Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

31 Αυγούστου Σαν Σήμερα


31 Αυγούστου Σαν Σήμερα

31 Αυγούστου 1995 - Από συντριβή αεροσκάφους τύπου Αντόνοφ της κρατικής εταιρείας του Μαλί, πάνω σε τοίχο κτιρίου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, σκοτώνονται και οι 6 αξιωματικοί του Μαλί που επιβαίνουν σ’ αυτό

Γεγονότα

1056 - Τερματίζεται η Μακεδονική Δυναστεία με το θάνατο της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας του Βυζαντίου χωρίς να αφήσει παιδιά.

1788 - Ο Λάμπρος Κατσώνης καταναυμαχεί και τρέπει σε φυγή τουρκική μοίρα κοντά στην Κάρπαθο.

1866 - Κρήτες επαναστάτες υποχρεώνουν σε συνθηκολόγηση τον Ισμαήλ Πασά στις Βρύσες Αποκορώνου.

1876 - Εκδιώκεται ο Σουλτάνος της Τουρκίας, Μουράτ Ε΄ εξαιτίας διανοητικού προβλήματος. Τον διαδέχεται ο αδερφός του, Αμπντούλ Χαμίτ Β΄.

1897 - Ο Τόμας Έντισον κατοχυρώνει την εφεύρεση κινητοσκόπιο, τον πρώτο προβολέα κινηματογράφου.

1907 - Υπογράφεται μεταξύ Αγγλίας και Ρωσίας συμφωνία με την οποία ολοκληρώνεται η Τριπλή Συνεννόηση - Αντάντ, δηλαδή το κοινό Ευρωπαϊκό μέτωπο Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας.

1922 - Οι Τούρκοι παραδίδουν τις ελληνικές και αρμενικές συνοικίες της Σμύρνης στις φλόγες, εκτός τις εβραϊκές.

1923 - Συνεπεία επεισοδίου παρά τα αλβανικά σύνορα (φόνος Ιταλών αξιωματικών της επιτροπής χάραξης των ελληνο-αλβανικών συνόρων), οι Ιταλοί καταλαμβάνουν την Κέρκυρα, (που θα εκκενωθεί έπειτα από 24 ημέρες, στις 23 Σεπτεμβρίου).

1932 - Με υπουργική απόφαση στην Ελλάδα επαναφέρεται η παλιά ώρα, αντί της θερινής.

1971 - Ο Ντέιβ Σκοτ γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που οδηγεί αυτοκίνητο στη Σελήνη.

1980 - Ιδρύεται το εργατικό συνδικάτο Αλληλεγγύη στην Πολωνία.

1994 - Ο ΙRA (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός) κηρύττει κατάπαυση του πυρός για πρώτη φορά στα 25 χρόνια ζωής του.

1994 - Αποσύρονται από τη Γερμανία, έπειτα από 50 χρόνια, τα τελευταία ρωσικά στρατεύματα.

1995 - Από συντριβή αεροσκάφους τύπου Αντόνοφ της κρατικής εταιρείας του Μαλί, πάνω σε τοίχο κτιρίου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, σκοτώνονται και οι 6 αξιωματικοί του Μαλί που επιβαίνουν σ’ αυτό (προσπαθούσε να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" εξαιτίας απώλειας καυσίμων).

2002 - Τίθεται σε τροχιά ο πρώτος δορυφόρος Κύπρου-Ελλάδος.

Γεννήσεις

1870 - Μαρία Μοντεσόρι, Ιταλίδα παιδαγωγός.

1934 - Νίκος Ξανθόπουλος, Έλληνας ηθοποιός.

1939 - Ελευθέριος Ζούρος, Έλληνας Εξελικτικός Βιολόγος.

1945- Βαν Μόρισον, Βορειο-ιρλανδός ροκ τραγουδιστής (γνωστός για την επιτυχία του «Dancing in the moonlight»).

1949 - Ρίτσαρντ Γκιρ , Αμερικανός ηθοποιός.

1958 - Έντουιν Μόουζες, Αμερικανός χρυσός Ολυμπιονίκης (1976, 1984 στα 400 μ. με εμπόδια) του στίβου.

1970 - Λεωνίδας Βόκολος, παλιός Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1972 - Κώστας Κωνσταντινίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής (ΟΦΗ, Πιερικός, Χέρτα, εθνική ανδρών).

1979 - Αποστολία Ιωάννου, 8η ολυμπιονίκης (2004) της συγχρονισμένης κολύμβησης από το Βόλο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα ήταν 8η στο ομαδικό. Επίσης, την ίδια χρονιά ήταν 3η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, στο κόμπο.

1987 - Πέτρος Κραβαρίτης, Έλληνας ποδοσφαιριστής (ΠΑΟ).

Θάνατοι

577 - Ιωάννης Σχολαστικός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

1056 - Θεοδώρα, Αυτοκράτειρα (1055-56) του Βυζαντίου.

1057 - Μιχαήλ ΣΤ΄ ο Στρατιωτικός, Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1056-57).

1847 - Ιωάννης Κωλέττης, πρωθυπουργός της Ελλάδας ( 1832-32, 1834-35, 1844-47)

1979 - Δημήτριος Φωστερίδης, γνωστότερος ως Τσαούς- Αντών, Συνταγματάρχης.

1989 - Τάσος Λιγνάδης, Έλληνας κριτικός του θεάτρου.

1997 - Πριγκίπισσα Νταϊάνα, σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα στο Παρίσι μαζί με τον εραστή της, Ντόντι αλ Φαγέντ.

2003 - Νίκος Καρανικόλας, Έλληνας δεξιοτέχνης μπουζουξής και συνθέτης ("Το μπουζούκι του Νικόλα").

2003 - Διονύσης Παγουλάτος, Έλληνας ηθοποιός.

2004 - Nίκος Παπαδάκης, Έλληνας πολεοδόμος και μηχανικός, ιδρυτής της αίθουσας τέχνης «Πολυπλάνο» και του περιοδικού «Σήμα».

2005 - Κώστας Μανουσάκης, Έλληνας σκηνοθέτης, που σκηνοθέτησε κυρίως ψυχολογικά δράματα ("Προδοσία", "Φόβος")

Συναξαριστής

Ανάμνησις της εν τη «αγία σορώ» καταθέσεως της τίμιας Ζώνης της υπεραγίας Θεοτόκου. Σήμερα η Εκκλησία μας γιορτάζει την ανακομιδή της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου. Οι γνώμες για ποίος αυτοκράτορας την έκανε διίστανται, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β`. Η τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε σε μία χρυσή θήκη. Η θήκη αυτή, ονομάστηκε Αγία Σωρός. Ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός, άνοιξε την Αγία Σωρό, μετά από 410 χρόνια για να επικαλεσθεί την Θεία Χάρη της, επειδή η σύζυγός του διακατέχετο από έναν δαίμονα. Αφού λοιπόν την προσκύνησαν, ο Πατριάρχης άπλωσε την τίμια Ζώνη επάνω στη βασίλισσα και αμέσως ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο.

Μαρτύρων Ανδρέου, Διαδόχου, Ηρακλείου, Μήνα, Φαύστου, Φιλέορτου.

Των εν Νικομήδεια 366 αγίων Μαρτύρων.

De Siris

Ιωάννης Γ΄, ο Σχολαστικός


Ιωάννης Γ΄, ο Σχολαστικός

Ο Ιωάννης Γ΄, ο λεγόμενος Σχολαστικός, ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως την περίοδο 565-577.

Καταγόταν από το χωριό Σερίμιο της Αντιόχειας. Σπούδασε νομικά στην Αντιόχεια και κατόπιν εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Εκάρη μοναχός και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Αντιοχείας Δόμνο Β΄. Εστάλη κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, ως αποκρισάριος του Πατριάρχη Αντιοχείας. Τρεις μέρες μετά την καθαίρεση του Πατριάρχη Ευτύχιου και κατόπιν επιθυμίας του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού, Πατριάρχης εξελέγη ο Ιωάννης, μάλλον στις 12 ή 15 Απριλίου του 565.

Λίγο μετά την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο, πέθανε ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός και στο Θρόνο ανέβηκε ο Ιουστίνος Β', τον οποίο έστεψε Αυτοκράτορα ο Ιωάννης, στις 14 Νοεμβρίου του 565. Την περίοδο που ακολούθησε, καλλωπίστηκαν οι ναοί της Αγίας Σοφίας και των Αγίων Αποστόλων, ενώ κτίστηκαν πολλοί άλλοι ναοί. Κατά την ίδια περίοδο καθιερώθηκε να ψάλλεται τις Κυριακές ο Χερουβικός Ύμνος και τη Μεγάλη Πέμπτη το τροπάριο «το Δείπνου σου το Μυστικο». Επί της Πατριαρχίας του κωδικοποιήθηκε το Κανονικό Δίκαιο και προστέθηκαν νέοι κανόνες σε αυτούς προηγούμενων Συνόδων.

Ο Ιωάννης Γ΄ πέθανε στις 31 Αυγούστου του 577, λίγο πριν τον Αυτοκράτορα Ιουστίνο Β'. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 21 Φεβρουαρίου.

De Siris

Ελευθέριος Ζούρος


Ελευθέριος Ζούρος

Ο Ελευθέριος (Λευτέρης) Ζούρος, γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1939, είναι Έλληνας Εξελικτικός Βιολόγος και πανεπιστημιακός με καταγωγή από την Πελόπη Λέσβου. Από το 2007 αποτελεί μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Σπουδές

Φοίτησε στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία (1963-1965) προσελήφθη ως βοηθός (1965-1968) και ακολούθως έγινε επιμελητής (1968-1971) στο Εργαστήριο Γενετικής στο οποίο υπό την καθοδήγηση του κ. Κ. Κριμπά εξεπόνησε τη διδακτορική του διατριβή για τη γενετική πληθυσμών του Δάκου της ελιάς (1968) (Dacus oleae). Μεταδιδακτορικά φοίτησε στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου στην ομάδα του Καθηγητή Richard Lewontin (1969-1972). Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Εξελικτική και εξεπόνησε δεύτερη διδακτορική διατριβή για την ειδογένεση σε είδη δροσόφιλας (1972).

Ακαδημαϊκή καριέρα

Το 1973 διορίσθηκε επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Dalhousie του Καναδά (1973) , ακολούθως αναπληρωτής καθηγητής (1977) και τέλος καθηγητής (1983). Το ερευνητικό του ενδιαφέρον εστράφη προς την πληθυσμιακή μελέτη, με γενετικές σημάνσεις, των θαλασσίων οργανισμών, κυρίως των μυδιών και στρειδιών, χρηματοδοτούμενος από το κρατικό Ίδρυμα Έρευνας του Καναδά. Το 1996 του απενεμήθη τιμητική καθηγητική έδρα (G. Campbell endowed chair of Biology). Το 1982 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο, όπου συμμετείχε στην οργάνωση των σπουδών θαλάσσιας βιολογίας και από το 1996, παραιτηθείς από το Πανεπιστήμιο Dalhousie, αφιερώθηκε αποκλειστικά στην έρευνα και διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Από το 1998-2003 υπήρξε επίσης Διευθυντής του ιδρυθέντος από το 1987 Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης και συνετέλεσε σημαντικά στην οργάνωση, ανάπτυξη της ερευνητικής δραστηριότητας του Ινστιτούτου αυτού καθώς και στη σύναψη ερευνητικών συνεργασιών με άλλα ευρωπαϊκά αντίστοιχα κέντρα έρευνας. Από το 2006 αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, του οποίου είναι ομότιμος καθηγητής από το 2007.

Διεθνής αναγνώριση

Η διεθνής αναγνώρισή του προκύπτει μεταξύ άλλων από τη συμμετοχή του στις εκδοτικές επιτροπές διεθνών επιστημονικών περιοδικών (Molecular Biology and Evolution, Evolution) στο πρώτο εκ των οποίων υπήρξε και αναπληρωτής εκδότης, όπως επίσης από την εκλογή του ως μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για την Εξελικτική Βιολογία.

Ακαδημία Αθηνών

Σε αναγνώριση του επιστημονικού του έργου η Ακαδημία Αθηνών τον εξέλεξε στις 14 Ιουνίου 2007 νέο αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της «Θαλάσσιας Βιολογίας».

Σήμερα

Σήμερα είναι Ομότιμος καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ το ενδιαφέρον του για τα κοινά τον οδήγησε στην εκλογή του ως Δημοτικού Συμβούλου στο Γούβες του Νομού Ηρακλείου. Επιπλέον συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, ενώ συμμετέχει ενεργά στο διάλογο για τη Διδασκαλία της Εξέλιξης στα ελληνικά σχολεία.

Βιβλία

Ας συμφιλιωθούμε με τον Δαρβίνο, Aς συμφιλιωθούμε με τη φύση μας και με τη Φύση, Λευτέρης Ζούρος, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2009
Εξελικτική βιολογία, Douglas J. Futuyma, Επιμέλεια: Λευτέρης Ζούρος, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 1995

De Siris

Νίκος Ξανθόπουλος


Νίκος Ξανθόπουλος

Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου του 1934. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό.

Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη).

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην ταινία Η ζωή μου αρχίζει με σένα, αλλά ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από το σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο ξεκίνησε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες. Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες, πρωταγωνίστησε σε 30 δραματικές ταινίες, στις οποίες ερμήνευσε 300 τραγούδια.

Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε την Ελλάδα. Αργότερα καθώς σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 δίσκους και 55 σινγκλς. Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε στη σειρά "Αγρίμια".

Φιλμογραφία

1958 - Η ζωή μου αρχίζει με σένα
1959 - Πώς περνούν οι παντρεμένοι
1960 - Ηδονή και πάθος [Οι άνθρωποί μου - αγάπη και πάθος]
1960 - Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα... Ανδρέας
1960 - Σταχτοπούτα
1960 - Τα ντερβισόπαιδα... Νίκος
1960 - Το κορίτσι του δρόμου
1961 - Ο παλληκαράς... καλόγερος
1961 - Το σπίτι της ηδονής [Ο Αλήτης του Λιμανιού]
1962 - Δεν γνώρισα μητέρα [Δίχως μητέρα]
1962 - Κατρακύλισμα στο βούρκο [Κυλισμένοι στο Βούρκο - Λύτρωσέ με αγάπη μου]
1962 - Η εκδίκηση του Καβαλάρη [Ο Καβαλάρης]
1962 - Οι επικίνδυνοι
1963 - Αγάπησα και πόνεσα... Γιάγκος
1963 - Αμαρτωλά χέρια... Στέφανος
1963 - Για την αγάπη του παιδιού μου [Για την αγάπη μας]
1963 - Λενιώ η Βοσκοπούλα [Ματωμένα Όνειρα]
1963 - Μίσος
1963 - Πληγωμένες καρδιές... Θανάσης
1964 - Δίψα για ζωή... Σταύρος
1964 - Είμαι μια δυστυχισμένη... Βασίλης
1964 - Είναι μεγάλος ο καημός... Μιχάλης Μπίκας
1964 - Ζωή γεμάτη πόνο... Πέτρος
1964 - Ο ζητιάνος μιας αγάπης... Μάνος Ξενάκης
1965 - Απόκληροι της κοινωνίας... Μανούσης Κουντουράκης
1965 - Καρδιά μου πάψε να πονάς... Νίκος Αναγνωστόπουλος - Νίκος Σαρρής
1965 - Με πόνο και με δάκρυα... Αλέκος Κωνσταντινίδης, λοχαγός
1965 - Περιφρόνα με γλυκιά μου... Νώντας
1966 - Έχω δικαίωμα να σ' αγαπώ
1966 - Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο... Νίκος Λιώσης - Αλέξης Σαρρής
1966 - Ο κατατρεγμένος
1966 - Σκλάβοι της μοίρας... Κώστας Αναγνώστου
1967 - Άδικη κατάρα
1967 - Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί... Ανδρέας Γεραλής
1967 - Τα ψίχουλα του κόσμου... Δημήτρης Φωκάς
1968 - Η Καρδιά ενός αλήτη... Ανδρέας Σαρρής - Νίκος Σαρρής
1968 - Ξεριζωμένη Γενιά... Βασίλης Καρατζόγλου
1968 - Ταπεινός και Καταφρονεμένος... Μανούσος Καναβάς
1969 - Για την τιμή και τον έρωτα... Χρήστος Κλαδάς - Γρηγόρης Σταρίδης
1969 - Ένας άντρας με συνείδηση... Στέλιος Τσακανάς - Φώτης Καεντίρης
1969 - Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου... Βασίλης Καρατζόγλου, γιός - Αριστείδης Καρατζόγλου, πατέρας
1969 - Η σφραγίδα του Θεού... Ανδρέας
1969 - Φτωχογειτονιά αγάπη μου... Λευτέρης
1969 - Γιακουμης μια Ρωμεϊκη Καρδια... Γιακουμής Τζοάνογλου
1970 - Εσένα μόνο αγαπώ... Βασίλης Κόσης
1970 - Ο αετός των σκλαβωμένων
1971 - Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη
1971 - Οι άνδρες ξέρουν ν' αγαπούν... Φάνης
1995 - Με τον Ορφέα τον Αύγουστο

De Siris

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

30 Αυγούστου Σαν Σήμερα


30 Αυγούστου Σαν Σήμερα

30 Αυγούστου 1992 - Ο Μίκαελ Σουμάχερ κερδίζει το γκραν-πρι του Βελγίου, επιτυγχάνοντας την πρώτη νίκη του στη Formula 1.

Γεγονότα

1574 - Ο Ραμ Ντας γίνεται ο τέταρτος Γκουρού των Σιχ.

1832 - Η Διάσκεψη του Λονδίνου ορίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού κόλπου.

1894 - Γεννιέται η ελληνική επιθεώρηση, με το ανέβασμα του έργου Λίγο απ’όλα του Λάμπρου, στην Αθήνα.

1916 - Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Τουρκία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Ρουμανίας.

1918 - Ο σοβιετικός ηγέτης Βλαντιμίρ Λένιν πυροβολείται και τραυματίζεται κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εργοστάσιο της Μόσχας, σε μία δολοφονική απόπειρα από τη Φάνια Καπλάν, μέλος του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος

1928 - Ο Νεχρού ιδρύει την Ένωση για την Ανεξαρτησία της Ινδίας από τη βρετανική κυριαρχία.

1933 - Ιδρύεται η γαλλική αεροπορική εταιρεία Αιρ Φρανς.

1941 - Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Ξεκινά η πολιορκία του Λένινγκραντ, που θα διαρκέσει 17 μήνες.

1944 - Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Συμμαχικές Δυνάμεις εισέρχονται θριαμβευτικά στην απελευθερωμένη από τους Γερμανούς γαλλική πρωτεύουσα.

1944 - Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Ρωσικά στρατεύματα εισέρχονται στο Βουκουρέστι.

1961 - Αποχωρούν τα τελευταία ισπανικά στρατεύματα από το Μαρόκο.

1974 - Σε σιδηροδρομική τραγωδία στο Ζάγκρεμπ χάνουν τη ζωή τους 174 άνθρωποι.

1991 - Το Αζερμπαϊτζάν κηρύσσει την ανεξαρτησία του από τη Σοβιετική Ένωση.

1992 - Ο Μίκαελ Σουμάχερ κερδίζει το γκραν-πρι του Βελγίου, επιτυγχάνοντας την πρώτη νίκη του στη Formula 1.

1996 - Στην Ολλανδία, η στρατιωτική θητεία γίνεται προαιρετική.

2001 - Διεξάγονται οι πρώτες εκλογές στο Ανατολικό Τιμόρ. Το Επαναστατικό Μέτωπο για ένα Ανεξάρτητο Ανατολικό Τιμόρ (FRETILIN) κερδίζει 57% των ψήφων και 55 από τις 88 έδρες στο Κοινοβούλιο, ακολουθούμενο από το Δημοκρατικό Κόμμα με 9% και 7 έδρες. Η συμμετοχή είναι πολύ μεγάλη και φθάνει το 91,3%.

2003 - Ακριβώς τρία χρόνια μετά την τραγωδία του Κουρσκ, άλλο ένα ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο βυθίστηκε με πλήρωμα 10 ανδρών, στη Θάλασσα Μπάρεντς, εκ των οποίων μόνο ένας σώθηκε.

2008 - Η Λιβύη υπογράφει συμφωνία με την Ιταλία με βάση την οποία η δεύτερη θα προβεί σε επενδύσεις και θα καταβάλει αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ στην αφρικανική χώρα για την περίοδο της αποικιοκρατίας.

Γεννήσεις

1797 - Μαίρη Γόλστοουνκραφτ Σέλεϊ, Αγγλίδα συγγραφέας του Φρανκενστάιν.

1870 - Αλεξάνδρα, πριγκίπισσα της Ελλάδας και Δανίας

1871 - Έρνεστ Ράδερφορντ, Νεοζηλανδός φυσικός, από τους «πατέρες» της Πυρηνικής Φυσικής.

1884 - Τέοντορ Σβέντμπεργκ, Σουηδός χημικός, τιμημένος με βραβείο Νόμπελ.

1912 - Έντουαρντ Πάρσελ, Αμερικανός φυσικός, βραβευμένος με Νόμπελ.

1943 - Λάκης Χαλκιάς, Έλληνας τραγουδιστής και μουσικός της γνωστής οικογενείας των Χαλκιάδων.

1946 - Άννα-Μαρία, τέως Βασίλισσα της Ελλάδας

1969 - Δημήτρης Σγούρος, Έλληνας πιανίστας.

1970 - Πάολο Σόουζα, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής.

1972 - Κάμερον Ντίαζ, Αμερικανίδα ηθοποιός.


Θάνατοι

30 π.Χ. Καισαρίων, ο τελευταίος της δυναστείας των Πτολεμαίων.

526 - Θεοδώριχος ο Μέγας, Βασιλιάς των Οστρογότθων (493-526).

1928 - Βίλελμ Βιεν, Γερμανός βραβευμένος με Νόμπελ (1911) φυσικός που μελέτησε τους νόμους της κινήσεως.

1940 - Σερ Τζόζεφ Τζον Τόμσον, βραβευμένος με Νόμπελ (1906) Βρετανός φυσικός.

2002 - Τζ. Λι Τόμσον, Βρετανός σκηνοθέτης, δημιουργός της συνέχειας των ταινιών «Το ακρωτήρι του φόβου», «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» και «Ο πλανήτης των πιθήκων».

2003 - Τσαρλς Μπρόνσον, Αμερικανός ηθοποιός (ο σκληρός του Χόλιγουντ).

2003- Ευδόκιμος, Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Καβάλας (1984-2003).

2006 - Ναγκίμπ Μαχφούζ, Αιγύπτιος νομπελίστας συγγραφέας.

2006 - Γκλεν Φορντ, Αμερικανός ηθοποιός («Τζίλντα»).

2007 - Μαρία Μπονέλου, Ελληνίδα ηθοποιός, σύζυγος του Σωτήρη Μουστάκα.

Συναξαριστής

Απόδοσις της εορτής της αποτομής της τιμίας κεφαλής Ιωάννου του Προδρόμου.

Ιερομαρτύρων Ιανουαρίου πρεσβυτέρου, Φήλικος επισκόπου και Φιλωνίδου επισκόπου Κουρίου.

Μαρτύρων Σεπτεμίνου και Φουρτουνάτου.

Αλεξάνδρου (†340), Ιωάννου Η` (†595), Παύλου Γ` του Νέου (†784), πατριαρχών Κων/πόλεως και Ευλαλίου του ιεράρχου εν Κύπρω.

Οσίων Φαντίνου του θαυματουργού, του εν Θεσ/νίκη και Βρυαίνης της μητρός αυτού. Ο όσιος Φαντίνος ο Θαυματουργός, καταγόταν από την Καλαβρία της Ιταλίας. Από μικρός ήταν πολύ πιστός, μορφώθηκε κατάλληλα και ήταν πολύ ενάρετος. Μάλιστα τόσο μεγάλη ήταν η μόρφωσή του, ώστε τον παρακολουθούσαν και πολλοί μαθητές. Σε ηλικία 60 ετών πήρε δύο από τούς μαθητές του, τον Βιτάλειο και τον Νικηφόρο, και περιόδευσαν ανά την ελληνική επικράτεια, ξεκινώντας από την Πελοπόννησο, την Αθήνα, την Λάρισα και καταλήγοντας στην Θεσσαλονίκη. Κατάφεραν και έφεραν πολλούς από την αμαρτία στον δρόμο της σωτηρίας. Στην Θεσσαλονίκη έμεινε 8 χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά.

Φύλακος και Σαρματά.

Άρχοντος Βλαδιμηρίας και Νεαπόλεως Αλεξάνδρου του Νευαίου.

Εορτολόγιο

Αλέξανδρος, Αλέξαντρος, Αλέκος, Αλέξης, Ευλάλιος, Ευλαλία, Φύλακας

De Siris

Λάκης Χαλκιάς


Λάκης Χαλκιάς

Ο Λάκης Χαλκιάς γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 30 Αυγούστου 1943. Γιος του κλαρινίστα Τάσου Χαλκιά. Ανήκει στην Τέταρτη γενιά της οικογένειας των Χαλκιάδων, που είναι η μεγαλύτερη μουσική οικογένεια στη χώρα μας. Ασχολείται με την μουσική και το τραγούδι από 7 ετών. Στα 16 του εργάζεται σαν επαγγελματίας και στα 18 του ηχογραφεί τους πρώτους του δίσκους, των Θεόδωρου Δερβενιώτη- Κώστα Βίρβου.

Παίζει κιθάρα, μπουζούκι, λαούτο, τζουρά, ούτι. Από το 1960 μέχρι το 1967 εμφανίζεται πλάι στη Σωτηρία Μπέλλου, Στέλιο Καζαντζίδη, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιώργo Ζαμπέτα και άλλους, ενώ συνεργάζεται με τους μεγάλους ρεμπέτες: Μάρκο Βαμβακάρη, Γιάννη Παπαϊωάννου και Βασίλη Τσιτσάνη. Την ίδια εποχή, τα καλοκαίρια παίρνει μέρος με το συγκρότημα της οικογένειας των Χαλκιάδων σε πανηγύρια, γάμους και άλλες λαϊκές εκδηλώσεις.

Το 1967, φεύγει για τις Η.Π.Α. και τον Καναδά μέχρι το 1971, και μεταξύ άλλων συνεργάζεται με τον Άντονι Κουήν για την τηλεόραση της πόλης του Σακραμέντο της Καλιφόρνιας, στην παρουσίαση του έργου: «ΖΟΡΜΠΑΣ» των Μίκη Θεοδωράκη - Νίκου Καζαντζάκη.

Το 1971, επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει να ηχογραφεί λαϊκά τραγούδια σε συνεργασία με τους Αντώνη Κατινάρη - Κώστα Ψυχογιό, Χρ. Νικολόπουλο-Πυθαγόρα, Λουκ. Κηλαϊδόνη, (Τα μικροαστικά) και τον Γιάννης Μαρκόπουλο, όπου λαμβάνει μέρος στα πιο σημαντικά έργα του συνθέτη όπως: «O Στρατής Θαλασσινός» του Γιώργου Σεφέρη. «Θητεία», «Μετανάστες», «Θεσσαλικός Κύκλος», «Ανεξάρτητα»  «Οροπέδιο» «Εργάτες».

Το 1977, θα κυκλοφορήσει σε δίσκο η σημαντικότερη δουλειά του συνθέτη Γ. Μαρκόπουλου «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», ποίηση Διονυσίου Σολωμού. Στο έργο αυτό, οι ερμηνείες των Νίκου Ξυλούρη και Λάκη Χαλκιά καθώς και της Ειρήνης Παπά που παίρνει μέρος στους βασικούς ρόλους θα αφήσουν εποχή. Toν Αύσουστο του 1981, ο Χαλκιάς με το συγκρότημά του ταξιδεύει για δεύτερη φορά στην Αυστραλία. Αποκορύφωση της περιοδείας αυτής στην Αυστραλία είναι στο Σίδνευ, στο θέατρο «Όπερα Χάουζ».

Τον Αύγουστο του 1982, στο «Θέατρο Λυκαβηττού» (Φεστιβάλ Αθηνών) ο Λάκης Χαλκιάς παρουσιάζει την οικογένεια των Χαλκιάδων γιορτάζοντας τα «125 Χρόνια» συνεχούς προσφοράς της οικογένειας στην Δημοτική Παραδοσιακή μας μουσική και όχι μόνο. Το 1984, δέχεται την πρόταση της Ασπασίας Παπαθανασίου να μελοποιήσει αποσπάσματα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου σε μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη - Γιάννη Κακριδή, για λογαριασμό της Ελληνικής Ραδ/νίας (Ε.Ρ.Α - 2). Τον ίδιο χρόνο συνεργάζεται επίσης με τον συνθέτη Νίκο Μαμαγκάκη στο έργο: «Οδύσσεια» του Ν. Καζαντζάκη που παρουσιάστηκε τον Αύγουστο στο Ηράκλειο Κρήτης και στο «Ηρώδειο Θέατρο Αθηνών» (Φεστιβάλ Αθηνών).

Το 1992, ο Λάκης Χαλκιάς ολοκληρώνει το μουσικό έργο, «2.500 Χρόνια Ελληνική Μουσική» (Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα), που ο ίδιος το αποκαλεί - έργο ζωής - αφού για να το ολοκληρώσει ο καλλιτέχνης χρειάστηκε να δουλέψει γι’ αυτό περίπου -8- χρόνια μελετώντας και ερευνώντας προς όλες τις κατευθύνσεις. Στις 11 Απριλίου 1995, με πρωτοβουλία της Γ.Σ.Ε.Ε. το μουσικό έργο «2.500 Χρόνια Ελληνική Μουσική» παρουσιάζεται ολοκληρωμένο στο «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», όπου και ηχογραφείται ζωντανά.

Αρχές του 1996, ο Λάκης Χαλκιάς παρουσιάζει τον νέο του δίσκο με τον γενικό τίτλο: «Η Ελλάδα είναι έρωτας». Στις 11 Ιανουαρίου 2000, ο Λάκης Χαλκιάς σε πρώτη συνεργασία με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή ερμηνεύει το έργο του συνθέτη με τον τίτλο: «Καταχνιά», με πρωτοβουλία και διοργάνωση της συναυλίας από την Βουλή των Ελλήνων. Η παρουσίαση έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Στις 28 Μαΐου του 2002 έρχεται η μεγάλη δικαίωση για τον Λ. Χαλκιά και βέβαια από τις κορυφαίες στιγμές της καλλιτεχνικής καριέρας, αφού το έργο ζωής για τον ίδιο, ¨2.500 Χρόνια Ελληνική Μουσική¨ παρουσιάζεται στο ¨Ηρώδειο Θέατρο.

Ιούνιος του 2002, και ο Λ. Χαλκιάς παρουσιάζει έναν ακόμα δίσκο (CD) Με τραγούδια παραδοσιακά από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, με τον γενικό τίτλο: «Παραδοσιακά Μουσικά Κεντήματα».

Στις 5 Ιουνίου του 2003, Το μουσικό έργο: ¨2500 Χρόνια Ελληνική Μουσική¨ με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, και του Πολιτιστικού Φορέα ¨Ακροθέαμα¨, παρουσιάστηκε στη Ζυρίχη (Ελβετία) σε ένα από τα ωραιότερα Θέατρα Όπερας της Ευρώπης, στο ¨TONHALLE ZURICH¨, εκτός από τους Έλληνες καλλιτέχνες που συμμετείχαν, την Νένα Βενετσάνου, το Νικήτα Τσακίρογλου και την 12μελή ορχήστρα, πήραν μέρος: οι Ελβετοί καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένου του μαέστρου και Διευθυντού Pedro Cortina, της ορχήστρας Camerata Cortinas Ζυρίχης και της Χορωδίας Kammerchor St.Georg Kaltbrunn, 17, Μαρτίου 2004, ο Χαλκιάς ταξιδεύει για μια ακόμη φορά για την Αυστραλία καλεσμένος από την ελληνική Κοινότητα τον Πολιτιστικό Οργανισμό ¨Αντίποδες φεστιβάλ 2004¨ Της Μελβούρνης, παίρνοντας συγχρόνως μέρος στο Φεστιβάλ του Σύδνεϊ, και της Αδελαΐδας.

Τον Απρίλιος του 2005, κυκλοφορεί ο νέος διπλός δίσκος ακτίνας του καλλιτέχνη με τίτλο: «36 Τραγούδια της Ηπείρου με τον Λάκη Χαλκιά» από την FM Record. Μάιος 2006, ένας νέος δίσκος ακτίνας κυκλοφορεί με τίτλο: ¨Τα πρώτα τραγούδια¨ από την εταιρεία ¨Πρότασης¨ με λαϊκά τραγούδια που ο Λ. Χαλκιάς πρώτο-τραγούδησε σε δίσκους 45 στροφών από το 1962 έως το 1966.

Στις 18. 20. & 21 Ιανουαρίου 2007, ο Χαλκιάς συναντιέται ξανά με τον μεγάλο συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, και τραγουδάει το έργο του συνθέτη σε στίχους Γ. Σκούρτη τους ¨Μετανάστες¨.
 Τον Μάρτιο του 2007, ο Λάκης συνεχίζει την συνεργασία του με το Γιάννη Μαρκόπουλο παρουσιάζοντας στο κατάμεστο Θέατρο Badminton, το κορυφαίο έργο του συνθέτη «Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι» του Διονυσίου Σολωμού, μαζί με τους εξαίρετους συνεργάτες όπως: ο Μάριος Φραγκούλης, και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επίσης τους ηθοποιούς: Άννα Συνοδινού, και ο Γρηγόρης Βαλτινός. 18, Απριλίου 2007, ο Λάκης Χαλκιάς, συμμετέχει στην μεγάλη συναυλία που έδωσε ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος παρουσιάζοντας το έργο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» αφιέρωμα στα 150 χρόνια από το θάνατο του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, στο Θέατρο «Badminton» μαζί με τους Μάριο Φραγκούλη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, και τους Ηθοποιούς, Άννα Συνοδινού και τον Γρηγόρη Βαλτινό.
Στις 18 Απριλίου ο καλλιτέχνης αναχωρεί για τη Κύπρο και παρουσιάζει στο Δήμο Στροβόλου, Λευκωσίας το μουσικό δρώμενο με τον γενικό τίτλο: «Ω γλυκύ μου έαρ», στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου. Μαζί του έχει την 12μελή ορχήστρα με την διεύθυνση του Χρήστου Χαλκιά.Το πρόγραμμα περιλάμβανε, εκκλησιαστικούς ύμνους, Λαϊκούς Θρήνους, Νεότερο Λαϊκό και Δημοτικό τραγούδι. Τον ίδιο χρόνο, τον Ιούλιο, καλεσμένος από το Διεθνές Φεστιβάλ ¨Jerousalem Festival 08¨ που διοργανώνεται από την Yabous prodution (Παλαιστινιακή πολιτιστική οργάνωση) της Ιερουσαλήμ, ταξιδεύει με το συγκρότημά του, για πρώτη φορά στην Ιερουσαλήμ, παρουσιάζοντας ένα ελληνικό πρόγραμμα με τίτλο: ¨Η Ελλάδα είναι έρωτας¨ επίσης, τραγούδησε στα αραβικά ένα τραγούδι του μεγάλου Λιβανέζου συνθέτη και φίλου Marcel Khalife.

Από τις αρχές του 2007 ο Λάκης Χαλκιάς ετοιμάζει μια δισκογραφική δουλειά που έχει ως θέμα τα παραδοσιακά τραγούδια της Ρούμελης με τον γενικό τίτλο: ¨Λάκης Χαλκιάς ¨Ρούμελη γαία λαλέουσα¨ (διπλό CD με 35 παραδοσιακά τραγούδια) και αυτό τον καιρό φτάνει προς το τέλος της. Μια εργασία που ο καλλιτέχνης αποκαλεί πολιτιστική πυξίδα για την παραδοσιακή μουσική ολόκληρης της Ρούμελης. Μάρτιος 2009 ετοιμάζεται συγχρόνως μια εκπληκτική Λαϊκή δισκογραφική δουλειά στα στούντιο μια συνεργασία του Λάκη Χαλκιά με έναν από τους πιο πετυχημένους, αλλά και πιο γνήσιους λαϊκούς συνθέτες της εποχής μας τον Βαγγέλη Κορακάκη με τον τίτλο: ¨Λεβέντικες καρδιές¨ που πολύ γρήγορα θα είναι έτοιμη (κυκλοφόρησε Σεπτέμβρης 2009) για να την απολαύσει ο κόσμος που αγαπάει το ωραίο κλασικό λαϊκό μας τραγούδι.

De Siris

Δημήτρης Σγούρος


Δημήτρης Σγούρος

O Δημήτρης Σγούρος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Αυγούστου 1969. Το παγκόσμιο πιανιστικό φαινόμενο που ονομάζεται Δημήτρης Σγούρος, άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία 6 ετών. Ένα χρόνο αργότερα, έδωσε κατατακτήριες εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών, μπαίνοντας στο 6ο ωδειακό έτος (τάξη Μαρίας Χαιρογιώργου-Σιγάρα). Τέλειωσε τις σπουδές του σε ηλικία 12 ετών (1981) αποσπώντας όλες τις διακρίσεις.

Είχε ήδη αρχίσει διεθνή καριέρα και είχε ήδη κερδίσει 4 Α' βραβεία σε διαγωνισμούς πιάνου (σε ηλικία 9 ετών κέρδισε και το Α΄ βραβείο στον Διαγωνισμό Καίτης Παπαϊωάννου). Όλα αυτά μας οδηγούν στο προφανές συμπέρασμα ότι, ως προς τη Μουσική, ο Δ. Σγούρος ξεπετάχτηκε πάνοπλος από το πουθενά (όπως ακριβώς η Αθηνά από το κεφάλι του Δία!). Έχοντας εκ φύσεως λυμένα όλα τα τεχνικά προβλήματα του πιάνου, δεν υπήρξε ποτέ παιδί-θαύμα (όπως συχνά γράφεται) αλλά ολοκληρωμένος καλλιτέχνης ήδη από παιδί! Στη συνέχεια, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ των ΗΠΑ (δίπλα στον Στιούαρτ Γκόρντον) και στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου (δίπλα στους Γκάι Τζόνσον και Τίμοθυ Μπάξτερ). Απεφοίτησε το 1984 με τον μεγαλύτερο βαθμό που δόθηκε ποτέ (98/100!).

Το 1982, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο Kάρνεγκυ Χωλ της Ν. Υόρκης, ερμηνεύοντας το "3ο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα" του Ραχμάνινοφ (με την Εθνική ΣΟ της Ουάσιγκτον και μαέστρο τον Μ. Ροστρόποβιτς). H New York Post έγραψε τότε: "Κε Μότσαρτ, κε Λίστ, υποδεχθείτε τον κο Σγούρο!...". Προηγουμένως και σε ηλικία 12 είχε δισκογραφήσει με τον φον Κάραγιαν. Έκτοτε έδωσε συναυλίες στις μεγαλύτερες πόλεις όλων των Hπείρων, με τις γνωστότερες ορχηστρες και μαέστρους, στις σημαντικότερες αίθουσες και χώρους συναυλιών (Κάρνεγκυ Χωλ, Σαλ Πλεγιέλ του Παρισιού, Ηρώδειο, Φιλαρμονική του Βερολίνου, Βασιλικό Χωλ και Μπάρμπικαν Χωλ του Λονδίνου, Καπιτώλιο της Ρώμης, Τόκιο Σύμφωνυ Χωλ, Σίδνεϋ Όπερα Χάουζ, Καλλιτεχνικό Κέντρο Μελβούρνης, Μουζίρτγκεμπάου του Άμστερνταμ, Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, κ.λπ.).

Οι συναυλίες του έχουν μεταδοθεί από άπειρα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα. Κυκλοφορούν επίσης διεθνώς, πλήθος «ντοκυμανταίρ» γύρω από τη ζωή του. Αλλά και στον τομέα της δισκογραφίας, ώς σήμερα έχει εγγράψει (έχοντας σημειώσει μεγάλες κυκλοφοριακές επιτυχίες) έργα Σούμαν, Μπραμς, Μπετόβεν, Ραχμάνινοφ, Τσαϊκόφσκυ, Λιστ, Μότσαρτ, Σοπέν για σόλο πιάνο, το 3ο Κοντσέρτο του Ραχμάνινωφ (με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου), το 1ο Κοντσέρτο και το σπάνια παιζόμενο Κοντσέρτο-Φαντασία του Τσαϊκόφσκυ (με τη Φιλαρμονική Ορχ. του Λονδίνου) και το 1ο κοντσέρτο του Λιστ (με τη Φιλαρμονική Ορχ. της Σλοβενίας, σε ζωντανή εκτέλεση με σόλο προσθήκες). Επίσης, το 2ο Κοντσέρτο του Ραχμάνινωφ (με την Εθνική ΣΟ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης υπό τον Β. Σβετλάνωφ, σε εγγραφές από ζωντανές εκτελέσεις στην Αυστραλία), τα 2 Κοντσέρτα του Μπραμς (με τη Φιλαρμονική της Σόφιας υπό τον Εμίλ Ταμπάκοφ) και λοιπή δισκογραφία. Ο Δ. Σγούρος έχει να παρουσιάσει και διδακτικό έργο.

Έχει προσκληθεί και έχει δώσει Σεμινάρια και Διαλέξεις στα Παν/μια: των Αθηνών, στο Τόγκυ Χάγκσεν της Ιαπωνίας, σ’ εκείνο των Μεθοδιστών του Ντάλας (Τέξας) καθώς και στο Νέο Ωδείο Θεσ/νίκης και την Μποσβίλ της Ελβετίας. Διεθνή Φεστιβάλ με το όνομά του διεξάγονται στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας (από το Μάρτιο του 1988), στο Αμβούργο και τη Σιγκαπούρη, ενώ από το 1987 έχει θεσπιστεί υποτροφία-βραβείο "Σγούρος" στο Νέο Ωδείο Θεσ/νίκης, με οικονομική προσφορά του. Για τη μεγάλη καλλιτεχνική και πολιτισμική διεθνή του σταδιοδρομία σε τόσο νεαρή ηλικία έχει τιμηθεί: από τον δήμαρχο του Λος Άντζελες Τομ Μπράντλεϋ (για τη συμμετοχή του στην έναρξη των εκεί Ολυμπιακών Αγώνων του 1984).

Έχει επίσης τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών (βραβείο "Μοτσενίγου" 1982) καθώς και από πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, που του απένειμαν τις μεγαλύτερες διακρίσεις τους. Το 1983 τιμήθηκε και με το βραβείο "Λεονάρντο ντα Βίντσι". Παράλληλα, είναι απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και μιλάει 6 γλώσσες.

Το ότι ο υπέργηρος Αρθούρος Ρουμπινστάιν του χάρισε το ρολόι του (δηλώνοντας: "Ευχαριστώ το Θεό που με κράτησε ζωντανό, ώστε να μπορέσω να ακούσω με τα αφτιά μου τον Δημήτρη Σγούρο να παίζει. Είναι ο καλύτερος πιανίστας που άκουσα ποτέ μου, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου"...) δεν αποτελεί έκπληξη για τους πραγματικά γνωρίζοντες και μη κωλυoμένους (είτε από δικαιολογημένη ζηλοφθονία είτε από συμπλεγματική κριτική αυτοακύρωση) να ταυτιστούν με τη διαπίστωση κορυφαίων ξένων «επαϊόντων». Όντως ο Δ. Σγούρος, άσχετα με τις όποιες επιλογές και επιδιώξεις του, βρίσκεται στην κορυφή του σύγχρονου πιανιστικού Πανθέου.

De Siris

Μαρία Μπονέλου


Μαρία Μπονέλου

Η Μαρία Μπονέλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 και πέθανε στην Λάρισα στις 30 Αυγούστου 2007, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν παντρεμένη με τον Σωτήρη Μουστάκα και είχαν αποκτήσει μία κόρη, την Αλεξία, ηθοποιό και τραγουδίστρια της λυρικής.

Πέθανε τα ξημερώματα της 30ης Αυγούστου 2007 στην κλινική Αγία Φωτεινή στη Λάρισα καθώς έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ τα τελευταία χρόνια.

Κηδεύτηκε από το νεκροταφείο Χαλανδρίου την 1η Σεπτεμβρίου δημοσία δαπάνη.

Επιλεκτική φιλμογραφία

Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) ... μαθήτρια λυκείου
Η βίλα των οργίων (1964) ... Τσιμισκή
Ο σπαγκοραμμένος (1967) ... Λίντα
Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967) ... Μαρίνα Αλεξοπούλου
Τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι (1967) ... Αλέκα
Κολωνάκι διαγωγή μηδέν (1967) ... Τρακαντάρου
Ένας ιππότης για τη Βασούλα (1968) ... Πηνελόπη Γιακουμάτου
Εκείνοι που ξέρου ν' αγαπούν (1968)
Η ωραία του κουρέα (1969) ... Ρίτα Ψαλίδα
Ξύπνα κορόιδο (1969) ... Λία Μπαρολέ
Μια Ελληνίδα στο χαρέμι (1971) ... Μπέτη
Καθένας με την τρέλα του (1980)
Η Νονά (1982)

De Siris

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

29 Αυγούστου Σαν Σήμερα


29 Αυγούστου Σαν Σήμερα

29 Αυγούστου 2004 - Τελετή Λήξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Λαμπρή η αυλαία με ένα γνήσιο ελληνικό γλέντι.

Γεγονότα

1526 - Οι Οθωμανοί, υπό τον Σουλεϊμάν Α' τον Μεγαλοπρεπή νικούν τον ουγγρικό στρατό στη Μάχη του Μοχάκς.

1686 - Οι Ενετοί, υπό τον Φραγκίσκο Μοροζίνι, νικούν τους Τούρκους, υπό τον Μουσταφά πασά, και κυριεύουν την πόλη του Ναυπλίου.

1756 - Ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας εξαπολύει επίθεση εναντίον της Σαξωνίας ξεκινώντας τον Επταετή Πόλεμο.

1821 - Ο Οσμάν Πασάς εισβάλλει στην επαρχία των Σφακίων και καίει το Άσκυφο. Για πρώτη φορά μετά το 1770 οι Τούρκοι κυριεύουν τα Σφακιά.

1824 - Ναυμαχία του Γέροντα: Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, κατατροπώνει τον ενωμένο τουρκο-αιγυπτιακό στόλο.

1825 - Αναγνωρίζεται η ανεξαρτησία της Βραζιλίας.

1828 - Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα 16.000 ανδρών αποβιβάζεται με εντολή των Μεγάλων Δυνάμεων στα παράλια της Μεσσηνίας, για να αναγκάσει τον Ιμπραήμ να αποχωρήσει από την Πελοπόννησο.

1831 - Ο βρετανός επιστήμονας Μάικλ Φαραντέι παρουσιάζει με επιτυχία τον πρώτο ηλεκτρικό μετασχηματιστή.

1885 - Ο γερμανός μηχανικός Γκότλιμπ Ντάιμλερ κατασκευάζει την πρώτη μοτοσικλέτα.

1922 - Οι Τούρκοι πυρπολούν τη Σμύρνη.

1949 – Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος: Μεγάλη νίκη του τακτικού στρατού επί των κομμουνιστών ανταρτών στο Βίτσι, σηματοδοτεί τη λήξη του 5ετούς εμφυλίου.

1949 - Η Σοβιετική Ένωση πραγματοποιεί την πρώτη της πυρηνική δοκιμή στην έρημο του Καζακστάν.

1962 - Εγκαινιάζεται η νέα μεγάλη οδική αρτηρία της χώρας, η εθνική Αθηνών - Λαμίας

1966 - Οι Μπητλς δίδουν τη τελευταία τους συναυλία στο Κάντλστικ Παρκ στην Καλιφόρνια.

2003 - Τουλάχιστον 95 άνθρωποι, ανάμεσά τους και ο μετριοπαθής υψηλόβαθμος θρησκευτικός αξιωματούχος των Σιιτών Αγιατολάχ Μοχάμεντ Μπακρ-αλ-Χακίμ, σκοτώθηκαν από ισχυρή έκρηξη παγιδευμένου οχήματος σε Τζαμί της ιερής πόλης του Ιράκ Νατζάφ.

2004 - Τελετή Λήξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Λαμπρή η αυλαία με ένα γνήσιο ελληνικό γλέντι. Ο απολογισμός των αγώνων έφερε στην πρώτη θέση των μεταλλίων τις ΗΠΑ με 103 (35 - 39 - 29), ενώ η χώρα μας κατέλαβε τη 16η θέση με 16 (6 - 6 - 4).

Γεννήσεις

1632 - Τζον Λοκ, Άγγλος φιλόσοφος

1862 - Μορίς Μαίτερλινκ, Βέλγος ποιητής, τιμημένος με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1911.

1915 - Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σουηδή ηθοποιός.

1926 - Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Κορυφαία Καθηγήτρια Βυζαντινολογίας, τ. Πρυτανής Πανεπιστημίου Ευρώπης.

1931 - Στέλιος Καζαντζίδης, Έλληνας τραγουδιστής.

1932 - Λάκης Πετρόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1934 - Δημήτρης Παπαμιχαήλ Έλληνας ηθοποιός.

1946 - Δημήτρης Χριστόφιας, τ. Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

1958 - Μάικλ Τζάκσον, Αμερικανός τραγουδιστής της ποπ.

1980- Γουιλιαμ Λέβη, Κουβανός ηθοποιός.

Θάνατοι

886 - Βασίλειος Α΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας

1799 - Πίος ΣΤ΄, Πάπας

1877 - Μπράιαμ Γιάνγκ, Αμερικανός θρησκευτικός ηγέτης και οικιστής της Γιούτα

1891 - Πιέρ Λαλμάν, Γάλλος εφευρέτης του ποδηλάτου

1944 - Αττίκ,  καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Κλέωνος Τριανταφύλλου, «τροβαδούρος» της Αθήνας

1976 - Τζίμμυ Ρήντ, Αμερικανός τραγουδιστής της μπλουζ

1982 - Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σουηδή ηθοποιός

1987 - Λί Μάρβιν, Αμερικάνος ηθοποιός

1991 - Αλέκος Σακελλάριος, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης

2008 - Νικόλαος Θέμελης, Έλληνας νομικός και πολιτικός. 

Συναξαριστής

Μνήμη της αποτομής της τιμίας κεφαλής Ιωάννου του Προδρόμου . Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε από τον ιερέα Ζαχαρία και την Ελισάβετ. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην έρημο, όπου ασκήτευε και προετοίμαζε τους ανθρώπους για τον ερχομό του Κυρίου. Αξιώθηκε μάλιστα να βαπτίσει τον Χριστό, τον Υιό του Θεού. Κατά την εποχή που ζούσε ο Πρόδρομος, τετράρχης στην Ιουδαία ήταν ο Ηρώδης Αντύπας, ο οποίος είχε συνάψει ανόσιο δεσμό με τη γυναίκα του αδελφού του, Φιλίππου, την Ηρωδιάδα. Ο Ιωάννης έλεγχε δριμύτατα τον άρχοντα για την παράνομη σχέση του και για το λόγο αυτό ο Ηρώδης, παρακινούμενος από την Ηρωδιάδα, διέταξε να τον συλλάβουν και να τον φυλακίσουν. Σε κάποια γιορτή για τα γενέθλια του τυράννου ο Ηρώδης μεθυσμένος ζήτησε από την κόρη της Ηρωδιάδας τη Σαλώμη να χορέψει και της υποσχέθηκε ότι θα της προσέφερε ότι αυτή του ζητούσε. Τότε η μητέρα της την παρακίνησε να ζητήσει ως αντάλλαγμα για το χορό της το κεφάλι του Ιωάννη. Ο Ηρώδης δέχθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά της Σαλώμης και διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη. Το άγιο σώμα του οποίου ενταφιάσθηκε με εξαιρετικές τιμές από τους μαθητές του.

Οσίων Αρκαδίου, επισκόπου Σαλαμίνος εν Κύπρω, του θαυματουργού, Θεοδώρας της εξ Αιγίνης, Βασιλείου αυτοκράτορας, του Μακεδόνος.

Εορτολόγιο

Αρκάδιος, Αρκαδία

De Siris

Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών


Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών

Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών, γεννήθηκε το 811 και πέθανε στις 29 Αυγούστου 886, υπήρξε ο ιδρυτής της Μακεδονικής δυναστείας. Ταπεινής καταγωγής, κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ', ο οποίος τον έστεψε συμβασιλέα το 866, προτού ο Βασίλειος τον ανατρέψει με πραξικόπημα το 867. Ο Βασίλειος βασίλεψε μέχρι το θάνατό του το 886.

Η διακυβέρνησή του σημαδεύτηκε από μια σειρά επιτυχίες στην Ανατολή κατά των Αράβων και των Παυλικιανών, και στη Δύση, όπου η Δαλματία και η νότια Ιταλία επανήλθαν υπό βυζαντινή κυριαρχία.

Ήταν άνθρωπος ταπεινής καταγωγής, γεννήθηκε στην Χαριούπολη της Θράκης από οικογένεια χωρικών, ανέβηκε στο θρόνο μετά από μια ανοδική πορεία στη διοικητική ιεραρχία της Πρωτεύουσας, έως ότου γίνει ευνοούμενος και φίλος του Αυτοκράτορα Μιχαήλ, και χρισθεί τελικά συναυτοκράτορας. Η ταπεινή του καταγωγή οδήγησε τους απογόνους του να δημιουργήσουν το θρύλο ότι κατάγονται από την αρμενική βασιλική οικογένεια των Αρσακιδών. Ωστόσο, την ελληνική του καταγωγή επιβεβαιώνει και το όνομα της μητέρας του (Παγκαλώ).[1]
Ήταν μεγαλόσωμος, δυνατός και ρωμαλέος, εξαιρετικά φιλόδοξος, αλλά εντελώς αγράμματος. Συνωμότησε στη δολοφονία του θείου και σύμβουλου του Μιχαήλ Βάρδα, αλλά και του ίδιου του αυτοκράτορα, τον οποίο δυστύχησε η μητέρα του Θεοδώρα να δει να πεθαίνει με αυτόν τον τρόπο, έχοντας επαληθευθεί η πρόβλεψή της ότι ο Βασίλειος θα ήταν το τέλος της δυναστείας της οικογένειάς της. Υπό την απαίτηση δε του ίδιου του Μιχαήλ, παντρεύτηκε την ερωμένη του αυτοκράτορα Ευδοκία Ιγγερίνα, από την οποία απέκτησε τρεις γιους (είχε ήδη άλλον ένα, τον Κωνσταντίνο, από τον πρώτο του γάμο με την συντοπίτισσα του Μαρία).

Εξεδίωξε τον πατριάρχη Φώτιο, και εγκατέστησε τον Ιγνάτιο, αλλά με το θάνατο του τελευταίου, επανέφερε το Φώτιο στον πατριαρχικό θρόνο. Οι λόγοι της αρχικής απομάκρυνσης του Φώτιου σχετίζονται με τη στάση του απέναντι στον Πάπα και την ένταση που είχε προκληθεί ανάμεσα στις δυο εκκλησίες. Ο Βασίλειος αρχικά θέλησε να προσεταιριστεί τον Πάπα ως τμήμα της πολιτικής του στην Ιταλία, αλλά η πολιτική του αυτοκράτορα κατά των εκχριστιανισμό των Βουλγάρων και την οργάνωση της νέας εκκλησίας οδήγησε σε νέα διαφωνία ανάμεσα στις δυο εκκλησίες.

Υπήρξε ικανός αυτοκράτορας. Με τα μέτρα που έλαβε για τη δικαιοσύνη και τα δικαστήρια έθεσε τις βάσεις για την ισχυροποίηση του κράτους, ενώ φρόντισε για την προστασία των μικροκαλλιεργητών από την απληστία των «δυνατών» και από τη διαφθορά των δημόσιων υπαλλήλων. Το νομοθετικό του έργο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ανάμεσα στα έτη 879-886 εξέδωσε την «Επαναγωγή», μια αναθεωρημένη συλλογή νόμων. Έκανε λαμπρές στρατιωτικές εκστρατείες, αποκαθιστώντας τη βυζαντινή κυριαρχία στη Δαλματία και την Αδριατική, και έθεσε τις βάσεις για την επάνοδο του Βυζαντίου στη Ν. Ιταλία. Στην Ανατολή πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των Σαρακηνών, και εξουδετέρωσε τους παυλικιανούς αιρετικούς που με την υποστήριξη των Αράβων είχαν γίνει ιδιαίτερα ισχυροί, καταλαμβάνοντας τη βάση τους στην Τεφρική. Τέλος ακολούθησε σημαντικότατο πρόγραμμα επισκευών, αποκαταστάσεων και ανεγέρσεων μνημείων, με αποκορύφωμα τη Νέα Εκκλησία στην Κωνσταντινούπολη.

Αγαπούσε υπερβολικά τον πρωτότοκο γιο του Κωνσταντίνο ο οποίος όμως πέθανε νωρίς, βυθίζοντας τον Αυτοκράτορα στη θλίψη. Χωρίς προφανή λόγο, δε συμπαθούσε διόλου τον δεύτερο γιο του και μετέπειτα αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ' το Σοφό, τον οποίο μάλιστα είχε συστηματικά διώξει, μέχρι του σημείου της φυλακίσεώς του.

Ο Βασίλειος σκοτώθηκε σε ατύχημα με το άλογό του ενώ κυνηγούσε. Είναι πιθανό να δολοφονήθηκε και από τον Λέοντα σε συνωμοσία του με τον στενό σύμβουλο του Βασιλείου Στυλιανό Ζαούτζη, τον πατέρα της ερωμένης του Λέοντα, Ζωής.

De Siris

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ


Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος ιστορικός. Αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα πρόεδρο του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης το 1967 και την πρώτη γυναίκα πρύτανη του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976, καθώς επίσης και πρύτανης του Πανεπιστημίου της Ευρώπης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Αυγούστου 1926. Μετακόμισε στη Γαλλία το 1950.

Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της, εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, ενώ μετακόμισε στο Παρίσι το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), ενώ το 1964 λαμβάνει τον τίτλο της διευθύντριας του Κέντρου και το 1967 αυτόν της καθηγήτριας στη Σορβόνη, ενώ στο μεταξύ τιμήθηκε με τον τίτλο του Docteur des Lettres. Ενώ διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1, εξελέγη Αντιπρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (1970-1973) και το 1976, Πρύτανις. Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της και αξιωματικό του γαλλικού στρατού, Ζακ Αρβελέρ (Jacques Ahrweiler), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη.

Είναι Πρόεδρος, μεταξύ άλλων, του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg.

Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι «Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα» (1960), «Το Βυζάντιο και η θάλασσα» (1966), «Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου» (1971), «Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη» (1976), και «Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» (1976), «Βυζαντινή Γεωγραφία», «Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου». Γνωστή είναι επίσης και για το μεγάλο αίσθημα φιλελευθερισμού και ελεύθερης έκφρασης των ιδεών που την διέπουν. Όπως είχε η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της: "Ποτέ δεν επέτρεψα, ως πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, να μπει στο ίδρυμα αστυνομικός χωρίς να είμαι και εγώ η ίδια μπροστά".

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη Βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι πρύτανης των Πανεπιστημίων της Σορβόνης από το 1976, καγκελάριος των Πανεπιστημίων του Παρισιού, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών.

Στην πολύχρονη ακαδημαϊκή σταδιοδρομία έχει αναλάβει τα ανώτερα αξιώματα και έχει τιμηθεί με πλήθος διεθνών διακρίσεων. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, "Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές" (1975), "Η διασπορά στο Βυζάντιο" (1995), "The Making of Europe" (2000), "Γιατί το Βυζάντιο" (2010) κ.ά.

De Siris