Ζουζού Νικολούδη
Η Ζουζού Νικολούδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1917 και πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 2004 ήταν διακεκριμένη χορεύτρια και χορογράφος της μεταπολεμικής Εποχής. Πατέρας της ήταν ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Νικολούδης και η μητέρα της γόνος των Φιξ.
Ξεκίνησε τα μαθήματα χορού σε ηλικία δέκα ετών, στη σχολή χορού της Κούλας Πράτσικα, που είχε έρθει στην Αθήνα από τη Γερμανία. Εκεί παρακολούθησε τις πρώτες τάξεις, αλλά όταν η καθηγήτριά της τής πρότεινε να μπει στο επαγγελματικό τμήμα, οι γονείς της αντέδρασαν και δεν της το επέτρεψαν. Συνέχισε με σπουδές πάνω στη μουσική με τη Τζίνα Μπαχάουερ και αφού τις ολοκλήρωσε, παντρεύτηκε με τον νομικό, καθηγητή του Πανεπιστημίου Ανδρέα Γάζη, με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρακολούθησε σεμινάρια χορού στη Ζυρίχη, όπου γνωρίστηκε με σημαντικούς ανθρώπους του χορού της εποχής.
Το 1955, κι έπειτα από παρότρυνση από μεγάλους χορευτές της Ευρώπης, αποφάσισε να δώσει ένα ρεσιτάλ χορού στην Αθήνα, που αποτέλεσε την αφετηρία της κατόπιν μεγάλης καριέρας της. Παράλληλα, άρχισε και την καριέρα τής χορογράφου, αρχικά στους κόλπους της ομάδας της Κούλας Πράτσικα, που για μια εποχή μάλιστα την όρισε καλλιτεχνική διευθύντρια.
Το 1966 δημιούργησε με το Νικηφόρο Ρώτα τα «Χορικά», τα οποία διαλύθηκαν το 1974, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Το 1995 η Βίκυ Μαραγκοπούλου, από το Κέντρο Χορού Καλαμάτας, της πρότεινε να ανασυστήσει τα «Χορικά» για το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού που θα γινόταν εκεί. Η Ζουζού Νικολούδη το τόλμησε και τα κατάφερε.
Από τις μεγάλες στιγμές στην καριέρα της ήταν και η συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης και τον Κάρολο Κουν για την παράσταση «Όρνιθες». Συνεργάστηκε, επίσης, με το Εθνικό Θέατρο, τη Σκηνή της Έλσας Βεργή, τη Λυρική Σκηνή και την Όπερα της Πράγας. Για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.
De Siris