Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Κωνσταντίνος Κόλλιας

Κωνσταντίνος Κόλλιας

Ο Κωνσταντίνος Κόλλιας γεννήθηκε το 1901 και πέθανε στις 13 Ιουλίου 1998, ήταν ανώτατος δικαστικός που αναμίχθηκε στην εκδίκαση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και πρώτος πρωθυπουργός της Χούντας.

Βιογραφία

Διατέλεσε Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου από το 1946 και Εισαγγελέας από το 1962. Ως Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αναμίχθηκε παρατύπως στην ανάκριση για την υπόθεση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη από παρακρατικούς. Η ανάμιξή του είχε στόχο να συσκοτίσει την υπόθεση. Επιδίωξή του ήταν ο χωρισμός της δικογραφίας και η χωριστή ανάκριση για τους φυσικούς και τους ηθικούς αυτουργούς (αυτούς που έδωσαν εντολή για τη δολοφονία), ώστε τελικά οι ηθικοί αυτουργοί (αξιωματικοί της χωροφυλακής) να παραμείνουν ατιμώρητοι. Επίσης παρενέβη ώστε να μην προφυλακισθεί κανείς αξιωματικός της αστυνομίας ή της χωροφυλακής.

Μετά την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου διατάχθηκε έρευνα για τις ενέργειές του που ανατέθηκε στον αρεοπαγίτη Αντώνιο Φλώρο. Ο αρεοπαγίτης συνέταξε έκθεση, στην οποία κατέγραφε τις παράνομες παρεμβάσεις του εισαγγελέα Κόλλια στο έργο της ανάκρισης. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης άσκησε κατά του Κόλλια πειθαρχική δίωξη και τον παρέπεμψε στο πειθαρχικό συμβούλιο. Τελικά του επιβλήθηκε ποινή εξάμηνης αργίας από τον ίδιο τον Υπουργό Δικαιοσύνης.

Ο Κόλλιας προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με την 2942/1964 απόφασή του ακύρωσε την υπουργική απόφαση, με αφορμή νομικές πλημμέλειες, και ανέπεψε την υπόθεση στον Υπουργό. Ο Υπουργός επέβαλλε εκ νέου ποινή τρίμηνης αργίας στον Κόλλια και παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με το ερώτημα της οριστικής απόλυσης του Εισαγγελέα. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου όμως έκρινε ότι, κατά ορθή ερμηνεία του νόμου, ο Υπουργός δεν είχε εξουσία να επιβάλει μόνος του πειθαρχική ποινή σε ανώτατους δικαστές, παρά μόνο το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο, και έκρινε την υπουργική απόφαση άκυρη. Έτσι ο Κόλλιας επανήλθε στην ενεργό υπηρεσία.

Υπήρξε ο πρώτος Πρωθυπουργός της Καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Ο διορισμός του στο αξίωμα αυτό ήταν προϊόν συμβιβασμού μεταξύ του βασιλιά Κωνσταντίνου και των πρωταιτίων του πραξικοπήματος. Ο πρώτος έθεσε ως όρο για να νομιμοποιήσει την κυβέρνηση των δικτατόρων ο πρωθυπουργός να μην είναι στρατωτικός, ενώ οι συνταγματάρχες δεν επιθυμούσαν αντίστοιχα κανέναν φιλοβασιλικό. Έτσι επελέγη ο Κόλλιας με γνώμονα τα υπερσυντηρητικά του φρονήματα. Στην πράξη βέβαια αυτοί που κυβερνούσαν ήταν οι στρατιωτικοί με προεξάρχοντα τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Διατηρήθηκε στην πρωθυπουργία μέχρι το αποτυχημένο Κίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου εναντίον της Χούντας, στις 13 Δεκεμβρίου του 1967, οπότε την πρωθυπουργία ανέλαβε και τυπικά ο Παπαδόπουλος.

De Siris