Σπύρος Κυπριανού
Ο Σπύρος Κυπριανού γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1932 και πέθανε στις 12 Μαρτίου 2002, ήταν Κύπριος πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 28 Οκτωβρίου 1932. Σπούδασε οικονομικές και εμπορικές επιστήμες στο City of London College και νομική στο Gray's Inn. Ήταν εκ των ιδρυτών της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων Αγγλίας (ΕΦΕΚΑ), της οποίας υπήρξε και ο πρώτος πρόεδρος. Το 1952 διορίστηκε γραμματέας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και το 1954 ανέλαβε το Γραφείο της Εθναρχίας στο Λονδίνο, με σκοπό κυρίως τη διαφώτιση της βρετανικής κοινής γνώμης για το κυπριακό ζήτημα.
Κατά τη διάρκεια των γεγονότων του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου το 1955-56, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Λονδίνο και μετέβη στην Ελλάδα. Από τον Αύγουστο του 1956 ως το Μάρτιο του 1957 αντιπροσώπευσε την Εθναρχία Κύπρου στη Νέα Υόρκη. Αργότερα του επετράπη να επιστρέψει στο Λονδίνο, όπου και παρέμεινε μέχρι την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.
Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου τον Αύγουστο του 1960 διορίστηκε από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Υπουργός Δικαιοσύνης και λίγες μέρες αργότερα Υπουργός Εξωτερικών. Εκπροσώπησε επανειλημμένα την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και στις συνόδους της Γενικής Συνέλευσης.
Το Σεπτέμβριο του 1964 υπέγραψε στη Μόσχα τη Συμφωνία για στρατιωτική βοήθεια προς την Κύπρο. Στις 5 Μαΐου 1972 παραιτήθηκε, ύστερα από σοβαρή διαφωνία του με τη Χούντα των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα.
Μετά την τουρκική εισβολή πηγαινοερχόταν μεταξύ Αθηνών και Λονδίνου, όπου διέμενε τότε ο Πρόεδρος Μακάριος. Το Σεπτέμβριο του 1974 ηγήθηκε της κυπριακής αντιπροσωπείας κατά τη συζήτηση του Κυπριακού στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 12 Μαΐου 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗ.ΚΟ.), το οποίο κέρδισε 21 από από τις 35 έδρες της Βουλής στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976. Ο ίδιος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής και από τη θέση αυτή εκτέλεσε χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1977 εκλέγηκε ομόφωνα Πρόεδρος για τη συμπλήρωση του υπόλοιπου της προεδρικής θητείας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, θέση στην οποία επανεξελέγη στις προεδρικές εκλογές της 28ης Φεβρουαρίου 1978 (χωρίς ανθυποψήφιο) και της 13ης Φεβρουαρίου 1983.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Μαΐου 1996 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής.
Ήταν έγγαμος και είχε δύο γιους. Πέθανε στις 12 Μαρτίου 2002.
De Siris