Καλλίνικος Β΄
Ο Καλλίνικος Β΄ (κατά κόσμον Πούλος), ο επονομαζόμενος «Ακαρνάν», διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 1688 και στις περιόδους 1689-1693 και 1694-1702.
Καταγόταν από τη Καστανιά των Αγράφων και διετέλεσε μαθητής του Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού. Χρημάτισε Μητροπολίτης Προύσας (σημ. Bursa) και εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στις 3 Μαρτίου του 1688. Παρέμεινε όμως για λίγους μήνες στον πατριαρχικό θρόνο, καθώς ο απομεμφθείς από τον ίδιο Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Νεόφυτος κατόρθωσε να τον ανατρέψει στις 27 Νοεμβρίου 1688 και να γίνει εκείνος Πατριάρχης ως Νεόφυτος Δ΄.
Επανεξελέγη το Μάρτιο ή Απρίλιο του επομένου έτους (1689) και πατριάρχευσε μέχρι το 1693, οπότε εκθρονίστηκε με ενέργειες του ηγεμόνα της Βλαχίας Κωνσταντίνου Μπρανκοβάνου, ο οποίος επέβαλε στο Θρόνο τον προστατευόμενό του, πρώην Πατριάρχη Διονύσιο Δ΄. Σύντομα επανεξελέγη για τρίτη φορά και πατριάρχευσε από το 1694 μέχρι τον θάνατό του, στις 8 Αυγούστου του 1702, οπότε τον διαδέχθηκε ο Γαβριήλ Γ΄.
Yπήρξε δραστήριος Πατριάρχης. Aναδιοργάνωσε την Πατριαρχική Σχολή, επέδειξε γενικότερο ενδιαφέρον για την Παιδεία, αλλά και έντονα αντιλατινική στάση. Ετάφη στη Μονή Καμαριώτισσας στη Χάλκη.
De Siris