολογημένα. Κανένα από τα θύματα δεν συνιστούσε απειλή ή έκανε κάτι που θα δικαιολογούσε τους πυροβολισμούς, ενώ κάποια από αυτά και τους τραυματίες έφευγαν ή βοηθούσαν άλλους τραυματίες την ώρα των πυροβολισμών. Ο στρατός ήταν αυτός που άνοιξε πυρ απροειδοποίητα και χωρίς να υπάρχει πριν κάποια πράξη εναντίον του (είτε βομβιστική επίθεση, είτε λιθοβολισμός). Κάποιοι από τους στρατιώτες δήλωσαν ψέματα σχετικά με τα γεγονότα. Η βρετανική κυβέρνηση μέσω του ίδιου του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ζήτησε επίσημα συγγνώμη για το γεγονός.

Οι νεκροί

John (Jackie) Duddy (17).
Patrick Joseph Doherty (31).
Bernard McGuigan (41).
Hugh Pious Gilmour (17).
Kevin McElhinney (17).
Michael G. Kelly (17).
John Pius Young (17).
William Noel Nash (19).
Michael M. McDaid (20).
James Joseph Wray (22).
Gerald Donaghy (17).
Gerald (James) McKinney (34).
William A. McKinney (27).
John Johnson (59).

Η Ματωμένη Κυριακή στην σύγχρονη τέχνη

Για το γεγονός αυτό τo 1983 οι U2 έγραψαν το τραγούδι διαμαρτυρίας Sunday, Bloody Sunday. Επίσης ο Τζων Λένον στο άλμπουμ, Some Time In New York City, το τραγούδι Sunday, Bloody Sunday, αλλά και το τραγούδι The Luck of the Irish με περιεχόμενο πιο γενικό, σχετικά με το ιρλανδικό ζήτημα. Ο Πωλ Μακάρτνεϋ, λίγο μετά το γεγονός, έβγαλε το single Give Ireland Back to the Irish που όμως λογοκρίθηκε από το BBC, και ο Κρίστι Μουρ το τραγούδι Minds Locked Shut. Ακόμα έχουν γυριστεί και δύο ταινίες για την τηλεόραση, το 2002 (Bloody Sunday και Sunday). Ο Ιρλανδός ποιητής Σέιμους Χίνι, βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1995, έχει επίσης ασχοληθεί με το γεγονός, στο ποίημα του Casualty.

De Siris

Ferdinand Porsche


Φέρντιναντ Πόρσε 

O Φέρντιναντ Πόρσε γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1875 και πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 1951, ήταν καθηγητής, σχεδιαστής και μηχανικός αυτοκινούμενων μέσων. Το διασημότερο σχέδιο του είναι το αυτοκίνητο που ονομάστηκε «Σκαραβαίος».

Ζωή και έργο

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στην πόλη Vratislance (στη σημερινή Τσεχία) και σπούδασε στο τεχνικό πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το 1893 εργάστηκε σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας Bella Eger στη Βιέννη, όπου κατασκεύασε μία ηλεκτρική μηχανή πλημνών (δίνει κίνηση κατευθείαν στον άξονα της ρόδας). Το 1898 συνεργάστηκε με την εταιρεία Jakob Lohner & Co που άρχισε να ερευνά την εξέλιξη και την απόδοση τον ηλεκτρικών κινητήρων στα αυτοκινούμενα μέσα. Το 1906 ήταν ο κύριος σχεδιαστής του βενζινοκίνητου αγωνιστικού Αustro Daimler.

Μετά την επιτυχία του, παρέμεινε στον τομέα της κατασκευής και βελτίωσης αγωνιστικών οχημάτων.

Το 1916 ανέλαβε γενικός διευθυντής της αυτοκινητοβιομηχανίας Austro-Daimler Co. ενώ την ίδια χρονιά έλαβε τον τιμητικό βαθμό διδακτορίας από το τεχνικό πανεπιστήμιο της Βιέννης και από το τεχνικό πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης. Το 1923 μετακινήθηκε στη Στουτγκάρδη όπου και ανέλαβε διευθυντής στην εταιρεία Daimler.

Ίδρυση της εταιρείας A.G. Porsche

Το 1931 ίδρυσε την εταιρεία Porsche GmbH. με συνεργάτες του τον Κάρλ Ράμπε (Karl Rabe), τον Έρβιν Κομέντα (Erwin Komenda), τον Φράντς Ξαβιέ Ράιμπις (Franz Xaver Reimpiess) και τον γιο του Φέρι (Ferry).

Το πρώτο πρόγραμμα της εταιρείας ήταν η σχεδίαση ενός αυτοκινήτου «της μάζας» που θα ήταν προσβάσιμο για αγορά από όλο το λαό και το ονόμασε Volkswagen (αυτοκίνητο του λαού). Το πρόγραμμα αυτό το χρηματοδότησε ο Αδόλφος Χίτλερ. Το 1938, για τη μελλοντική μαζική παραγωγή για το Volkswagen ιδρύθηκε η εταιρεία Gesellschaft zur Vorbereitung des Volkswagen, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Volkswagen-Werke GmbH και ξεκίνησε να κτίζεται το μεγαλύτερο εργοστάσιο αυτοκινητοβιομηχανίας. Στην πραγματικότητα ξεκίνησε η δημιουργία μιας ολόκληρης πόλης. η οποία, εκτός από το εργοστάσιο, θα περιλάμβανε και οικισμούς για τους εργαζόμενους και όλες τις βοηθητικές εγκαταστάσεις. Η "πόλη" αυτή πήρε το όνομα "Βόλφσμπουργκ" (Wolrfsburg) και ακόμα και σήμερα είναι η έδρα της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen.

Το 1939, όταν ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, το υπό κατασκευήν εργοστάσιο άρχισε να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το επιβατικό Volkswagen. Ο Φέρντιναντ Πόρσε δέχτηκε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα του Γ΄ Ράιχ και ανακατασκεύασε το επιβατικό Volkswagen δημιουργώντας τα στρατιωτικά οχήματα Kubelwagen και Schwimmwagen.
Σχεδίασε, επίσης, τα άρματα μάχης Tiger I, Tiger II και Elefant. Μετά το τέλος του πολέμου ο Πόρσε για είκοσι μήνες κρατήθηκε φυλακισμένος από τους Γάλλους στην Ντιζόν.

Το 1948 ο Φέρι Πόρσε πήρε τα ανταλλακτικά από το Volkswagen, τα βελτίωσε και με τη βοήθεια του Κομέντα δημιούργησαν το Roadster 356, που ήταν το πρώτο όχημα που έφερε το όνομα της εταιρείας Πόρσε. Το 1950 ο Φέρντιναντ ευτύχησε να δει το όνειρό του πραγματικότητα με την μαζική πλέον παραγωγή των οχημάτων Πόρσε.

Το 1951 ο Φέρντιναντ Πόρσε πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Το 1999 του δόθηκε, μετά θάνατον, το βραβείο του Μηχανικού Αυτοκινήτων του Αιώνα.

Ο Σκαραβαίος

Το πρώτο πρόγραμμα της εταιρείας Πόρσε χρηματοδοτήθηκε από την εταιρεία Reichsverband der Automobilindustrie. Το 1934 ο Πόρσε και η ομάδα του ξεκίνησαν για να τελειοποιήσουν το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρείας. Η πρότασή του ήταν να σχεδιάσει ένα όχημα για την επανάσταση των αυτοκινήτων της μάζας λεγόμενα Volkswagen (αυτοκίνητα του λαού). Παρά την δυνατότητα της φτηνής εναλλακτικής επέλεξε τα ακριβότερα ανταλλακτικά στην αερόψυξη για την καλύτερη απόδοση του κινητήρα στις υψηλές στροφές, καθώς εφάρμοσε και καινοτομίες στο σασί, στην μηχανή και στο κιβώτιο ταχυτήτων, ανεξάρτητα από το κόστος. Ο Έρβιν Κομέντα σχεδίασε ένα αεροδυναμικό αμάξωμα που, αν και ήταν πολύ μαζεμένο, μπορούσε άνετα να μεταφέρει πέντε άτομα.

Ο Αδόλφος Χίτλερ θέλησε να το ονομάσει με το προπαγανδιστικό όνομα KdF-Wagen ("Kraft durch Freude"-Wagen, αυτοκίνητο "δύναμη μέσα από τη χαρά" με βάση το όνομα μιας ναζιστικής οργάνωσης) αλλά επικράτησε το όνομα «Σκαραβαίος». Η λέξη Volkswagen δίδονταν αρχικά σε όλα τα μικρά αυτοκίνητα. Σήμερα, ακόμη και στην Γερμανία ταυτίζεται αποκλειστικά με τον Όμιλο Volkswagen ή την εταιρία.

De Siris

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

29 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα


29 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα

29 Ιανουαρίου 1964 – Ξεκινούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1964 στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία των αγώνων, η ολυμπιακή φλόγα μεταφέρεται από την Αρχαία Ολυμπία.

Γεγονότα

Αθανάσιος Χριστόπουλος


Αθανάσιος Χριστόπουλος

Ο Αθανάσιος Χριστόπουλος, ο «άλλος Ανακρέων» κατά τον Γεώργιο Σακελλάριο γεννήθηκε στην Καστοριά το Μάιο του 1772 και απεβίωσε στο Βουκουρέστι 29 Ιανουαρίου 1847. Νομικός, Ανώτατος δικαστικός, λόγιος, ποιητής και Φιλικός. Για το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζεται «πρόδρομος» (μαζί με τον Ιωάννη Βηλαρά και τον Ρήγα Βελεστινλή) επειδή θεωρείται, ότι άνοιξε νέους ποιητικούς δρόμους με την χρήση της δημοτικής γλώσσας.

Μενέλαος Παλλάντιος


Μενέλαος Παλλάντιος

Ο Μενέλαος Παλλάντιος του Γεωργίου γεννήθηκε στον Πειραιά στις 29 Ιανουαρίου 1914, είναι σύγχρονος Έλληνας μουσουργός, διευθυντής Ωδείων και ακαδημαϊκός.

Αλέκα Κανελλίδου


Αλέκα Κανελλίδου

Η Αλέκα Κανελλίδου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1945, είναι τραγουδίστρια.

Ανέβηκε στο πάλκο για πρώτη φορά το 1965, ενώ την προηγούμενη χρονιά είχε κάνει την εμφάνιση της στη δισκογραφία με συνθέσεις του Γιάννη Σπάρτακου, που ήταν οικογενειακός φίλος.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

28 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα


28 Ιανουαρίου Σαν Σήμερα

28 Ιανουαρίου 1986 - Το Διαστημικό Λεωφορείο Τσάλλεντζερ χάνεται 73 δευτερόλεπτα μετά από την εκτόξευση.

Γεγονότα