Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Μάριος Πλωρίτης

Μάριος Πλωρίτης

Ο Μάριος Πλωρίτης του Βασιλείου γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1919 και πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 2006. Ήταν θεατρικός κριτικός, μεταφραστής, χρονογράφος και σκηνοθέτης, ο Μάριος Πλωρίτης αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της Ελλάδας στο θέατρο και τα γράμματα.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Μάριος Παπαδόπουλος και γεννήθηκε στον Πειραιά, από μικροαστική οικογένεια με φιλελεύθερες αντιλήψεις. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στην Αγγλία και την Αμερική.

Έκανε την εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα στην Κατοχή, ως μεταφραστής, με το «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», του Λουίτζι Πιραντέλλο και ακολούθησαν άλλα περίπου 100 έργα. Μετάφραζε τα έργα που ανέβαζε ο θίασος του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, στον οποίο ήταν και επί σειρά ετών καθηγητής δραματολογίας και ιστορίας του θεάτρου. Ως σκηνοθέτης, εμφανίστηκε το 1952, σκηνοθετώντας στον θίασο Λαμπέτη-Παπά-Χορν. Υπήρξε διευθυντής της ετήσιας έκδοσης για το θέατρο του θεατρικού επιχειρηματία Θεόδωρου Κρίτα και πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου και πολλών λογοτεχνικών σωματίων. Το 2000 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σαν δημοσιογράφος και κριτικός της δημόσιας ζωής γενικότερα, έχει να επιδείξει μια εξίσου μακρά πορεία: διευθυντής της εφημερίδας ΝΙΚΗ, σειρά άρθρων και επιφυλλίδων σε μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες. Από το 1974 και μέχρι σήμερα συνεργαζόταν με την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ. Από το 1945, μέχρι το 1965 έγραφε θεατρικές κριτικές στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, θέση την οποία εγκατέλειψε όταν η εφημερίδα άλλαξε πολιτική γραμμή.

Από την επιβολή της δικτατορίας και μέχρι το 1974, ο Μάριος Πλωρίτης ζούσε αυτοεξόριστος στο εξωτερικό, όπου ανέπτυξε αντιδικτατορική δραστηριότητα.

Είχε κάνει τρεις γάμους. Ένα με την ηθοποιό Έλλη Λαμπέτη (1950 χώρισαν το 1953), δεύτερο με τη Μαρίκα Ανεμογιάννη (1964) και στη συνέχεια (1996) με την Κάτια Δανδουλάκη (με την οποία ήταν ήδη ζευγάρι για πολλά χρόνια, έζησαν μαζί συνολικά 32 χρόνια). Σύντροφος του, επίσης, υπήρξε και η δημοφιλέστερη ελληνίδα ηθοποιός Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και μιλούσε επίσης γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά.

Ο Μάριος Πλωρίτης είχε εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: :

«Πρόσωπα του νεώτερου δράματος» δοκίμια για τους Στρίντμπεργκ, Τσέχωφ, Πιραντέλο, Μπρεχτ, Ιονέσκο, Μπέκετ κ.ά. (1965).

«Τα λοφία και οι παγίδες» (1966),

«Τα προσωπεία – Ιουλιανά και άλλα» (1967), το οποίο εκδίδεται παραμονές της δικτατορίας και μαζί με τα «Λοφία» αποτελούν συλλογές πολιτικών δοκιμίων, των οποίων η κυκλοφορία απαγορεύτηκε.

«Δυναστείες και δυνάστες» (1974),

«Μέγιστον μάθημα» (1975),

«Πολιτικά» (Β' και Γ', 1981),

«Τέχνη, γλώσσα και εξουσία» (1988).

De Siris