Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Σωτήρης Σκίπης


Σωτήρης Σκίπης

Ο Σωτήρης Σκίπης ήταν Έλληνας ποιητής και Ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1881 και πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1952 στο Ρονιάκ της Γαλλίας όπου υπάρχει ακόμα ο τάφος του. Τα παιδικά του χρόνια ως τα 14 του τα έζησε στη Λάρισα, όπου σώζεται η βαθμολογία του στο Γυμνάσιο. Το 1897 γύρισε στην Αθήνα για τις σπουδές του.

Μεγάλο διάστημα της ζωής του το πέρασε στη Γαλλία. Από το γάμο του με την Σαρλότ Λεκλέρ απέκτησε το 1917 μία κόρη, την Μαργαρίτα Σκίπη - Παννέκ. Το 1922 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων. Το 1924 διορίστηκε διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών .

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Σωτήρης Σκίπης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.

Το 1946 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας της Αθήνας. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά σε θέματα λογοτεχνικά. Η Γαλλία τον τίμησε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και με το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας για την "Ανθολογία" του, γραμμένη στα γαλλικά.

Έργα του

Ποιητικές Συλλογές:

"Τραγούδια της ορφανής",
"Σερενάτα των λουλουδιών",
"Ο γύρος των ωρών",
"Αιολική άρπα",
"Κολχίδες".

Διηγήματα:

"Ιντερμέδια".

Θεατρικά:

"Χριστός Ανέστη",
"Κυρά Φροσύνη" κ.ά.

Έγραψε επίσης κριτικά δοκίμια, μελέτες, μετέφρασε τον Ησίοδο και από τους ξένους Μορεάς, Κιτς, Ομάρ Καγιάμ.

De Siris