Κώστας Καραμανλής
Ο Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Καραμανλής (Κώστας Καραμανλής) διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας κατά την περίοδο 2004 - 2009. Έγινε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, όταν διαδέχτηκε τον Μιλτιάδη Έβερτ το 1997.
Υπήρξε ένας από τους νεότερους σε ηλικία πρωθυπουργούς της Ελλάδας. Είναι παντρεμένος με τη Νατάσσα Παζαΐτη από το 1998 και από το 2003 είναι πατέρας δύο δίδυμων παιδιών, του Αλέξανδρου και της Αλίκης. Το 2007 επανεξελέγη Πρωθυπουργός, κερδίζοντας τις πρόωρες εκλογές. Το φθινόπωρο του 2009 ανακοίνωσε τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Μετά την ήττα του στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου παραιτήθηκε από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, αναλαμβάνοντας ο ίδιος την ευθύνη για το αποτέλεσμα και τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό.
Βιογραφία
Ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου 1956. Ο πατέρας του Αλέκος Καραμανλής ήταν ιδιοκτήτης εταιρείας χωματουργικών εργασιών και το 1944 παντρεύτηκε την Αλίκη Γεωργούλη. Έχει ένα μεγαλύτερο αδερφό, τον Γιώργο.
Φοίτησε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεχίζοντας τις σπουδές του έγινε κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο Tufts και το τμήμα νομικής και διπλωματίας (Fletcher School of Law and Diplomacy) όπου και έγινε επίσης κάτοχος διδακτορικού διπλώματος. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ιστορία της διπλωματίας.
Ήταν μέλος της Ο.Ν.ΝΕ.Δ., της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας, όπου και υπήρξε υπεύθυνος για τα οργανωτικά και ιδεολογικά θέματα από το 1974 έως το 1979 και από το 1984 έως το 1989 και εξελέγη πολλές φορές στα φοιτητικά συνδικαλιστικά όργανα με την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Συνέγραψε το βιβλίο «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εξωτερικές Σχέσεις της Ελλάδος 1928 - 1932» και συνεργάστηκε με το περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος». Προλόγισε επίσης σειρά άλλων ιστορικών άρθρων και εκδόσεων. Είναι μέλος της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και ισόβιο μέλος – σύμβουλος του Ιδρύματος του θείου του, «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής».
Πολιτική δράση
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εκλέχτηκε βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία το 1989 στην Α΄ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης ενώ το 2004 εκλέχτηκε στο νομό Λάρισας. Έχει διατελέσει γραμματέας του προεδρείου της Βουλής το 1989 και γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας. Το 1995 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Στις 21 Μαρτίου 1997 και ύστερα από την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας το 1996 από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκλέχτηκε από το 4ο συνέδριο του κόμματος, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το Φεβρουάριο του 1999 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος θέση στην οποία επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 2002. Στις εκλογές του 2000 έχασε οριακά την νίκη και την πρωθυπουργία από τον Κώστα Σημίτη, πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στις 7 Μαρτίου 2004, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, αναδείχθηκε νικητής στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45,36% εξασφαλίζοντας, έτσι, κοινοβουλευτική πλειοψηφία 164 εδρών επί συνόλου 300. Έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός και υπουργός Πολιτισμού. Στον ανασχηματισμό της 14ης Φεβρουαρίου 2006 παραιτήθηκε από το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2007 προκήρυξε πρόωρες εκλογές, τις οποίες κέρδισε η Νέα Δημοκρατία στις 16 Σεπτεμβρίου, εξασφαλίζοντας ποσοστό 41,8% και 152 έδρες στη Βουλή, έναντι 38,1% για το ΠΑΣΟΚ και 102 έδρες. Την επόμενη ημέρα των εκλογών, ο Καραμανλής έλαβε εντολή για σχηματισμό νέας κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Η κυβέρνηση αυτή ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 19 Σεπτεμβρίου 2007.
Δύο χρόνια μετά τη νέα εκλογική νίκη, το 2009, προκηρύσσει πάλι πρόωρες εκλογές, αυτήν τη φορά επικαλούμενος τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αλλά πιο πολύ την άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια. Η ανακοίνωση έγινε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2009 από τον ίδιο τον πρωθυπουργό σε τηλεοπτικό διάγγελμα. Οι εκλογές στις 4 Οκτωβρίου 2009 δίνουν τη νίκη στο ΠΑΣΟΚ γεγονός που τον εξωθεί σε παραίτηση το ίδιο βράδυ, αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη των λάθος χειρισμών.
De Siris