Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

J R R Tolkien

J R R Tolkien

Ο Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν (J R R Tolkien) γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1892 και πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 1973. Ήταν εξέχων και διαπρεπής Άγγλος φιλόλογος και συγγραφέας. Έγινε ευρέως γνωστός το 1954, όταν εκδόθηκε Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, το πιο διάσημο βιβλίο του, το οποίο μαζί με τα συναφή Σιλμαρίλλιον, Το Χόμπιτ ξεκίνησαν ουσιαστικά ένα λογοτεχνικό είδος, την φανταστική λογοτεχνία στη σύγχρονη εποχή.

Τα βιβλία αυτά διαδραματίζονται σε έναν φανταστικό κόσμο επινόησης του συγγραφέα, που πολύ συχνά ονομάζεται "Μέση Γη" (σημ: ωστόσο αυτή η ονομασία δεν είναι απόλυτα ακριβής μέσα στο μύθο του Τόλκιν) ο οποίος είναι ένας κόσμος που προσομοιάζει τη Μεσαιωνική Ευρώπη, όπου όμως η μαγεία υπάρχει και πέρα από τους ανθρώπους υπάρχουν και φυλές άλλων μυθικών πλασμάτων.

Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και διαβάζονται ακόμα και σήμερα. Εκτός από μυθιστορήματα, έχει γράψει και ορισμένες μελέτες πάνω στα παραμύθια και αρκετές ποιητικές συλλογές.

Βιογραφία

Ο Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν, πρωτότοκος γιός του Άρθουρ Ρούελ Τόλκιν και της συζύγου του Μέιμπελ, γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1892 στο Μπλουμφοντέιν (Blœmfontein), τότε πρωτεύουσα του Orange Free State, μέρος της σημερινής Νότιας Αφρικής. Η οικογένεια βρισκόταν στη Νότια Αφρική λόγω μιας θέσης στην τοπική τράπεζα που είχε προσφερθεί στον Άρθουρ, και την οποία θεώρησε ευκαιρία. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στην Νότια Αφρική το 1891. Το 1894 γεννήθηκε ο πρώτος αδελφός του Ρόναλντ (όπως τον φώναζαν), ο Χίλαρι (Hilary). Το κλίμα της νότιας Αφρικής φαίνεται πως είχε κακή επίδραση στην υγεία των δύο παιδιών (που ήταν 2 ετών και μηνών αντίστοιχα), και το 1895 η Μέιμπελ με τους γιούς της επέστρεψε στην Αγγλία, στο σπίτι της μητέρας της σε ένα μικρό χωριό κοντά στο Μπέρμιγχαμ (Birmingham).

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ρόναλντ στο Blœmfontein, είχαν ως αποτέλεσμα η αγγλική εξοχή να του φανεί παράδεισος, όπως δήλωσε ο ίδιος στην διάσημη συνέντευξη του 1971:

Αν το πρώτο σου Χριστουγεννιάτικο Δέντρο ήταν ένας μαραμένος ευκάλυπτος, και είχες συνηθίσει να ενοχλείσαι από την ζέστη και την άμμο - τότε, το να βρεθείς, πάνω στην ηλικία που η φαντασία αναπτύσσεται, σε ένα ήσυχο χωριό του Γουόργικσερ, νομίζω γεννά μια ιδιαίτερη αγάπη για αυτό που μπορεί να ονομαστεί Κεντρική Αγγλική εξοχή, βασισμένη σε καλό νερό, πέτρες, φτελιές και μικρά, ήσυχα ρυάκια και τα λοιπά, και φυσικά τον αγροτικό κόσμο γύρω σου..."

Είναι αξιοσημείωτο επίσης ένα περιστατικό που συνέβη στον Ρόναλντ στο Blœmfontein: είχε μόλις αρχίσει να περπατάει όταν τον δάγκωσε μια ταραντούλα, από το δηλητήριο της οποίας τον έσωσε μια νοσοκόμα, η οποία το ρούφηξε από την πληγή. Αυτό το γεγονός πιθανώς πολύ αργότερα να γέννησε τη Σέλομπ και την Ουνγκόλιαντ, και άλλους αραχνοειδείς εχθρούς στο μύθο του Τόλκιν.

Το 1904 όταν ο Τόλκιν είναι 12 χρονών, η μητέρα του πεθαίνει και αυτόν και τον αδελφό του, τους παίρνει υπό την προστασία του ο ιερέας Φράνσις Μόργκαν της τοπικής Καθολικής Εκκλησίας και τους στεγάζει στο ίδρυμα που συντηρούσε η ενορία.

Σπουδάζει στη Σχολή "Βασιλεύς Εδουάρδος VI" στο Μπέρμιγχαμ όπου διδάσκεται αγγλοσαξονικά και αρχαία αγγλικά και στη συνέχεια στο κολλέγιο Έξετερ της Οξφόρδης Αγγλική Φιλολογία. Έχοντας εξαιρετική έφεση και μεγάλη αγάπη για τις γλώσσες και την ιστορία τους, μελετάει αρχαία Ουαλικά και Φινλανδικά και στη συνέχεια, αρχίζει να δημιουργεί δικές του γλώσσες που αργότερα θα τις πλαισιώσει με θαυμαστές φανταστικές ιστορίες με λαούς της Μέσης Γης, ξωτικά, νάνους και Χόμπιτς.

Παντρεύεται πολύ νέος την παιδική του φίλη Ήντιθ Μπρατ, κατά 2 χρόνια μεγαλύτερή του και αποκτά μαζί της 4 παιδιά. Ο γάμος τους είναι πολύ ευτυχισμένος και η Ήντιθ γίνεται έμπνευση για να δημιουργήσει αργότερα σε μια από τις ιστορίες του την Λούθιεν, το πανέμορφο ξωτικό, που ερωτεύεται τον θνητό Μπέρεν.

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπάει και αναστατώνει την μέχρι τότε ήρεμη ζωή του Τόλκιν. Υπηρετεί στους Τυφεκιοφόρους του Λάνκασάιρ ως αξιωματικός. Παίρνει μέρος στη Μάχη του Σομμ (1916) και καταφέρνει να επιβιώσει, αλλά δύο από τους τρεις καλύτερούς του φίλους σκοτώνονται σ'αυτή τη μάχη, πράγμα που του αφήνει βαθειά σημάδια θλίψης. Ο μεγάλος του σεβασμός για τον απλό στρατιώτη, που βρίσκεται κάτω από την τρομακτική ψυχολογική πίεση που προκαλεί ο πόλεμος, φαίνεται μέσα από τα έργα του, όπως τα απλοϊκά μικρά Χόμπιτ στον "Άρχοντα των Δακτυλιδιών" που επιδεικνύουν πρωτόγνωρο μεγαλείο θάρρους και δύναμης.

Αργότερα την ίδια χρονιά προσβλήθηκε από τον "πυρετό των χαρακωμάτων" και επέστρεψε στην Αγγλία.

Μετά τον πόλεμο, εργάζεται για την σύνταξη του Νέου Λεξικού της Αγγλικής (New English Distionary). Το 1920 διορίζεται λέκτορας της Αγγλικής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς. Το 1924 προάγεται σε Καθηγητής (Professor) που είναι η υψηλότερη ακαδημαική βαθμίδα στα βρετανικά πανεπιστήμια.

Εκείνη την εποχή ξεκινάει να γράφει ιστορίες για τα παιδιά του, καθώς και κάποιες πρώιμες ιστορίες που αργότερα θα αποτελέσουν τη βάση για το μετέπειτα μεγάλο έργο του. Η πιο διάσημη από τις ιστορίες που δημιούργησε για τα παιδιά του, είναι "Το Χόμπιτ" που εκδόθηκε το 1937 και είχε μεγάλη επιτυχία. Ο εκδότης του Στάνλευ Άνγουιν, ζήτησε από τον καθηγητή να γράψει συνέχεια της ιστορίας.

Η συνέχεια της ιστορίας όμως έμελλε να διακοπεί από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που ξέσπασε και επηρέασε για μια ακόμα φορά τα γραπτά του Τόλκιν. Χρειάστηκαν 12 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί το βιβλίο. Όμως η ιστορία δεν ήταν πια ένα απλό διήγημα για παιδιά, αλλά ένα μεγαλειώδες έπος για ενήλικες : " Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών".

Λίγο μετά την έκδοση του έργου του, ο Τόλκιν παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο για να μείνει μαζί με την αγαπημένη του Ήντιθ στην παραθαλάσσια πόλη Μπέρνμουθ.

Το 1971 μετά το θάνατο της γυναίκας του, επέστρεψε στην Οξφόρδη κοντά στα παιδιά του. Πέθανε 2 χρόνια αργότερα, μετά από μια σύντομη ασθένεια, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1973, σε ηλικία 81 ετών.

Ο τάφος του δίπλα στην πολυαγαπημένη του γυναίκα, στο κοιμητήριο της Οξφόρδης, εκτός από το κανονικό τους όνομα, γράφει και τα ονόματα των μυθικών ηρώων του, αιώνια ερωτευμένων μεταξύ τους, Μπέρεν και Λούθιεν.

Το μεγάλο μυθολογικό έργο του Σιλμαρίλλιον εκδόθηκε μετά το θάνατό του, αφού συγκεντρώθηκε και επεξεργάστηκε από τον μικρότερο γιο του Κρίστοφερ Τόλκιν.

De Siris