Σπύρος Καλογήρου
Ο Σπύρος Καλογήρου ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που ταυτίστηκε με το ρόλο του κακού στη μεγάλη οθόνη. Σήμα κατατεθέν του: η χαρακτηριστική, τρεμάμενη φωνή του και το άγριο παρουσιαστικό του.
Βέρος Αθηναίος, ο Σπύρος Καλογήρου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 3 Νοεμβρίου του 1922. Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος. Με το θέατρο ασχολούνταν ερασιτεχνικά, μέχρι που κάποιος σκηνοθέτης τον παρότρυνε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, με τον θίασο του Ν. Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο» και ακολούθησε ο «Άμλετ». Η θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε ουσιαστικά να διαμορφώνεται με την ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν, το 1960, με το οποίο έπαιξε σε ιστορικές παραστάσεις (π.χ. «Όρνιθες», «Πέρσες») σε Ελλάδα και εξωτερικό. Συνεργάστηκε με τους θιάσους των Λαιμού, Ροντήρη, Μινωτή, Σολωμού, Κουν, Κατράκη, Μυράτ, Λαμπέτη, Κατερίνας κ.ά.
Στη δεκαετία του '80 άρχισε να συγκροτεί προσωπικούς θιάσους μαζί με τη σύζυγό του, Ευαγγελία Σαμιωτάκη, κι έκαναν πολλές περιοδείες. Έπαιξε σε περίπου διακόσια θεατρικά έργα και σε όλα τα είδη του θεάτρου, κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς, από θέατρο του παραλόγου (Ιονέσκο) μέχρι επιθεώρηση, αλλά και σε πολλά του ελληνικού δραματολογίου.
Από τους τελευταίους, χαρακτηριστικούς ρόλους του στη σκηνή, στον οποίο υπήρξε απολαυστικός, ήταν αυτός του Λουκά στο «Λόγω Φάτσας» του Γιώργου Διαλεγμένου, που σκηνοθέτησε ο Αντώνης Αντύπας στο «Απλό Θέατρο» (1993-1995). Το καλοκαίρι του 1996 εμφανίστηκε με τον Θύμιο Καρακατσάνη στο «Καραγκιόζη-Ντριμ», ερμηνεύοντας τον Μπάρμπα-Γιώργο, ενώ το 1999 έπαιξε στο πλευρό της Μιμής Ντενίση στο «Εγώ η Λασκαρίνα».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1955 στην ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας». Έκτοτε συμμετείχε σε περισσότερες από 60 ταινίες, μαζί με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού σινεμά. Εμφανίστηκε σε περίπου 55 ταινίες, ανάμεσά τους οι: «Η Αθήνα τη νύχτα», «Στεφανία», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο», «Στάκαμαν». Όμως, η ταινία που άφησε εποχή ήταν η «Λόλα», στην οποία ο Σπύρος Καλογήρου είχε πει την αξέχαστη φράση «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», προς τον τότε συμπρωταγωνιστή του Νίκο Κούρκουλο, για τα «μάτια» της Τζένης Καρέζη.
Το 1966, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση για την ερμηνεία του στη μικρού μήκους ταινία «Τζίμης ο Τίγρης» του Παντελή Βούλγαρη και οι κριτικοί κινηματογράφου τού απένειμαν το 1971 τον Αργυρό Απόλλωνα για τον ρόλο του στην ταινία «Κατάχρηση εξουσίας». Τιμήθηκε με τη Χρυσή Κεφαλή του «Θεάτρου Βαχτάγκοφ» της Μόσχας. Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές («Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή»).
Παρά την κινηματογραφική εικόνα του κακού, με την οποία ταυτίστηκε, στην αληθινή ζωή του ο Σπύρος Καλογήρου υπήρξε ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Συνοδοιπόρος του στη ζωή υπήρξε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, επίσης ηθοποιός, με την οποία παντρεύτηκε το 1952. Μαζί απέκτησαν ένα γιο και αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα και μακροβιότερα ζευγάρια της σοουμπίζ.
Πέθανε, σε ηλικία 87 ετών, στις 27 Ιουνίου 2009.
Επιλεκτική φιλμογραφία
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
Έγκλημα στο Κολωνάκι (1959)
Μανταλένα (1960) .... Γιακουμής
Είμαι αθώος - Υπόθεση Ντρέυφους (1960)... αξιωματικός του γαλλικού στρατού
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ (1960) .... Σπανίδης
Η Αθήνα τη νύχτα (1962) .... Σπύρος Καλογήρου
Εξομολογήσεις μιας μητέρας (1962) .... Στάθης
Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ (1962) .... Περικλής
Αμόκ (1963)
Λόλα (1964, κλασική η ατάκα του "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη") .... Μαύρος
Αδίστακτοι (1965) .... Θανάσης
Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966) .... Ματθαίος Σάλτας
Στεφανία (1966) .... Αρμάγος
Τζίμης ο τίγρης (1966) .... Τζίμης
5.000 ψέματα (1966)... αστυνομικός
Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967) .... Μάριο
Άγρια πάθη (1967) ....Θωμάς
Τρούμπα '67 (1967) .... μαγαζάτορας
Πυρετός στην άσφαλτο (1967)
Κονσέρτο για πολυβόλα (1967)... Μάριο
Η νεράιδα και το παλικάρι (1969) .... Σκανταλάκης
Το ανθρωπάκι (1969) .... Παναγιώτης
Το θύμα (1969) .... Στρατής
Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1969)
Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969) .... Σωτήρης Γαρμπής
Ορατότης μηδέν (1970) .... Ηρόδοτος Ρίχτερ
Υπολοχαγός Νατάσσα (1970) .... ταγματάρχης
Ένα αστείο κορίτσι (1970) .... Παντελής
Ο Αστραπόγιαννος (1970) .... Γιαμούρης
Ο κατεργάρης (1971) .... Πλούταρχος Βαρμής
Η κόρη του ήλιου (1971) .... Στράτος Καρατζάς
Σ' αγαπώ (1971)
Κατάχρησις εξουσίας (1971) .... Αποστολόπουλος
Εσχάτη προδοσία (1971) .... στρατηγός Ζάχος
Ο επαναστάτης ποπολάρος (1971) .... Αυγουστής
Η Μαρία της σιωπής (1973)
Στον αστερισμό της Παρθένου (1973)
Η δίκη των δικαστών (1974) .... υπουργός Δικαιοσύνης
Ο κατάδικος (1975) .... Αράθυμος
Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο (1980) .... Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Τα τσακάλια (1981) .... Μανώλης
Το κόκκινο τρένο (1982)... καπετάν Λογοθέτης
Έλα να γυμνωθούμε, ντάρλινγκ (1984) .... Ανδρέας
Αγκαλίτσας: ένα εξαγόμενο κορόιδο (1985) .... Αντύπας
Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν (1986) .... πατέρας Μαρίνας
Ο καβαλάρης των FM στέρεο (1986) .... Μάρκος Παπαστάθης
Ο γυφτοαριστοκράτης (1987)... Βύρων
Παλικάρι στα θρανία (1988) .... κύριος Καλαβρέζος
I love you Μήτσο (1988) .... Βλαδίμηρος Ιορδάνογλου
Ο τελευταίος πειρασμός του Μήτσου (1989) .... Πλούταρχος
Υπέρ επείγον (1989)... Κωνσταντίνος
Η εκδίκηση του πατέρα (1990) .... Μάρκος
Ο εραστής(1990)...
Ο καλύτερός μου φίλος (2001) .... ταξιτζής
Στάκαμαν (2001) .... Πέτρος
Η Λίζα και όλοι οι άλλοι (2003)
De Siris